به گزارش برنا، خانه تئاتر در اعتراض به دستورالعمل جدید وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا در بیانیه ای اشاره کرد که این تصمیم ها غیرکارشناسی و نشان از ناآشنایی با فضای فرهنگ و هنر است.
متن بیانیه خانه تئاتر در اعتراض به دستورالعمل جدید وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا به شرح زیر است:
«با سلام
خانه تئاتر ضمن آرزوی سلامتی برای آحاد ملت بزرگ ایران که روزهای وحشت‌باری را سپری می‌کنند و عرض درودها درود بر خستگی‌ناپذیران عرصه بهداشت و درمان، از دادار پاک، روزهایی سرشار از زندگی و شادکامی را برای همگان آرزومند است.
متأسفانه خانواده بزرگ تئاتر ایران در آخرین دستورالعمل از سوی وزارت محترم بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا، باز هم شاهد تکرار اشتباهات گذشته است و این اصرار به عدم مشورت و عدم بهره بردن از رأی صاحب‌نظران را از سوی آن بزرگواران درک نمی‌کند.
مسئولان محترم فرموده‌اند صاحبان مشاغل، تا قبل از ساعت ۱۸ می‌بایست به کار خود پایان دهند. ما از وزیران محترم بهداشت و درمان و فرهنگ و ارشاد اسلامی سؤال می‌کنیم:
مگر اهالی تئاتر در این ۹ ماه در حال کار، و کسب درآمد بوده‌اند که اکنون باید ساعت فعالیت خویش را تغییر دهند؟ ظاهراً بزرگواران اطلاع ندارند که بیش از ده‌ها هزار فعال حوزه تئاتر در سراسر ایران در این ۹ ماه، حتی درآمدی بخور و نمیر نداشته و در بیکاری مطلق، بدون هیچ حمایت مادی و معنوی از سوی دولت و دیگر سازمان‌ها روزگار گذرانده‌اند.
خانواده مظلوم و شریف تئاتر در بیماری، بی‌دارویی، بیکاری، گرانی و فقر دست و پای دائم می‌زنند به این امید که مدیران و مسئولان به دنبال راهی برای رفع مشکلات عدیده آن‌ها باشند، نه اینکه هر روز بار بیشتری بر شانه‌های خسته‌شان اضافه کنند.
بایسته است عزیزان مسئول بدانند در این ماه‌های مرگبار و سیاه، همه هنرمندان تئاتر خانه‌نشین شده و بعضی فعالیت فرهنگی و هنری خویش را کاملاً رها کرده و به کارهایی نظیر دست‌فروشی، مسافرکشی، کارگری ساختمان، نگهبانی و بعضاً برای خرج روزانه‌ی خود و خانوادههایشان به فروش اسباب و اثاثیه منزل روی آورده‌اند. عدم توانایی در پرداخت اجاره منزل موجب مهاجرت تعدادی از این هنرمندان به شهرها و روستاهای دور و نزدیک شده…
بله عزیزان و مسئولان فهیم و دلسوز، این‌ها نشانه‌ای از وضعیت اهالی فرهنگ و هنر در کشور تمدن‌ساز ایران ماست.
حال که چند تئاتر خصوصی و دولتی، پس از ماه‌ها تعطیلی و بیکاری اقدام به بازگشایی کرده‌اند و تا این لحظه در جذب اعتماد تماشاگران برای دیدن نمایش به تئاترها موفق نبوده‌اند، می‌فرمایید که ساعت ۱۸ به کار خود پایان دهند؟ این عدم درک و شناخت از حوزه تئاتر تا چند دهه دیگر قرار است از سوی شما ادامه داشته باشد؟ نمایش‌ها و کنسرت‌ها و گردهمایی‌هایی فرهنگی و هنری در تمامِ دنیا متعلق به اوقاتِ فراغتِ شهروندان است. آیا در ایران ما کسی برای دیدن فیلم و نمایش و کنسرت از اداره و محل کار خود مرخصی می‌گیرد تا ساعت ۱۴ یا ۱۵ یا ۱۶ در مکان‌ها‌ی مورد نظر همراه با دوستان یا خانوادههایشان حاضر شوند؟
برای زنده ماندن هنر و فرهنگ، باید به‌صورت ویژه فکر و برنامه‌ریزی شود. این تصور که همه مشاغل اگر از صبح تا غروب مشغول به کار باشند، مثلاً اتوبوس‌های شهری و متروها با ازدحام غیرقابل وصف‌شان به فعالیت بپردازند، مراکز خرید و فروش، ادارات و بانک‌ها با مراجعین‌شان در حال خدمات‌‌رسانی و داد و ستد باشند، اما با تعطیلیِ هم‌زمان، رأس ساعت ۱۸ خطر و تهدید ابتلا به ویروس کووید ۱۹ را کاهش دهیم، کمی ساده و خام‌اندیشانه به نظر می‌رسد
ما پیشنهاد می‌کنیم برای مشاغل مختلف، تقسیمبندی زمانی قائل باشیم. بعضی از صاحبان حِرَف در ساعات اولیه صبح، بعضی از صبح تا عصر و بعضی فعالیت‌ها به زمان غروب آفتاب تا شب دسته‌بندی شوند.
این تقسیمبندی باعث آسودگی و احساس امنیت در شهروندان می‌شود. بدون شک مخاطبان آثار فرهنگی در ساعات خلوت شب می‌توانند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و زمانی که طرح ترافیک وجود نداشته باشد، با اتومبیل‌های شخصی‌شان از منزل خارج شوند، به این مراکز آمده و از دیدن آثار هنری بهره‌مند شوند. از سوی دیگر تا حد اندکی به این بیکاری قهری و رخوتِ طولانی که گریبان‌گیر هنرمندان شده پایان داد.
اگر چه درد و آلام هنرمندان تئاتر فقط با این برنامه‌ریزی و بازگشایی تئاترها درمان نخواهد شد.
از همراهی و توجه شما سپاسگزار خواهیم بود.»