علیرضا شریفی یزدی، جامعه شناس در خصوص نحوه ی سرگرمی سازی های فرهنگی در رسانه ها برای کودکان و اینکه این رسانه ها چگونه می توانند اتفاق مهم و خوبی را برای فرزندان رقم بزنند به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: ویروس کرونا یک شرایط خاص و استثنایی است و کسی آمادگی روبه رو شدن با این ویروس را نداشت و جای تعجب نیست که رسانه ها هم غافلگیر شده باشند اما کاری که می تواند برای کودکان انجام دهند این است که باید در گام اول برنامه های خود را جوری تنظیم کنند تا برای رشد مرزی آن ها ضرر نداشته باشد یعنی باید فاصله ای بین یک برنامه تا برنامه ی بعدی وجود داشته باشد و اگر تلویزیون می خواهد برای بچه ها برنامه ی خاصی پخش کند بهتر است که فاصله های بین دو برنامه را در نظر بگیرد به عنوان مثال برخی شبکه ها فقط برای بچه ها برنامه پخش می کند درواقع این برنامه ها باید جوری باشد که اگر کودک در حال دیدن یک برنامه دیگر است فاصله ی کوچکی بیفتد تا کودکان 3 الی 5 سال که برنامه خود را تماشا کردند حال نوبت به کودکان 10 الی 15 سال برسد تا آن کودکان 3 سال تا 5 سال ما بین نمایش جدید استراحتی داشته باشند تا دوباره مشغول تماشای برنامه دیگر شوند.نکته دومی که رسانه های دیداری مخصوصا تلویزیون می توانند داشته باشند این است که برنامه هایی تولید کند تا بچه ها را وادار به آموزش، تحرک بدنی و تفکر کند متاسفانه برخی از برنامه های تلویزیون به هیچ عنوان کار به تفکر کودکان ندارد مخصوصا رسانه خود ما باید بتواند بر اساس مبانی فرهنگی داخل کشور تولید محتوا داشته باشد تا کودکان و فرزندان ما مصرف کننده تولیدات فرهنگی کشور های دیگر مخصوصا کشور های غربی نباشند درواقع این یک خلاء است که در ایام کرونا وجود دارد. نکته بعدی آموزش مسائل بهداشتی در قالب جذاب کارتون و انیمیشن ها است و این برنامه ها می تواند برای کودکان بسیار مناسب باشد.
شریفی یزدی نسبت به فعالیت بچه ها در فضای مجازی و مدرسه آنلاین و اینکه هر لحظه ممکن است خطراتی داشته باشد و اینکه وظیفه ی دیگر رسانه های فرهنگی در این شرایط چیست خاطر نشان کرد: تقریبا رسانه ی تک بعدی نداریم و همه ی رسانه ها در دنیا چند بعدی و به اصطلاح مولتی مدیا شدند یعنی هر رسانه ای را که دنبال می کنید در کنار تلویزیون سایت دارد و در کنار سایت از رسانه های اجتماعی استفاده می کند و به همین نسبت برای مردم ایمیل می زند و رسانه ها روش های مختلفی را برای ارتباط با مردم در پیش گرفته اند و رسانه های ما نیز همین گونه هستند یعنی اگر قرار براین است تولید محتوا داشته باشند و فیلمی را پخش کنند نباید از فضای مجازی غافل شوند درواقع به دو دلیل؛ اول اینکه ضریب نفوذ فضای مجازی بسیار بالا است و استقبال از این فضا مخصوصا برای نوجوان و جوانان زیاد است دوم اینکه با تولید و گسترش محتوا های مناسب از اینکه فرزندان به سمت و سوی فضاهایی بروند که آن فضا ها نا مناسب است جلوگیری می شود.