صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

خانه موسیقی خبر داد؛

سنگ اندازی در ثبت روز ملی موسیقی به نام استاد

۱۳۹۹/۰۹/۰۶ - ۱۱:۲۹:۳۵
کد خبر: ۱۰۹۳۹۴۷
خانه موسیقی اعلام کرد ثبت اول مهرماه و سالروز تولد استاد شجریان به عنوان «روز ملی موسیقی» در تقویم رسمی ایران با سنگ اندازی روبه رو شده است.

به گزارش برنا، خانه موسیقی ایران با اعلام دیدگاه خود درباره ثبت ملی روز موسیقی اعلام کرد؛ خانه موسیقی ایران بطور جدی درصدد ثبت اول مهرماه و سالروز تولد استاد شجریان به عنوان «روز ملی موسیقی» در تقویم رسمی ایران است و لازم است وحدت هنرمندان و اهالی موسیقی بیش از پیش حفظ شود.

خانه موسیقی در گزارشی اعلام کرد:

«سال‌هاست که ثبت «روز ملی موسیقی» در تقویم رسمی کشور به عنوان یکی از مطالبات اهالی موسیقی و فعالان این حرفه مطرح است و خانه موسیقی در چند دوره مختلف این مطالبه صنفی را پیگیری کرده است اما در هر دوره با تغییر دولت‌های مختلف این کار با مخالفت‌هایی روبرو شد و به سرانجام نرسید.

هفتم فروردین مصادف با «روز جهانی تئاتر» از سوی هنرمندان تاتر و تصویب مراجع دولتی به عنوان «روز ملی هنرهای نمایشی» و ۲۱ شهریور ماه نیز به همت خانه سینما به عنوان «روز ملی سینما» نام گرفته‌اند. متاسفانه تاکنون هیچ روزی به هنر موسیقی در تقویم رسمی کشور تعلق ندارد. موسیقی به عنوان هنری جهانی و تاثیرگذار که به نوعی قدیمی‌ترین هنر بشریت محسوب می‌شود در ایران سابقه‌ای به قدمت تاریخ این سرزمین دارد.

از این رو خانه موسیقی حدود دو دهه پیش با اتفاق نظر اعضای هیات مدیره و شورای عالی وقت تصمیم گرفت تا روز تولد حکیم ابونصر فارابی را به عنوان روز ملی موسیقی نامگذاری کند و این موضوع پس از تصویب در شوراهای دولتی مربوطه در نهایت با کم‌لطفی مسئولان دولتی وقت روبرو شد و مورد تصویب قرار نگرفت.

خانه موسیقی جشن سالیانه خود را از ابتدا هر ساله در مهرماه و همزمان با تولد موسیقی‌دان بزرگ فارابی و به مناسبت تاسیس این نهاد صنفی موسیقیدانان ایران، برگزار می‌کند تا نمادی برای روز موسیقی حفظ شود اما به دلیل مصادف شدن برخی ایام با مهرماه تاریخ جشن خانه موسیقی هم هر از چند یکبار جابجایی داشته است. با این حال از ابتدای تاسیس این نهاد صنفی، روزی در مهرماه به عنوان نماد روز موسیقی شناخته می‌شود.

پس از رد شدن پیشنهاد سالروز تولد فارابی به عنوان روز ملی موسیقی، خانه موسیقی در دو دهه گذشته با نظر سنجی از اعضای هیات مدیره کانون‌ها و هنرمندان در مراسم مختلف نظیر جشن سالیانه، نشست‌های ماهیانه و مراسم مشابه از هنرمندان و علاقه‌مندان به این نتیجه رسید که بهترین گزینه برای نامگذاری روز ملی موسیقی، تولد استاد محمدرضا شجریان به عنوان تاثیرگذار ترین هنرمند ایرانی در پنجاه سال اخیر و با توجه اقبال بی سابقه ی مردمی از این هنرمند است و اگر نهادی بر این باور است که تاریخ دیگری برای روز موسیقی مناسب است خانه موسیقی مطابق آرای حداکثری عمل خواهد کرد.

در پی درگذشت استاد محمدرضا شجریان، ریاست سابق شورای عالی خانه موسیقی، تشییع باشکوه و بی‌سابقه پیکر این استاد برجسته و در پاسخ به درخواست هزاران نفر از اعضای خانه موسیقی که از طرق مختلف مستقیم و غیر مستقیم به این نهاد ارسال شد، شورای عالی و هیات مدیره خانه را به این اتفاق نظر رساند تا روز اول مهرماه و سالروز تولد این هنرمند برجسته ایرانی به عنوان «روز ملی موسیقی» نامگذاری شود.

از این رو داریوش پیرنیاکان (دبیر و سخنگوی شورایعالی) این پیشنهاد را روز ۱۹ مهرماه ۱۳۹۹ در توس و مراسم خاکسپاری استاد شجریان مطرح کرد و حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) در سخنانش بر آن تاکید ورزید. پس از مطرح شدن این موضوع، هنرمندان، رسانه ها و مردم هنردوست استقبالی بی‌سابقه از خود نشان دادند و در کمترین زمان ممکن از سوی خانه موسیقی نامه‌ای به شورای فرهنگ عمومی برای نامگذاری روز  ملی موسیقی ارسال شد.

پس از رسانه‌ای شدن فعالیت خانه موسیقی برای ثبت روز ملی موسیقی و در حالی که می‌رود تا با پیشنهاد خانه موسیقی مطابق بر یک خواسته و مطالبه ملی ثبت روز موسیقی بالاخره به سرانجامی برسد، روز چهارم آذر که در برخی منابع زاد روز فارابی عنوان شده است، نامه‌ای خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در چند رسانه معدود منتشر می‌شود که مدعی درخواست ۳۰ تن از موزیسین‌های کشور برای ثبت روز موسیقی در چهارم آذر بود.

با توجه به همزمانی کاملا هماهنگ شده و سوال برانگیز این نامه با فعالیت‌های خانه موسیقی، روابط عمومی خانه موسیقی در تماس با چند تن از هنرمندانی که نامشان پای این امضا آمده تماس داشت و برخی هنرمندان افراد مدعی شدند هیچ نامه‌ای را مطالعه نکردند و با تلفن‌های مکرر شخصی با درخواست روز گرامیداشت یا بزرگداشت فارابی مواجه شدند که در نهایت مورد موافقت آن‌ها بوده است. برخی با وجود مطالعه نامه از اقدامات خانه موسیقی برای ثبت روز اول مهر بی‌خبر بوده است و جالب تر اینکه یکی از افراد وجود نام خود را در این نامه کاملا انکار کرد و در نهایت با شخص هماهنگ کننده اسامی و امضاها تماس برقرار کرده و نام خود را از این نامه حذف کرد که گفته شد از فردا صبح نام دیگری در رسانه‌ها به جای ایشان جایگزین می‌شود.(مستندات تکذیبیه برخی از این هنرمندان در گفتگو با روابط عمومی خانه موسیقی موجود است و در صورت نیاز منتشر می گردد.)

جریانی مشکوک سعی دارد وحدت و یکدلی را از بین ببرد

ظاهرا جریانی مشکوک سعی دارد وحدت و یکدلی را که پس از درگذشت استاد شجریان در جامعه بزرگ موسیقی کشور حاصل شده است با مطرح کردن موضوعاتی خدشه دار کنند. اهالی شریف موسیقی ایران در چنین بزنگاه‌هایی باید با اطلاع دقیق از موضوعات مطرح شده با امضای آن موافقت خود را اعلام کنند، چنانچه درباره نامه اخیر از نیمی از افراد اظهار داشتند که در گفتگوها اساسا روز فارابی برای آن‌ها مطرح شده است نه روز ملی موسیقی.

به نظر می‌رسد این اقدام شتابزده تنها درصدد لوث کردن ثبت روز ملی موسیقی است چراکه اگر جمع‌کنندگان امضا نیت خیر خواهانه داشتند به خانه موسیقی به عنوان تنها نهاد صنفی موسیقیدانان مراجعه می‌کردند تا با پشتوانه مستحکمتری به یک حرکت ملی دست بزنند نه با ۳۰ امضا!

مساله بعدی اینجاست که جریان و افرادی که پشت پرده جمع کردن امضا برای روز تولد فارابی به عنوان روز موسیقی هستند در دو دهه اخیر که این موضوع از سوی دولت رد شد کجا بودند و چرا در یک بزنگاه تاریخی برای موسیقی، یک خواسته قدیمی و منتفی شده را دوباره مطرح می‌کنند؟

باید دید چه افرادی و با چه اهدافی چنین نامه‌ای را منتشر می‌کنند تا فعالیت، کوشش و پیگیری‌های صنفی خانه موسیقی را با جبهه‌بندی‌های غیرواقعی بی‌اثر نشان دهند و در نهایت با تظاهر به تشتت آرای هنرمندان موسیقی از یک وحدت و انسجام برای رسیدن به مطالبه‌ای صنفی و ملی جلوگیری کنند؟

همچنان به دنبال ثبت اول مهر به عنوان روز ملی موسیقی هستیم

با این اوصاف خانه موسیقی وظیفه خود می‌داند، بیش از پیش پیگیر ثبت روز اول مهر ماه به عنوان «روز ملی موسیقی» باشد و در این راه دست تک تک استادان پیشکسوت، هنرمندان، علاقمندان و مردم ایران را به گرمی می فشارد و در صورت نیاز با راه اندازی کمپین های ملی و گسترده در این راه قدم بر خواهد داشت.

محمدرضا شجریان، استاد آواز ایران در یک دهه پایانی عمر با بی مهری‌ها و ممنوع الکاری‌ها مواجه بود و حتی برخی رسانه‌های خاص طی سال‌های اخیر او را با عنوان «وطن فروش» خطاب کردند و همواره تحت فشار بود.

شجریان در تمام دوران زندگی هنری‌اش و  هیچگاه جانب مردم ایران را رها نکرد و تا پایان عمر پرثمره‌اش بر راه و روش خود استوار و پایدار ماند و  همین دلایل او را به عنوان یک چهره ملی و ماندگار در اذهان مردم و جامعه حفظ کرده است.»

 

نظر شما