به گزارش برنا؛ خیز اصولگرایان برای انتخابات 1400 با ورود جدی جامعه روحانیت مبارز وارد فاز تازهای شده است؛ ورودی که با اما و اگرهایی روبرو شده و به نظر میرسد اصولگرایان ابتدا باید بر سر جایگاه جامعه روحانیت مبارز در میان جریان اصولگرایی به جمع بندی برسند؛ این گزارهای است که یک چهره سیاسی اصولگرا به خبرنگار سیاسی برنا گفته است. «ناصر ایمانی» با بیان اینکه یک بحث نظری بین مجموعه ائتلاف و جامعه روحانیت مبارز وجود دارد، میگوید: «بحث اصلی نظری جریان اصولگرایی این است که آیا جایگاه جامعه روحانیت مبارز مانند جایگاه یکی از تشکلهای ائتلاف اصولگرایان است یا مانند تشکلی است که به نوعی امتیاز ویژه برای فصلالخطاب بودن و یا رأی وتو داشتن دارد و یا اینکه، جایگاهش به شکلی است که سیادت و قیادت جریان اصولگرا را برعهده بگیرد و بقیه بیایند ذیل جامعه روحانیت مبارز، فعالیت کنند.»
آنطور که پیداست جریان اصولگرایی پس از سالها به فکر یکصدایی و رهبری این جریان افتاده، هر چند ناصر ایمانی تاکید میکند بحث اصلی در جریان اصولگرایی، بحث بر سر رهبری این جریان نیست!»
او میگوید: «آمدن یا نیامدن پایداریها، مسئله اصلی اصولگرایان نیست، بلکه مسئله اصلی نظری، جایگاه جامعه روحانیت مبارز است.» این اظهارات ایمانی در حالی است که تا پیش از این بحثهایی بر سر آمدن یا نیامدن پایداریها به جلسات جریان اصولگرایی برای انتخابات 1400 و ساز جداگانه زدن آنها، مطرح بود اما با این گفته ایمانی، به نظر میرسد اصولگرایان به طور جدی وارد بحث حکمیت و داوری در این جریان شدهاند چراکه به هر حال نمیتوان، دغدغه همیشگی اصولگرایان در زمان انتخابات مبنی بر فقدان لیدر و رهبری را نادیده گرفت؛ مولفه تاثیرگذاری که حال کنعانی مقدم به صورت تلویحی به آن اشاره کرده و اخیرا از موافقت اکثریت تشکلهای اصولگرایی با نقش داوری جامعه روحانیت خبر داده. این چهره سیاسی اصولگرا به خبرنگار سیاسی برنا گفته است: «به جز یکی دو حزب، اکثریت جریان اصولگرایی نقش داوری جامعه روحانیت را پذیرفتهاند.»
به گفته این چهره سیاسی اصولگرا، «هرکسی بخواهد ساز مخالف بزند میتواند بزند و اشکالی ندارد، چراکه هر حزبی در بحث انتخابات دارای وزنی متفاوت بوده و به نظر میرسد وزن احزابی چون پایداری در جریان اصولگرایی باید براساس میزان تاثیرگذاریاش در این جریان مورد سنجش قرار گیرد.»
واکنشها به نقش جامعه روحانیت مبارز در جریان اصولگرایی در حالی است که «غلامرضا مصباحیمقدم»، به عنوان سخنگوی جامعه روحانیت مبارز پس از اعلام ورود جدی این حزب به بحث انتخابات، در گفت و گو با خبرنگار سیاسی برنا، از اصرار این حزب به حضور و همراهی جامعه مدرسین در بحث انتخابات 1400 خبر داده است.
اصرار جامعه روحانیت مبارز به جامعه مدرسین برای همراهی در حالی صورت گرفته که چندی پیش «آیتالله «مرتضی مقتدایی»، نایب رئیس جامعه مدرسین، در رابطه با نقش «جامعتین» در هدایت اصولگرایان در آستانه انتخابات سال ۱۴۰۰، گفته بود: «جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بنا ندارد تا در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده دخالت کند.» از این رو به نظر میرسید که جامعه روحانیت به تنهایی باید وارد کارزار انتخابات 1400 شده و جلسات اصولگرایی را پیش ببرد؛ اما ناصر ایمانی میگوید: «با روشن شدن تکلیف جامعه روحانیت مبارز، راه برای جامعه مدرسین هم باز میشود.»
به گفته این چهره سیاسی اصولگرا، «مسئله مهم، جامعه روحانیت مبارز است از این رو شاید جامعه مدرسین، اصلا احساس ضرورت نداشته باشد که به بحث انتخابات ورود پیدا کند.»
گذشته از اینها، طی انتخاباتهای گذشته در معادلات سیاسی ایران، همواره نام جامعه مدرسین و جامعه روحانیت مبارز در کنار هم برای فعالیتهای انتخاباتی آمده و محور بودن جامعتین در جریان اصولگرایی، بسیار برجسته بوده است. نقشی که پس از درگذشت اشخاص برجسته این جریان همچون مرحوم آیتالله مهدوی کنی در سال 93 رو به افول گذاشت و به بیانی دیگر، به باور بسیاری از چهرههای سیاسی، پس از مرحوم آیت الله مهدوی کنی، جریان اصولگرایی نه پدری دارد و نه لیدری که بخواهد آنها را دور هم جمع کند.
در واقع اگر زمانی بزرگانی چون مرحوم مهدویکنی و اشخاصی چون ناطق نوری نقش پدرخواندههای جریانات سیاسی کشور را بر عهده داشتند و نظراتشان برای راست و چپ و میانه، نظراتی مرجع محسوب میشد اما با شکلگیری جریانات تندرو در درون جریانات سیاسی و به تعبیری حرمت نگه نداشتن بزرگان از سوی برخی افراد تندرو به ویژه در درون اصولگرایان، به نظر میرسد دوران شیخوخیت و ریشسفیدی رو به افول گذاشته است. روندی که اصولگرایان طی سالهای گذشته تلاش بسیاری کردهاند آن را احیاء کنند اما به نظر بسیاری از چهرههای سیاسی، سایه سنگین فقدان شخصیتهای مرجع بر سر این جریان، همچنان حاکم بوده و سنگینی میکند. 6