به گزارش خبرگزاری برنا از کرمان؛ عرفان خطیبی در این خصوص یاد آور شد: از سال ۱۳۹۲ بحث راه‌اندازی شبکه اجتماعی دانش‌آموزان شاد مطرح بوده است، اما متاسفانه هرگز راهکار‌های عملی برای تهیه زیرساخت‌های مورد نیاز این شبکه انجام نشده است.
او با تاکید بر این که ما یا اعداد و ارقام را نمی‌دانیم یا به معنایش فکر نمی‌کنیم، افزود: اتصال همزمان بیش از ۱۶ میلیون دانش‌آموز و یک میلیون معلم به شکل همزمان در ساعات محدود به یک دیتا سنتر، مساله ساده و راحتی نیست که بتوان با دستورالعمل و بخشنامه به آن رسید. طبیعی است شبکه شاد تقریباً پرترافیک‌ترین و شلوغ‌ترین سیستم اینترنتی در ایران باشد و به این راحتی‌ها نیست که کسی بخواهد ارتباط آنلاین ۱۷ میلیون کاربر را برنامه ریزی کند.
خطیبی با بیان این‌که در بحث آموزش در حوزه کرونا باید به سه فاکتور مهم دانش‌آموز، معلم و آموزش و پرورش توجه کنیم، گفت: دانش آموز برای دسترسی به آموزش آنلاین و بر خط نیاز به دستگاه هوشمند دارد که خوب بر اساس آمار در استان کرمان ۲۵۰ هزار دانش آموز مشکل دسترسی به دستگاه هوشمند و یا اینترنت دارند؛ این یعنی چیزی بیش از نیمی از دانش آموزان استان نمی‌توانند از طریق شاد آموزش ببینند.
او افزود: آموزش بعدی کرونایی ما آموزش از طریق تلویزیون بوده است که با توجه به روش‌های تدریس استفاده شده در تلویزیون که بیشتر بر مبنای سخنرانی و ارائه کلامی است و جذابیت‌های تولید محتوای کاربردی کارتونی سینمایی در آن لحاظ نشده است عملاً تدریس کسل کننده را ارائه می‌دهد.
رییس اسبق گروه تولید محتوای آموزش و پرورش استان کرمان با بیان این‌که بسیاری از معلمان برای تولید محتوای الکترونیکی نیازمند خرید تجهیزات قدرتمند رایانه‌ای و یا دستگاه‌های هوشمند هستند که بعضاً خرید آن‌ها مساوی با هزینه چند ماه زندگی یک معلم است ادامه داد: ارزانترین لپ تاپ امروز بیش از ۱۰ میلیون تومان قیمت دارد. معلمی که با ۱۲ سال سابقه‌ی کار، ۳ میلیون تومان دریافتی دارد، برای تهیه آن باید چهار ماه از حقوق خود را کنار بگذارد که این در شرایط اقتصادی فعلی عملاً ممکن نیست. برای خرید یک دستگاه هوشمند که قابلیت تولید محتوای الکترونیکی را داشته باشد، حداقل ۵ میلیون تومان باید هزینه کرد که تهیه آن برای یک معلم با حقوق فعلی عملاً سخت خواهد بود.
خطیبی اذعان کرد: جدا از بحث تهیه نرم افزار این را باید بپذیریم که بسیاری از آموزش‌های ضمن خدمت فرهنگیان که بنا بوده است در راستای افزایش مهارت‌های آن‌ها در حوزه تولید محتوا الکترونیکی بوده باشد به دلیل عدم استقبال فرهنگیان و ساختار غلط برگزاری دوره‌های ضمن خدمت، نتوانست آن گونه که شایسته است مهارت‌های لازم را در فرهنگیان افزایش دهد.
او با بیان این‌که امروز بسیاری از معلمان نمی‌دانند که چگونه باید با استفاده از فضای مجازی آموزش بدهند، گفت: متاسفانه وزارت آموزش و پرورش در راستای افزایش مهارت فرهنگیان در حوزه تولید محتوای الکترونیکی در دوران پسا کرونا هیچ گام اثرگذاری بر نداشته است.
این کارشناس حوزه آموزش افزود: در دوران پسا کرونا انتظار می‌رفت که آموزش و پرورش با استفاده از ظرفیت‌های گسترده‌ای که در حوزه معلمین نخبه خود دارد، در راستای تولید محتوای الکترونیکی استاندارد برای دانش آموزان سراسر کشور اقدام کند که تا این لحظه متاسفانه اقدام خاصی صورت نگرفته است.
او با بیان این که مهمترین چالش نظام آموزشی کشور در حال حاضر عدم بهره‌گیری از نیرو‌های نخبه و توانمند در عرصه سیاست گذاری است، افزود: متاسفانه امروزه کسانی در آموزش و پرورش تصمیم گیرنده هستند که شاید ۲۰ سال است در کلاس‌های درس حاضر نشدند.
خطیبی با بیان این‌که چنین افرادی تصوری که از دانش‌آموز دهه هشتاد و نودی امروزی دارند، همان تصوری که از دانش آموزان دهه ۵۰ و ۶۰ داشتند است، گفت: آن‌ها نمی‌دانند این برنامه‌هایی که تصویب می‌کنند برای چه کسانی و با چه سلایقی اجرا می‌شود.
او با بیان این که اگر این افراد از نزدیک با دانش آموزان در تماس بودند، متوجه می‌شدند که بسیاری از تصمیمات آن‌ها از دیوار‌های ۳۰ سانتی ادارات شان جلوتر نمی‌رود و عملاً در مدرسه به عنوان یک پروژه صوری صرفاً برای ارائه گزارش به ادارات اجرا می‌شوند.
رییس اسبق گروه تولید محتوای آموزش و پرورش استان کرمان با بیان این‌که چهل سال پیش سهم آموزش و پرورش از بودجه عمومی کشور ۲۵ درصد بوده است، ولی امروز به کمتر از ۸ درصد تقلیل پیدا کرده گفت: این نشان می‌دهد که توانمندسازی نیروی انسانی در کشور و رشد مردم اولویت اصلی نیست.
او با تاکید بر این‌که هر کشوری که نتواند از ظرفیت‌های نیروی انسانی خود به درستی بهره‌مند شود ضرر کرده است افزود: در سوی مقابل هیچ کشوری نیست که توانسته باشد به توسعه پایدار دست یابد و نسبت به توانمندسازی نیروی انسانی خود بی توجه بوده باشد.
خطیبی تاکید می‌کند: یکی از مهمترین نکاتی که در آموزش و پرورش به آن بی توجه می‌شود این است که سبک مدیریت در آموزش و پرورش با سبک مدیریت در وزارت صمت با هم متفاوت است.
او با اشاره به این‌که وقتی قرار است شما با یک میلیون کارمند دولت سر کله بزنید که کارشان و محصولی که تولید می‌کنند نیروی انسانی است، اظهار داشت: در چنین فضایی ابتدایی‌ترین چیزی که باید بدانید این است که مدیریت روابط انسانی باید مهمترین توانمندی شما در مدیریت باشد.
این کارشناس حوزه آموزش با تاکید بر این‌که هرگز نباید کاری بکنید نیرو‌هایی که با شما کار می‌کنند، انگیزه شان را از دست بدهند، افزود: نباید سیستم ارزشیابی شما به گونه‌ای باشد که آن‌هایی که تلاش می‌کنند در کنار آن که تلاش نمی‌کنند قرار بگیرند و شما نتوانید خوب و بد نیرو‌های انسانی خود را از هم سوا کنید. چرا که این مسائل باعث خواهد شد که آن‌هایی که خوب کار می‌کنند دیده نشوند انگیزه شان را از دست بدهند، آن‌هایی که کار نمی‌کنند، انگیزه برای بهتر شدن پیدا نکنند.
او تصریح کرد: در این ساختار معیوب نهایتاً سیستم تبدیل به یک سیستم غیر کارآمد روز گذران خواهد شد که خروجی‌های مشخص و شفافی نخواهدداشت. چیزی مشابه برخورد اخیر وزیر آموزش و پرورش با فرهنگیان که فارغ از آن که مخاطب ایشان معلمان بوده است یا کادر اداری، برخوردی بسیار زشت و زننده بود. اگر این برخورد توسط وزیر آموزش و پرورش در هر کشور توسعه یافته اتفاق افتاده بود، منجر به استعفای وی می‌شد.