خشتِ پیشرفت، دانش است و کوشش. دانشگاه، منشوری است از اراده و نوآوری، برای آبادانی. آنجاست که جان های شیرین، با تلاش و عرق جبین، خشت بر خشت می توانند بگذارند و سربلندی این سرزمین را بر زمین استوار کنند.
دانشگاه، فقط جای دانش نیست. جای ساختن است و پرداختن. دانشجو، کارش فقط، آموختن نیست، کارش نوآوردن است و برآفراشتن. فرهنگ ایران اسلامی، از دیرباز بر آموختن و آموزاندن استوار بوده است و بالیدن امروز نیز، بی کم و کاست، از همین مسیر، گذر کرده است.
میهن ما، در میعادگاه تاریخی اش ایستاده است؛ جایی که بیگانگان چشم بر زمین خوردن ما دوخته اند و دوستان، در انتظار پرواز ما، دست به دعا برداشته اند. حاصل رنج ها و مقاومت ها در برابر محدودیت ها و تحریم ها، در این لحظه های به یادماندنی، آرام آرام، خودنمایی می کنند. زیست بوم فناوری و نوآوری و آفتاب اقتصاد دانش بنیان ایران، در اقلیم جهان به کرسی ثبات و اثبات، نزدیک شده است.
اینک، سرنوشت خوش و سعادتمندی ما، به ثانیه ها و دقیقه ها وابسته است. بال زدن و پرکشیدن به سمت سرفرازی، با جرأت و جسارت همه تلاشگران خلاق و خوش فکر، عجین شده است. همه چشم ها، دوخته شده است به قلب و عقل نوآوران و کارآفرینان. دانشجو، در این میان صدرنشین است و طلایه دار. اوست که در چمبره مدرک و مقاله، نباید که اسیر بماند. اوست که در عرصه خلاقیت و نوآوری، با شجاعت جوانی اش، غیرممکن ها را صاحب امکان می کند و دشواری ها را آسان.
بی تعارف؛ دانشجو آبروی امروز این ملت است. چرا که با فرهیخته، قدم در میدان آبادی و عمران گذارده است. توسعه را می فهمد و برایش از جان مایه می گذارد. دورتر را خوب می بیند و پای چابک برای رسیدن به قله ها را دارد. دانشجو، اکنون همه چیز این سرزمین است. امیدوارم دانشجویان گرانقدر و عزیز کشورم، منزلت جایگاه واقعی شان را بیش از پیش قدر بدانند و در این زمانه بی بدیل و سرنوشت ساز، تکلیف تاریخی اش را با قدرت و عزت، ایفا کند.
روز دانشجو را به همه دانشجویان و دانشگاهیان تبریک می گویم و آرزومند که فرهنگ خلاقیت و نوآوری در کشور با کمک این طبقه ارجمند، به نقطه اعلا برسد.