شیوع و بیماری کرونا که کم کم می رود تا شمع یک سالگی اش را فوت کند بر روند زندگی و ساز و کار حرفه ای مردم در اقشار مختلف تاثیری بی چون و چرا داشته و این اتفاق بر حوزه های مختلف آسیب هایی متفاوت را رقم زد.
برخی از مشاغل نابود شدند، برخی مجبور به کند شدن حرکتشان بودند و برخی در جبهه ی اول مبارزه برای نجات جان انسان ها پای از ماموریت تعریف شده ی انسانی و تخصصی اشان فرا تر گذاشته تا به نفع دیگران از خود و خانواده اشان بر مقاطه ای عبور کنند.
بی تردید انتشار بیماری تعریف نشده ی کووید 19 جدا از ترفند های بهداشتی، پزشکی و غیره آنقدر مخرب و خنده دار بود که تاثیر اش کم کم به روح و روان جامعه زد و حالا در این شرایط نقش درمان گران روحی و روانی نیز بر قد و قواره های قهرمانان حوزه ی سلامت موثر و مفید دیده شد.
با توجه به اینکه کارشناسان، پزشکان و روانشناسان متخصص در حوزه ی بیماری مذکور در خصوص وضعیت موثر روحی و روانی اتفاق رخ داده اجماع نظر داشتند بدیهی بود که عناصر موثر در این حوزه به خصوص رسانه ملی که در خانه های مردم با رعایت پروتکل چراغش روشن ماند و سینما و تئاتر به دلیل شرایط خاص و ویژه در این موقعیت نبودند جایگاه موثرش را می بایست در اوج نگه می داشت.
با گذشت زمان و نظریه کارشناسی برخی در خصوص راه افتادن نمایش های روی صحنه و اکران فیلم ها در سالن سینما کم کم وضعیت به سمتی رفت که تنها تلویزیون و اکران های آنلاین سرزمدار شدند و کاملا سالن های سینما، تئاتر، کنسرت های موسیقی به دلیل شرایط ویژه کنار رفتند تا ماموریت سنگین تلویزیون در شرایط ویژه سنگین تر و موقعیتی متفاوت را تجربه کنیم اما این همه ماجرا نبود ویروس کرونا بر وضعیت روحی و روانی جامعه تاثیر گذاشته و خستگی سلیقه رسانه ای مخاطبان را تغییر داده بود به این نحو که برخی از آثار که در تمام این ادوار با میل و رغبت از سوی مخاطبان دنبال می شدند مانند قبل طرفدار نداشتند و در عوض آثار مفرح با هر ساختار و کیفیتی بیش از قبل مورد اقبال بینندگان تلویزیونی قرار می گرفتند و در حقیقت مدیریت و رسانه در شرایط بحران به سمتی رفت که می بایست در کمترین فرصت ممکن سلیقه ی فعلی را مد نظر قرار می داد و این موضوع وقتی به معضل تبدیل می شد که ویروس منحوس در روند تولیدات نیز ایجاد اختلال کرده و عملا دست تولید کنندگان تلویزیونی نیز برای رسیدن به سلیقه ی جدید و مورد نیاز امروز مخاطب دست به عصا بود.
تلویزیون به عنوان در دسترس ترین رسانه موجود به خصوص در روزهای قرنطینه باید به سلیقه و خواسته مخاطبش توجه ویژه داشته باشد و وضعیت روحی و روانی تماشاگرش را در نظر گرفته و در گروه سنی مختلف تولید اثر با کیفیت داشته باشد. به عنوان مثال پخش سریال صفر بیست و یک جدا از مباحث کیفی و نقاط ضعف و قوتی که قابل بررسی است با استقبال بسیاری مواجه شد و این نشان از این دارد که در شرایط موجود تولید آثار طنز با حضور بازیگران پر ستاره و جذاب می تواند گره گشا باشد.
نکته دیگر پخش سریال های تکراری در ژانر طنز این روز ها با استقبال مخاطبان رو به رو شده است سریال پایتخت در پخش چند باره اش نیز به عنوان پر مخاطب ترین سریال تلویزیون شناخته می شود و حتی در رقابت با تراژدی های روز کنداکتور فعلی اقبال بیشتری دارد بدیهی است که در چنین موقعیتی سریال های جذاب و خوش ساخت با ساختار قصه ی قوی هم در ژانر های دیگر نتواند خیلی مخاطب نگران امروز را جذب خود کند چرا که قطعا مخاطب امروز تلویزیون را انتخاب می کند تا برای لحظاتی از آن چه دوست ندارد بشنود و ببیند فاصله بگیرد در این شرایط حضور چهره های محبوب طنز بیش از هر نسخه دیگری گره گشا است.
اگر با نگاهی مو شکافانه با سلیقه فعلی مخاطبان رسانه ملی نگاهی هوشمندانه داشته باشیم متوجه خواهیم شد که بر اساس یک نمودار و در شیوع ویروس منحوس تا مدتی اخبار مد نظر بینندگان بود کم کم خبر ها آزار دهنده شدند و تلویزیون تنها برای بخش اعظمی از مخاطبانش یک فرصت فاصله گرفتن از اتفاقات ناگوار بود. بدیهی است در این شرایط برنامه ها و آثاری می توانند مخاطب پسند تر باشند که لحظاتی ترفنده و کم تعلیق را ایجاد کنند به همین دلیل سریال های طنز مسابقات مفرح و آثاری که تعلمات روحی تماشاگر را برای لحظاتی مرتفع می کردند تماشاگر را بیشتر راضی نگه میداشتند.
برنامه هایی چون زوجی نو، فیلم آخر و... با مخاطبش ارتباط بهتری برقرار کرد و آثاری که از فضای جدی تر برخوردار بود مخاطب را درگیر نکرد . این تغییر سلیقه مخاطب فرصتی بود تا برنامه سازان و مدیران رسانه در یک شرایط بحرانی هم بتوانند بر اساس وضعیت جامعه سبد رسانه ای مخاطبشان را تامین کنند.
لذا پرواضح است که تصمیم مدیران تلویزیون در انتخاب ژانر طنز بر زمستان و نوروز پیش رو نشان از بررسی سلیقه ی مخاطبان در روزگار کرونایی دارد و بررسی ها نشان می دهد که بازدید و بازخورد اعجاب انگیز تکرار فصل سریال پایتخت نشان از این داشت که هنوز آثار مفرح و شاد و طناز از جمله ن.خ، زیر خاکی که به فصل های آتی کشیده شده است مد نظر مدیران نیز بوده است.