به گزارش برنا؛ این فهرست نجومی شامل ۱۰۹ جرم برای رصد ستاره شناسان آماتور است و شامل خوشه‌های ستاره‌ای، سحابی‌ها و کهکشان‌ها می‌شود. در بیانیه ناسا آمده: «هابل این تصاویر را در طول دوران خدمت خود گرفته و از آن‌ها برای تحقیقات علمی یا آزمایش‌های مهندسی استفاده شده، ولی ناسا آن‌ها را تاکنون برای انتشار عمومی به طور کامل پردازش نکرده بود.»
تلسکوپ فضایی هابل در تاریخ ۲۴ آوریل ۱۹۹۰ توسط شاتل فضایی «دیسکاوری» روانه مدار زمین شد. چندین ماه از ۳۰ سالگی این تلسکوپ می‌گذرد، اما ناسا همچنان با انتشار تصاویر جدید سی سالگی آن را جشن می‌گیرد.
هابل در طول این سال‌ها نقش بزرگی در مطالعه ساختار، تاریخچه و جزئیات کهکشان‌ها، سیاه چاله‌ها و دیگر اجرام داشته است. این تلسکوپ همچنین در کشف تعدادی از کهکشان‌های اولیه عالم هستی و مطالعه ماده مرموز تاریک نیز تأثیرگذار بوده و به کشف انرژی تاریک کمک کرده است.
هابل تقریباً به اندازه یک اتوبوس مدرسه است. هابل انرژی خود را از پنل‌های خورشیدی تأمین می‌کند و به طور میانگین ۲۱۰۰ وات برق مصرف می‌کند. برای مقایسه یک سشوار حدود ۱۸۰۰ وات برق مصرف می‌کند.
هابل با سرعت بیش از ۲۷ هزار کیلومتر بر ساعت به دور زمین گردش می‌کند.
هابل نقاطی به فاصله بیش از ۱۳.۴ میلیارد سال نوری را رصد کرده است. به عبارت دیگر نوری که ۱۳.۴ میلیارد سال پیش در گیتی وجود داشته را ثبت کرده است.
اخترشناسان با استفاده از داده‌های هابل بیش از ۱۳ هزار مقاله علمی منتشر کرده‌اند، از این رو هابل یکی از سودمندترین تجهیزات علمی ساخته شده در تاریخ لقب گرفته است.