به گزارش خبرنگار برنا، چنگیز جلیلوند یکی از تأثیرگذارترین و مهم‌ترین صداپیشه‌های تاریخ دوبلاژ ایران است که چند دهه فعالیت او در این عرصه او را به یکی از ماندگارترین صداهای هنر دوبله تبدیل کرده است.
چنگیز جلیلوند از سال 1336 فعالیت خود را آغاز کرد، بسیاری از قهرمانان و ضدقهرمانان سینمای ایران در سال‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی با صدای او روی پرده ظاهر می‌شدند. او به جای بازیگران محبوب بسیاری مثل بهروز وثوقی، محمدعلی فردین، ایرج قادری، ناصر ملک‌مطیعی و سعید راد صحبت کرده و قطعاً نقش مهمی در محبوبیت این چهره‌ها داشته است.
علاوه بر بازیگران ایرانی، سینمادوستان ایرانی صدای جلیلوند را در فیلم‌های مطرح بسیاری به جای ستاره‌های محبوب سینما شنیده‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان به صدای کلینت ایستوود در فیلم «به خاطر یک مشت دلار بیشتر»، جان وین در فیلم «مرد آرام»، کرک داگلاس در فیلم «وایکینگ‌ها»، کلارک گیبل «بر باد رفته»، مارلون براندو در فیلم «اتوبوسی به نام هوس»، هریسون فرد در فیلم «ایندیانا جونز و معبد مرگ»، برت لنکستر در فیلم «یوزپلنگ»، سیلوستر استالونه در فیلم «راکی» و... اشاره کرد.
جلیلوند پس از انقلاب 20 سال در آمریکا زندگی کرد و پس از آن دوباره به ایران برگشت و حرفه دوبله را دوباره ادامه داد و در این مدت هم علاوه بر خلق آثار درخشان به تدریس و تعلیم این هنر پرداخت.
در پی درگذشت این هنرمند پیشکسوت گفت‌وگویی با دو صداپیشه سینما و تلویزیون داشتیم که در ادامه می‌خوانید:
جلال مقامی: با درگذشت چنگیز جلیلوند احساس می‌کنم برادرم را از دست داده‌ام
جلال مقامی صداپیشه، مدیر دوبلاژ و بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: درگذشت چنگیز جلیلوند اتفاق شوکه‌کننده و تلخی بود که باعث تأسف و ناراحتی من شد، چنگیز جلیلوند برای من مثل یک برادر بود و حتی شاید از یک برادر هم به من نزدیک‌تر؛ با درگذشت او احساس می‌کنم گویا برادرم را از دست داده‌ام.
مقامی خاطرنشان کرد: من با چنگیز جلیلوند خاطرات بسیاری دارم و هر چند که این اواخر اختلاف نظرهای بسیاری با هم داشتیم همیشه برای من یک برادر و دوست عزیز و گرامی باقی ماند. او انسانی نازنین، پاک و بی‌نظیر بود، علاوه بر همکاری‌هایی که با هم داشتیم بارها با هم به مسافرت می‌رفتیم من، ابوالحسن تهامی‌نژاد، زنده‌یاد عبدالله بوتیمار و چنگیز جلیلوند مثل یک خانواده بودیم و مرور خاطراتی که با هم داشتیم اندوه از دست دادن چنگیز جلیلوند را برای من بیشتر می‌کند.
او افزود: جلیلوند اواخر عمر خود کلاس دوبله راه‌اندازی کرده بود و حتی همین روزهای شیوع کرونا هم کلاس‌هایش دایر بود. من چند بار با او درباره این کلاس‌ها صحبت کردم و از او خواستم این روزها کلاس را تعطیل کند اما عشق و علاقه او به کار و تلاشش برای ارائه تجربیاتش به نسل جوان مانع تعطیلی شد و نمی‌توانست خانه‌نشین باشد.
این صداپیشه در ادامه خاطرنشان کرد: چنگیز جلیلوند یکی از بزرگ‌ترین دوبلورهای تاریخ ایران است و از دست دادن او حسرت بزرگی برای ما است. او سال‌ها در آمریکا زندگی کرد اما فکر می‌کنم پس از حدود 20 سال به ایران برگشت و به یاد دارم که وقتی به ایران آمد با من تماس گرفت، از آمدنش خبر نداشتم و وقتی من را به شام دعوت کرد، تعجب کردم و هنگامی که گفت به ایران برگشته بسیار خوشحال شدم.
مقامی خاطرنشان کرد: او وقتی به ایران برگشت باز هم توانست آثار درخشانی از خود به جا بگذارد و جایگاه یک دوبلور بزرگ و باتجربه را دوباره کسب کرد. جلیلوند انسانی با اخلاق، شیک‌پوش و مثل یک جوان فعال و پر کار بود؛ درگذشت او برایم باور نکردنی است. متأسفانه در سال‌های اخیر هنرمندان بزرگی در عرصه دوبله از دست داده‌ایم و امیدوارم نسل جوان دوبله بتوانند راه این بزرگان را ادامه دهند.
منوچهر والی‌زاده: جای خالی چنگیز جلیلوند هیچ‌وقت پر نمی‌شود
منوچهر والی‌زاده صداپیشه، مدیر دوبلاژ و بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: با درگذشت چنگیز جلیلوند یک صدای طلایی، درخشان و در واقع مرد حنجره طلایی دوبله را از دست دادیم؛ صداپیشه‌ای که به جای هنرمندان بزرگ دنیا صحبت کرد و برای همه ایرانی‌ها خاطرات بسیاری را رقم زد.
والی‌زاده خاطرنشان کرد: چنگیز جلیلوند هنرمندی مردم‌دار و خنده‌رو بود که به کارش اعتقاد داشت. چند سال در آمریکا زندگی کرد اما به عشق ایران دوباره به کشور برگشت و پس از بازگشتش نیز آثار درخشان و به یاد ماندنی برای مردم ایران به یادگار گذاشت.
او افزود: جای خالی چنگیز جلیلوند هیچ‌وقت پر نخواهد شد، او با صلابت و شیرینی مثال‌زدنی در صدایش در یک فیلم به جای دو نقش یا حتی چند نقش صحبت می‌کرد. او در چند فیلم به جای محمدعلی فردین و ناصر ملک‌مطیعی که با هم همبازی بودند صحبت کرد و این کاری است که هر دوبلوری از پس انجام دادن آن برنمی‌آید. مردم ایران صدای او را به جای صدای بازیگران بزرگی چون مارلون براندو، پل نیومن و... شنیده‌اند و واقعاً هر اثری که از این صداپیشه بزرگ به جا مانده است اثری ماندگار و باکیفیت است.
این صداپیشه در ادامه گفت: معرفت و مردم‌داری جلیلوند باعث شد او تا آخرین روزهای زندگی‌اش تجربیات خود را در کلاس‌های آموزشی به شاگرانش منتقل کند و طی سال‌های اخیر شاگردان بسیاری را در کلاس‌هایش تعلیم داد. من در چند کار با افتخار با او همکاری داشتم و آخرین فیلمی که با هم دوبله کردیم فیلم سینمایی «کتاب سبز» بود.
والی‌زاده در پایان اظهاراتش خاطرنشان کرد: در پروژه‌های مختلفی افتخار همکاری با زنده‌یاد چنگیز جلیلوند را دارم و امیدوارم نسل جدیدی که از تعالیم او بهره‌مند شده‌اند بتوانند کار و حرفه دوبله را در سینمای ایران به بهترین شکل زنده نگاه دارند.