زهرا داوودنژاد بازیگر سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: در شرایط حاضر وقتی شیوع ویروس کرونا زندگی همه را تحت تأثیر قرار داده هر کس با در نظر گرفتن شرایط خود میتواند درباره کار کردن یا کار نکردن تصمیم بگیرد یا نظری ارائه دهد که نظر من هم قطعاً در این باره یک نظر شخصی است.
داوودنژاد خاطرنشان کرد: در هر شرایطی زندگی باید جریان داشته باشد؛ هر کس نان و معاشش از طریق کار تأمین میشود. تصمیمگیری درباره ادامه تولید فیلمهای سینمایی یا متوقف کردن پروژهها تصمیمگیری درباره زندگی هزاران نفر است که معاششان وابسته به این کار است و بعید میدانم بتوان یک تصمیم کلی برای همه در نظر گرفت.
او افزود: با رعایت پروتکلهای بهداشتی و محافظت کردن از سلامت عوامل میشود به فعالیت پروژههای تولید ادامه داد چرا که به نظر میرسد شیوع ویروس کرونا در کشور ادامه دارد و پایان مشخصی برای آن در حال حاضر نمیتوان متصور بود؛ ما باید در حالیکه برای زنده ماندن در دوران کرونا تلاش میکنیم برای زندگی در این دوران هم باید برنامه داشته باشیم.
بازیگر فیلم سینمایی «شماره 17 سهیلا» در ادامه اظهار داشت: در حال حاضر خیلی از پروژههای تولید فعال هستند و کسی به روی خودش نمیآورد که چه خطری جان همه را تهدید میکند. من حدود 8 تا 9 ماه درگیر بحران بیکاری بودم و پس از آن در یک پروژه حضور داشتم که خوشبختانه بدون هیچ مشکلی این پروژه به سرانجام رسید.
این بازیگر با اشاره به اهمیت سرگرمیسازی در دوران کرونا، گفت: ساخت و پخش برنامه یا سریالی پر مخاطب توسط تلویزیون به ندرت اتفاق میافتد و بعید میدانم تلویزیون ما جذبه لازم در برنامهسازی را داشته باشد که بتواند در بحرانها به عنوان یک رسانه سرگرمکننده ظاهر شود. پیش از بحران کرونا هم تلویزیون ما چنین قابلیتی نداشت که بتوانیم در این شرایط از آن چنین انتظاری داشته باشیم.
داوودنژاد در ادامه اظهاراتش خاطرنشان کرد: البته هر از گاهی آثار نسبتاً خوبی از تلویزیون پخش میشوند که بارقههای امید را درباره این رسانه زنده میکنند. مثلاً سریال «از سرنوشت» یکی از آثار قابل دفاع تلویزیون است که نشان میدهد هنوز به سریالسازی و بحث سرگرمی در این رسانه امیدوار بود؛ اما در کل تلویزیون در این موضوع خوب عمل نکرده و مردم بیش از هر چیز به سریالهای ماهوارهای رجوع میکنند و رسانههای خارجی با قوت از فرصت به وجود آمده برای جذب مخاطب استفاده میکنند.
او افزود: به طور کل دنیا به سمتی پیش میرود که ساختارهای برنامهسازی مدام در حال تغییر است. ما هم در این شرایط باید یاد بگیریم که به واسطه رسانههای جدید و فضای مجازی در تولید آثارمان خلاقیت داشته باشیم و از زیربنا تعریف برنامهسازی را تغییر دهیم. حدود نیم قرن است که اخبار در تلویزیون ما یک جور گفته میشود و رسانههای ما در فرآیند تغییرات جا ماندهاند در حالیکه باید طرحی نو داشته باشیم و ساختارها را تغییر دهیم.
این بازیگر در پایان گفت: ساختارهای کلیشهای که به ساختارهایی عبث و بیهوده تبدیل شدهاند و باید به خصوص در شرایط بحران کنار گذاشته شوند؛ ما مجبوریم که دنبال راه حل باشیم و باید فرمتهایی جدید را دنبال کنیم؛ ما راهی جز رفتن به سراغ فرمتهای جدید برنامهسازی نداریم و در بحران کرونا باید برای برنامهسازی طرحی نو در اندازیم.