مجیدرضا حریری در گفت و گو با برنا، گفت: بررسی لایحه FATF دو وجه دارد؛ یک وجه آن، اقتصادی است که باید گفت پذیرش قواعد بینالمللی درگروههای مختلف کار درستی از منظر اقتصادی است. گروه ناظر اقدام مالی هم یکی از گروههایی است که بر روابط بانکی در دنیا نظارت میکند و شرایطی دارد که همه دنیا آن را پذیرفتهاند و هم باید باید بپذیریم. اما بعد دیگر، نگاه سیاسی به مساله است. من تخصصی در سیاست ندارم اما حتما الزاماتی وجود دارد که برخی معتقدند از نظر سیاسی چنین لایحهای برای چانهزنی و مبادلات بینالمللی لازم است. نگرانیهایی که در مخالفان لایحه FATF وجود دارد، نگرانی با ریشه سیاسی است و باید سیاسیون آن را توضیح دهند.
وی تاکید کرد: شرایط اقتصاد ما متاثر از فضای سیاسی و بینالمللی است و باید هماهنگی در این دو بخش وجود داشته باشد. باید حتما صحبت مخالفان را هم شنید. هرچند که این مساله قدری به ابزار گروکشی در سیاست داخلی تبدیل شده است.
حریری گفت: در شرایط فعلی حتی اگر منعی از نظر تصویب FATF هم نداشتیم، قادر به استفاده از سیستم بانکی جهانی نبودیم که دلیل آن تحریمهای آمریکاست. یعنی با دو مساله مواجه هستیم: تحریم و مساله FATF . من این مثال را بارها گفتهام که ما مثل پرندهای هستیم که در قفس زندگی میکند و بالش را چیدهاند. قفس همان تحریم است که اگر در آن باز شود، باز هم امکان پرواز نداریم چون مساله FATF را داریم. این دو مساله باید به شکلی مدیریت شود که همزمان با مذاکرات یا تصمیم برای رفع تحریمها، موضوع FATF هم بررسی شود. به نظرم تمدید مهلت بررسی این لایحه به درستی صورت گرفته است.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین گفت: بار قبل که بعد از برجام تحریمها قدری برداشته شد، به دلیل مشکلاتی که با موضوعات FATF داشتیم نتوانستیم به سیستم بانکداری بینالمللی متصل شویم. به همین خاطر باید موانع بعد از برداشته شدن تحریمها را برداریم.