به گزارش برنا، بیماری های مزمن کلیوی از جمله سنگ کلیه در زنان به شدت در حال افزایش است. افزایش این بیماری در زنان بالای ۵۰ سال بیشتر به چشم می خورد.
اکثر زنانی که دارای سنگ کلیه هستند احساس درد در شکم، کمر و یا کشاله ران را دارند. همچنین برخی از زنان در اثر سنگ کلیه دچار ناراحتی معده ه می شوند، که در قسمت فوقانی شکم قرار دارد و می تواند درد کسل کننده و دردناکی باشد.
اکثر زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ به نارسایی کلیوی دچار می شوند، پس دیابت نوع دو می تواند عامل اصلی بروز این عارضه باشد.
همچنین دیابت معمولا در اثر چاقی مفرط به وجود می آید که می تواند این عامل را نیز یکی از دلائل بروز بیماری های کلیوی در نظر گرفت.
فشار خون بالا نیز یکی از عوامل خطرزا در بروز بیماری کلیوی است.
با آگاه سازی زنان نسبت به خطرات بیماری مزمن کلیوی و انجام اقدامات پیشگیرانه نسبت به این بیماری، می توان روند صعودی این بیماری را کاهش داد.
پیش از هر چیز، زنان باید برای تشخیص سنگ کلیه با دکتر کلیه خود مشورت کنند و نسبت به احتمال بروز این بیماری مورد بررسی قرار بگیرند. در زمان شیوع کرونا، می‌توانید از سیستم پرسش و پاسخ دکتر کرمی متخصص کلیه، استفاده کنید.
با توجه به اطلاعات به دست آمده، در رابطه با بیماری های کلیوی و درمان های دیالیزی تفاوتی بین زنان و مردان وجود ندارد.
با این حال در رابطه با سلامتی زنان مسائلی وجود دارد که فقط مخصوص زنان است، این موارد شامل پریود، روابط جنسی، بارداری و یائسگی است. البته نارسایی های مجاری ادراری توسط روش هایی مانند سونوگرافی و سیستوسکوپی قابل تشخیص است.
در ادامه این موارد مورد بررسی قرار داده شده اند.
زنان در صورت ابتلا به بیماری مزمن کلیوی، دچار بی نظمی در دوره ی پریود می شوند. با شروع درمان دیالیز، حتی ممکن است دوره ی پریود آنها متوقف شود.
به دلیل افت عملکرد کلیه به زیر ۲۰ درصد، زنان ممکن است شانس کمتری برای بارداری داشته باشند چرا که کلیه قادر به انجام وظایف خود نیست.
به دلیل عملکرد ضعیف کلیه، بدن سطح بالایی از مواد زائد را در خود نگه می دارد و این از تولید تخمک و بروز دوره ی پریودی می تواند جلوگیری کند. با به کارگیری درمان های اریتروپویتین، حدود ۵۰ درصد از زنان تحت دیالیز دوباره پریود می شوند.
این درمان باعث بهبود سطح هورمون و کم خونی می شود، در نتیجه قدرت باروری در زنان دوباره افزایش می یابد، بنابراین در صورت فعال بودن رابطه جنسی و تمایل نداشتن برای بارداری، پس از به کارگیری این درمان حتما باید از روش های کنترل بارداری استفاده شود.
اکثر افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی، احساس می کنند که مانند گذشته علاقه ی چندانی به روابط جنسی ندارند.
عوامل عاطفی، روانی و جسمی در این خصوص دخیل هستند. عادت کردن به این بیماری و پذیرفتن سبک زندگی جدید گاهی زمان بر است.
علاوه بر این مسائلی چون شغل بیمار، درآمد و زندگی خانوادگی فرد نیز می تواند استرس زا باشد و یک زن باید با همه ی این مسائل خود را سازگار کند.
همچنین افت سطح هورمون در زنان باعث خشکی واژن و احساس درد در حین مقاربت می شود. البته برای حل این مساله می توان از روان کننده ی واژن محلول در آب استفاده کرد.
علاوه بر این، مصرف برخی داروها و عوارض ناشی از اورومی (افزایش سطح اسید اوریک) می تواند باعث بروز خستگی مفرط، بی نظمی در پریود و کاهش میل جنسی شود.
کم خونی و درمان دیالیز نیز می تواند علت خستگی مفرط باشد که با مصرف اریتروپویتین قابل درمان است.
برخی از زنان به دلیل کاهش یا افزایش وزن در حین درمان دچار اظطراب می شوند.
همچنین وجود کاتتر در شکم و یا بازو نیز ممکن است باعث شود که یک زن تصور کند که دیگر جذاب نیست و همین می تواند باعث بروز اظطراب بیشتر در بیمار شود.
صحبت کردن با همسر راجع به این نگرانی ها می تواند به بیمار کمک کند تا با این نوع اضطراب ها کنار بیاید.
اغلب زنان به سرعت با مساله دیالیز کنار می آیند و دوباره انرژی و میل جنسی خود را به دست می آورند.
حتی در صورت پریود نشدن، بهتر است طی دوران درمان از روش های جلوگیری از بارداری استفاده شود، چرا که ممکن است عمل تخک گذاری صورت گیرد و فقط نظم پریود به هم ریخته باشد.
در این وضعیت استفاده از کاندوم بهترین روش است، چرا که به دلیل مسائل هورمونی موجود، استفاده از دیگر گزینه ها می تواند مشکل ساز باشد.
با این که باردار شدن حین درمان دیالیز امکان پذیر نیست، ولی طی مطالعاتی که در سال های ۱۹۹۲ و ۲۰۰۳ صورت گرفت نشان داده شد که ۱ تا ۷ درصد از زنانی که تحت درمان دیالیز بودند باردار شدند.
حدود ۵۰ درصد از نوزادان متولد شده توسط زنان تحت دیالیز زنده ماندند. بسیاری از نوزادان نارس به دنیا آمدند که دلیل آن فشار خون بالای مادر بود. بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی دچار فشار خون بالا هستند که در طی دوران بارداری فشار خون آنها حتی بالاتر هم می رود.
در انجام تحقیقاتی مشخص شد که:
طی یک دوره ی درمان چهار ساله، دو درصد از زنان باردار شدند، ۲.۴ از این زنان همودیالیزی و ۱.۱ درصد از آنها دیالیز صفاقی بودند.
فشار خون بالا، هماتوکریت پایین تر از ۳۰، درمان نشدن و به ندرت مرگ
تولد زودرس، ناهنجاری مادرزادی، مشکلات پزشکی طولانی مدت برای نوزاد
در هنگام بروز نارسایی کلیوی، درمان دیالیز می تواند به دفع مواد زائد از بدن کمک کند، ولی دیالیز نمی تواند جایگزین تمام عملکردهای بدن مانند تولید هورمون شود.
اغلب توصیه می شود که زنان برای جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان، کلسیم مصرف کنند، ولی مصرف کلسیم برای افراد تحت درمان دیالیز یا افرادی که عمل پیوند کلیه انجام داده اند، یک باید است.
در هنگام یائسگی، میزان تولید هورمون کاهش پیدا می کند و همین باعث می شود تا زنان بیشتر در معرض خطر پوکی استخوان و بیماری های قلبی و عروقی قرار گیرند.
با در نظر داشتن این مساله که زنان تحت دیالیز دچار بی نظمی در پریود می شوند، بنابرای سطح هورمون های آنها نیز دچار اختلال می شود، از این رو برای جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان و تحلیل رفتن استخوان حتما باید کلسیم اضافی را در رژیم غذایی خود جای دهند.
به علاوه، به جز پوکی استخوان، کاهش سطح هورمون در زنان باعث بروز بیماری های قلبی و عروقی نیز می شود. هیسترکتومی باعث بروز یائسگی زودرس می شود و زنان را برای مدت زمان طولانی تری در معرض خطر قرار می دهد. بنابراین به زنان توصیه می شود تا در مورد چگونگی حفظ سلامت استخوان، قلب و عروق و کلیه خود با تیم پزشکی خود صحبت کنند.