به گزارش برنا؛ استفاده از دوچرخه یکی از ضرورت هایی است که سال هاست کم و کیف استفاده از آن در سطح شهر تهران مورد سنجش قرار میگیرد و هنوز هم در خصوص آن اجماعی به وجود نیامده است و شهروندان هنوز هم به آن روی نیاورده اند.
سیدمهدی صادقی، فعال اجتماعی در این راستا به خبرنگار برنا گفت: اگر بخواهیم عوامل عدم اقبال عمومی به این موضوع را دریابیم بایستی موضوعات مختلفی از جمله اقلیم و زمین شناسی، شیب و عوامل محیطی اجتماعی و فرهنگی و همچنین عوامل مدیریتی را بررسی کرد که هرکدام گستردگی خود را دارد.
او افزود: اشکالات مدیریتی جدای از مشکلات دیگر همچون محدودیت های موجود بر سر راه دوچرخه سواری بانوان، شیب زیاد شمال به جنوب تهران، گستردگی شهر تهران و عدم تناسب فواصل مورد نظر همچون مسافت منزل تا محل کار با استانداردهای زمانی دوچرخه سواری، سکنی گزینی بسیاری از کارکنان مشاغل گوناگون در شهرهای اطراف و عدم دسترسی با دوچرخه به محل کار، عدم توانایی مالی در بسیاری از موارد برای شهروندان با درآمد پایین و متوسط برای تهیه دوچرخه های مناسب، هوای آلوده تهران و ... یکی از مهم ترین ایرادات است.
این فعال اجتماعی خاطرنشان کرد: متاسفانه علی رغم تجربه‌های ناموفق در زمینه بسط فرهنگ دوچرخه سواری در تهران هنوز پژوهش آسیب شناسانه و تحقیقاتی جامع و موثق و قابل اعتنا در خصوص دلایل شکست تلاش های قبلی صورت نگرفته، تلاش‌هایی که هرکدام با سربار کردن هزینه های هنگفت بر شهر و شهروندان حداقل می‌توانستند به نگرشی کاربردی و منطقی‌تر کمک کنند.
صادقی با اشاره به نواقص شهر برای استفاده از دوچرخه تصریح کرد: هنوز سرنوشت کیوسک ها، دوچرخه‌ها، مسیرها و بسیاری از هزینه‌های دیگر در خصوص تلاش‌های ناموفق گذشته شفاف نشده است و شاید در روند جدید در حال تکرار تجربه‌های ناموفق اتفاقات قبلی هستیم. به نظر می رسد بزرگترین اشکال مدیریت شهری در سنوات گذشته و حال، عملکرد سلیقه‌ای و بدون پشتوانه علمی است که البته این معضل در موضوعات دیگر شهری نیز قابل مشاهده است.
او افزود: نبود طرح جامع و برنامه‌ریزی بلندمدت، نبود طرح جامع با پشتوانه تحقیقات و پژوهش به روز، با حضور بخش های فرهنگی اجتماعی و عدم برنامه ریزی بلند مدت در خصوص دوچرخه سواری بزرگ ترین مشکل پیش‌روی مدیریت شهری است.
صادقی با اشاره به سه شنبه های بدون خودرو شهردار تهران ادامه داد: در سه شنبه‌های بدون خودرو با شهرداری خوش پوش با دوچرخه مناسب مواجه هستید که بعد از دوچرخه سواری در محل کار با همان تیپ کت و شلوار حاضر می شود آیا برای همه تعویض لباس در محل کار وجود دارد و اگر ندارد آیا می توان این طیف از لباس اسپرت را در محل کار متداول کرد یا برایتان این سئوال پیش آمده که شهردار چرا فقط در هنگام صبح، شیب رو به پایین خیابان بهشت را رکاب می زند و در برگشت چه کسی دوچرخه ایشان را برای هفته بعد از محل جدید مهیا می‌کند؟
او افزود: امروز اگر در برخی از مسیرهای دوچرخه دقت کنید متوجه می شوید برخی از این مسیرها از استاندارد ایمنی و راحتی، روشنایی، پیوستگی و ... برخوردار نیستند مثلاً در برخی نقاط به جای اختصاص بخشی از خیابان به مسیر ویژه دوچرخه بخش اعظمی از پیاده رو را به این امر اختصاص داده اند که این خلاف مقررات و ضوابط موجود است.
صادقی گفت: این امر می‌تواند با توجه به حجم تردد مشکلاتی را برای عابرین و دوچرخه‌سوار ایجاد کند به این موارد موضوعات دیگری همچون عدم اجرای آرام سازی در تقاطع‌ها، عدم رعایت شیب ورودی و خروجی مناسب در مسیرها، هموار نبودن کف، وضعیت نابسامان روشنایی در شب، عدم پیوستگی مسیرها و نبود شبکه یکپارچه، عدم اتصال به سیستم حمل و نقل عمومی همچون اتوبوس و مترو، عدم وجود رنگ واحد و مناسب جهت معرفی و خوانایی این مسیرها، عدم هرس به موقع سرشاخه های کوتاه و خطرناک در مسیر دوچرخه و عابرین، نبود فضای امن پارک دوچرخه و نیز امکانات تعمیراتی نیز باید اضافه شود.
این فعال اجتماعی خاطرنشان کرد: اولویت دادن دوچرخه نسبت به حمل و نقل عمومی در چرخه حمل و نقل شهری با تمام موارد ذکر شده یک اشتباه مبنایی است که متاسفانه مدیریت شهری در دوره پنجم به آن پرداخته است که با همه این تفاسیر تهران در وضعیت کنونی، روی خوش گسترش دوچرخه سواری را به خود نخواهد دید.
صادقی در پایان با اشاره به ضرورت های همه گیر شدن استفاده از دوچرخه گفت: شهرداری نیز تا زمان ترمیم ساختار فرهنگی اجتماعی ناکارآمد خود و تدوین طرح جامع با پیوست های فرهنگی و اجتماعی آن و پرداختن به ابعاد مختلف فراسازمانی و ملی آن به این مهم دست نخواهد یافت.
//انتهای پیام: 3