به گزارش برنا، مقاومت میکروبی یک پدیده طبیعی است که در آن میکروارگانیسم‌هایی همچون باکتری‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها حساسیت خود را نسبت به اثرات داروهای ضدمیکروبی – همچون آنتی‌بیوتیک‌ها – که پیشتر در درمان عفونت‌ها مؤثر بوده‌اند، از دست می‌دهند. در نتیجه، درمان عفونت‌ها و بیماری‌ها دشوار، طولانی و هزینه‌بر می‌شود. مقاومت میکروبی همچنین به افزایش هزینه‌های مراقبت سلامت، میزان بستری شدن افراد در بیمارستان‌ها، ناکامی درمان‌ها، بیماری‌های حاد و مرگ و میر منجر می‌شود.
با این حال، ظهور و گسترش مقاومت میکروبی بر اثر کاربرد بیش‌ازحد یا نادرست داروهای ضدمیکروبی تسریع و بدتر می‌شود. با توجه به صنعتی‌تر شدن تولید کشاورزی – در مواجه با تقاضای فزاینده و جمعیت روبه‌رشد – فائو و سازمان جهانی بهداشت کشورهای عضو را به اجرای شیوه‌های مناسب کشاورزی دعوت می‌کنند؛ شیوه‌هایی که جلوگیری از ایجاد عفونت‌ها را در اولویت قرار می‌دهند و در نتیجه محصولات دامی و زارعی سالم‌تری را تولید می‌کنند و نیاز کمتری به داروهای ضدمیکروبی داشته باشند.
کشورها لازم است با اتخاد سازوکارهای تنظیم‌گر، نسبت به استفاده مسئولانه از داروهای ضدمیکروبی در تولید دامی و زارعی و یا در اقدامات درمانی اطمینان حاصل کنند و دست‌اندرکاران را به عدم استفاده از محصولات ضدمیکروبی بی‌کیفیت یا تقلبی – یا استفاده از داروهای ضدمیکروبی اشتباه برای درمان برخی عوامل خاص بیماری‌ها – تشویق کنند.
علاوه بر آن، فائو و سازمان جهانی بهداشت نسبت به وجود ارگانیسم‌ها و مواد باقی‌مانده دارای مقاومت میکروبی در پسماند و دورریز حاصل از تولید کشاورزی، تولیدات دارویی و فاضلاب شهری هشدار می‌دهند. پالایش ناکافی و دفع نامناسب پسماند می‌توانند مواد باقی‌مانده و میکروارگانیسم‌های دارای ویژگی مقاومت میکروبی را از طریق محیط زیست در خاک‌ها و آبراهه‌ها منتشر کنند.
مقاومت میکروبی درمان بسیاری از عفونت‌ها را در سراسر جهان دشوارتر می‌کند. آخرین گزارش سازمان جهانی بهداشت نشان می‌دهد که دنیا در حال از دست دادن گزینه‌های درمانی مؤثر خود برای درمان بسیاری از عفونت‌های رایج است.
فائو و سازمان جهانی بهداشت از کشورهای عضو برای اتخاذ رویکرد «سلامت واحد» در مبارزه با مقاومت میکروبی و در نظر گرفتن همزمان سلامت انسان، دام و محیط زیست به صورت یک کل واحد حمایت می‌کند.
از جمله الزامات این امر پایش و ارزیابی قوی و یکپارچه، و همچنین افزایش ظرفیت‌های موجود برای نظارت بر مقاومت میکروبی در تمامی بخش‌ها به همراه افزایش آگاهی عمومی در بین عامه مردم و متخصصان است.