به گزارش برنا، حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی عصر یکشنبه در آئین بزرگداشت روز پرستار اظهارداشت: امروز مجموعه کادری که بار مسوولیت بهداشت و درمان کشور را بر عهده دارد نه تنها مورد اعتماد ایرانیان بلکه مورد اعتماد غیرایرانیان است و اینکه افرادی که در اروپا زندگی می کنند اما در صورت نیاز به عمل های جراحی ، راهی ایران می شوند، افتخاری برای ایران است.
رئیس جمهور با تجلیل از ایثار، فداکاری و جانفشانی کادر درمانی بویژه جامعه پرستاری کشور، گفت: بدون تردید فداکاری این عزیزان در تاریخ ثبت خواهد شد و ملت ایران خدمات این عزیزان را هرگز فراموش نخواهند کرد.
دکتر روحانی حضرت زینب کبری(س) را الگوی بیبدیل جامعه پرستاری کشور دانست و گفت: چه الگویی بالاتر از دخت امیرالمؤمنین(ع) که از یک طرف نزدیکترین عزیزانش به شهادت رسیدند و از طرفی بایستی از کودکان که زیر شلاق ستمگران بودند، حفاظت میکرد و از طرف دیگر از امام سجاد(ع) پرستاری مینمود.
رئیس جمهور با بیان اینکه براساس آنچه در قرآن مجید آمده، در زندگی روزهایی برای امتحان روشن و آشکار وجود دارد، اظهارداشت: بدون شک دوران 8 سال جنگ تحمیلی، دوران جنگ اقتصادی و نیز موضوع کرونا از جمله آزمایشهای بزرگ برای ملت ایران بود که البته اقشار مختلف مردم بویژه کادر درمان که داوطلبانه در همه این عرصهها حضور داشتند، در این امتحانات سربلند و موفق بودند.
وی با بیان اینکه بخش بهداشت و درمان از اولویتهای دولت تدبیر و امید و از جمله وعدههای انتخاباتی در سال 92 بود، اظهارداشت: از ابتدای دولت یازدهم اجرای طرح تحول سلامت را در دستور کار قرار دادیم و امروز حتی منتقدین دولت نیز به موفقیتآمیز بودن این کار بزرگ اذعان دارند. به واسطه اجرای این طرح، هزینههای سرسامآور درمان، کاهش یافته است. همچنین در کنار اجرای این طرح بیمه سلامت و عمومی کردن بیمه برای همه مردم را به اجرا در آوردیم.
دکتر روحانی خاطر نشان کرد: در 7 سال گذشته 36 هزار تخت جدید بیمارستانی اضافه شده و 40 درصد تختهای بیمارستانی به طور کامل مورد بازسازی قرار گرفته است و تعداد تختهای آیسییو بیش از 2 برابر شده است.
رئیس جمهور تصریح کرد: دولت هر مقدار امکانات و توان داشته باشد با افتخار در مسیر رسیدگی و بهبود شرایط کادر درمانی و پرستاری کشور هزینه خواهد کرد و براساس گزارش سازمان برنامه و بودجه از اسفند سال گذشته تاکنون پرداختی بخش درمان 2.5 برابر افزایش داشته است.
دکتر روحانی در ادامه سخنان خود خواستار وجود نقاهتگاه و مراکز مراقبتی و توانبخشی در کنار بیمارستانهای بزرگ شد و اظهار داشت: باید در کنار این موارد الکترونیکی کردن بخش درمان و پرستاری و مراقبت در منزل را به طور کامل پیگری کرد و با استفاده از این روشها نیازی به حضور همه بیماران در بیمارستان نخواهد بود.
رئیس جمهور همچنین با قدردانی از تلاش شرکتهای دانشبنیان، گفت: تعداد شرکتهای دانشبنیان در دوره 7 سال گذشته به بیش از 5200 شرکت افزایش یافته و اخیراً به استانداران دستور دادم تا تأسیس کارخانههای نوآوری را در استانهای خود پیگیری کنند. این شرکتها در زمینه کرونا نیز بسیار فعال بودند و تعداد زیادی از تجهیزات مورد نیاز بخش بهداشت و درمان کشور توسط شرکتهای دانش بنیان تهیه و تولید شد.
دکتر روحانی در ادامه با تبریک شب یلدا گفت: بزرگترین کمک به کادر درمان کشور این است که امشب مردم از دورهمیها دوری کنند و از طریق فضای مجازی و به صورت غیرحضوری مراسم این شب را برگزار کنند. همچنین امیدوارم مراسم بزرگداشت ایام فاطمیه حتیالامکان به صورت غیرحضوری و با رعایت همه دستورالعملهای بهداشتی برگزار شود.
رئیس جمهور در این مراسم از همسر شهید مدافع سلامت و همچنین پرستار نمونه کشوری با اهداء لوح سپاس، تجلیل و قدردانی کرد.
در این مراسم همچنین خانم جلیلی پرستار آسیبدیده از کرونا از یزد و آقای فانی مدیر پرستاری استان خراسان شمالی از طریق ویدئو کنفرانس در سخنانی نظرات و پیشنهادات خود را بیان کردند و رئیس جمهور از ایثار و فداکاری آنان قدردانی کرده و برایشان سلامتی کامل آرزو کرد.
متن کامل سخنان رئیس جمهور به این شزح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین
خدمت حضار محترم، عزیزانی که از طریق ویدئو کنفرانس در محضر آنها هستیم و همچنین به ملت بزرگ ایران، روز ولادت حضرت زینب کبری (س) و روز گرامیداشت پرستار را که هر دوی آنها در جای خودش حائز اهمیت است، تبریک عرض میکنم.
معتقدم اینکه روز ولادت آن بانو را روز پرستار نامیدند، بار مسئولیت پرستاران عزیز را بالاتر میبرد. دیگر چه الگویی بالاتر از دخت امیرالمؤمنین(ع) داریم. پرستاری که از یک طرف عزیزانش و شهدایش روی زمین بودند، 2 پسرش، 5 برادرش، آن همه برادرزاده و عزیزانش در چند متری بدن عزیز شهید آنها روی زمین بود، از این طرف عدهای از کودکان زیر شلاق ستمگران بودند و عدهای در کنار شعله آتش، در همان شرایط او از امام سجاد(ع) هم پرستاری میکرد.
این پرستاری در آن شرایط بسیار سخت و جانکاه از لحاظ روحی، روانی، شرایط محیطی، را در مقایسه با بیمارستانهایی که در جنگ تحمیلی در خط مقدم بود، ببینید. در بعضی از عملیاتها، بیمارستان ما با خط مقدم 10 کیلومتر بیشتر فاصله نداشت. یعنی حتی در برد خمپاره بود، توپخانه و هواپیما که هیچ؛ در بیمارستانهای خط مقدم و میدان جنگ، در حین اینکه جراح مشغول جراحی بود، کنارش در چند متریاش، بمب یا گلوله منفجر میشد و ارتعاش ایجاد میکرد، تکانهای که ایجاد میکرد و صدایی مهیب به وجود میآورد. این جراحان و پرستارهای ما همه داوطلب بودند و کسی به آنها برای حضور نمیگفت.
یک وقتی یکی از دوستان در تهران به من میگفت همان ساعتهایی که تو خبر داری عملیات میشود، من هم خبر دارم. گفتم چطور، شما از کجا خبر داری؟
گفت در همسایگی من، یک جراحی است که این داوطلبانه برای عملیات به جبهه میرود، هر وقت میبینم این ساکاش را بست و آمد در ماشین و حرکت کرد، میفهمم که فردا یا پس فردا شب، شب عملیات است.
آن فداکاری که پزشکان و جراحان و پرستارهای ما و همه کادر درمان در میدان جنگ داشتند، آن حالت را میشود تشبیه کرد به صحنه کربلا در طول سفر اسارت که زینب کبری (س) پرستاری میکرد. در طول سفر اسارت با آن زجر و مشقت حضرت زینب کبری (س) هم الگو بود برای مدیریت آن جمع، هم برای پرستاری و هم برای بیان حقایق برای آن جامعهای که با آن روبرو بودند. او هم سخن میگفت برای مردم، در جمع مردم کوفه و هم روبروی عبیدالله میایستاد و پاسخ میداد و هم روبروی یزید میایستاد و حرف میزد و هم بچههای یتیم را و فرزندان شهید را سرپرستی میکرد و هم پرستاری میکرد.
پرستاری، سرپرستی، جهاد، ایستادگی، مقاومت و سخن گفتن اینها همه در کنار هم بود و بحمدالله در جمهوری اسلامی ایران یک همچون مدال افتخاری بر سینه پرستاران ما زده شده است که آنها رهرو راه حضرت زینب کبری(س) هستند.
کل زندگی دنیا چه است. از اول تا آخرش که ما هستیم. از تولد تا موقع وفات یا شهادت، رفتن از این دنیا. قرآن اینطوری تعبیر میکند لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا، همه شما را آوردیم در این دنیا تا معلوم شود، کی بهتر عمل میکند. بهترینها، شناخته شوند. آن کسی که از فرصت بهتر استفاده میکند، آنکه از شرایط برای جامعهاش، خانوادهاش، هموطناش، بهتر استفاده میکند.
أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا زیباترین، نیکوترین عمل، این دلیل خدمت شماست. شما آمدهاید برای همین، هیچ چیز دیگر نیست. تمام زندگی همین است.
یک روزهایی است، روزهای امتحان روشن به تعبیر قرآن. إِنَّ هذا لَهُوَ الْبَلاءُ الْمُبِینُ، بلاء یعنی همان امتحان و آزمایش. بلاء مبین یعنی آزمایشی که آزمایش آشکار است. یک روزهایی در زندگی آدم است که بلاء مبین است. یعنی یک آزمایش روشن و آشکار است. آن پدری که چند فرزند خودش را در راه حق شهید میبیند این بلاء مبین است برای مادر بلاء مبین است.
در دوران 8 سال مقاومت و جنگ تحمیلی یک دوران آزمایش بسیار بزرگی برای ملت بزرگ ایران بود. به تنهایی ایستادگی و مقاومت کرد. کار عظیم و بزرگی را انجام داد.
این پزشکهایی که میآمدند در خط مقدم جبهه، بوی گلولههای شیمیایی را هم استنشاق میکردند. خیلی آزمایش بزرگی است که آدم هر لحظه میبیند یک خطری جانش و زندگیاش را تهدید میکند آن وقت داوطلبانه میآید. داوطلب بودن خیلی مهم است.
یکی از موارد آزمایش ما هم همین دوران جنگ تحمیلی اقتصادی است. 3 سال است در جنگ تحمیلی اقتصادی هستیم. بار بسیار سنگینی بر دوش ما است. کدام کشور است که در محاصره کامل باشد و بتواند زندگی مردم را به طور حداقل اداره کند. اینکه میبینید در این کشور نه قحطی شد، نه اینکه برای هر ماده غذایی صفهای طولانی تشیکل شد. در دوره کرونا حتی در بعضی از کشورهای پیشرفته هم روزهای اولیه صف طولانی بود، در کشور ما بحمدالله نبود، ممکن بود یک الی سه روز مشکل داشته باشیم، ولی بعد همه چیز به وفور در اختیار مردم بود. اینجا آزمایشی برای ما در کنار جنگ اقتصادی است.
موضوع کرونا، موضوع غیرقابل پیشبینی و تصور، حتی برای جامعه پزشکی و متخصصین ما بود. در 100 سال گذشته همچون حادثهای دیده نشده بود. از سال 1918 که بگذریم که حادثه مهم اپیدمیک بود در این 100 سال همچون حادثهای نداشتیم. یک حادثه کووید-19 با این شرایط که پایانش برای ما روشن نیست. نمیدانیم پایانش کی است، چه روزی، چه جوری است؟ میماند، میرود، خداحافظی میکند. شرایطاش چیست؟ جهشهایش چگونه است؟ هنوز برای ما روشن نیست هنوز وسط راه هستیم.
این آزمایش خیلی مهمی بود، برای ملت و جامعه پزشکی ما که مدافعین سلامت در خط مقدم این آزمایش بزرگ الهی قرار گرفتند و انصافاً امتحان خوبی پس دادند و نمره خوب گرفتند. وجدان عمومی مردم ما، همه تواضع میکند.
پزشک، پرستار، جامعه پزشکی، اینها همیشه در میان مردم محترم بودند. جایگاه و منزلت اجتماعی بالایی همیشه داشتند. ولی حتماً در 10 ماه گذشته، منزلت اجتماعی اینها بالاتر رفته است. مردم دیدند که واقعاً در روز خطر، اینها از میدان فرار نمیکنند، در خط مقدم میایستند.
دیدیم خانم پرستاری که ماههاست گرفتار است. در بیمارستان بوده، فعالیت و تلاش کرده، چندین ماه است گرفتار است و هنوز به حالت عادی برنگشته است. بعضیها هستند در این بیماری یک دوره کوتاهی 2 الی 4 هفته. بعضیها هم طولانی میشود و آثارش یک آثار طولانی مدت است یا خدای ناکرده ممکن است ماندگار شود.
در عین حال این روحیه است. یعنی امروز هم وقتی در جامعه پرستاری صحبت میکنیم ممکن است پرستارهای ما مشکلی داشته باشند و مشکلشان را مطرح کنند، ولی میگویند ما تا آخر ایستادیم. اگر یکسال الی دو سال دیگر همین وضع ادامه پیدا کند، هستیم و میایستیم.
گاهی پرستارها از خانواده و فرزندانشان گذشتهاند و مسایل عاطفی داشتند. 2 هفته در بیمارستان بود و میتوانست به خانه برود و دورهای بود که دوره استراحتاش بود باز احتیاط میکرد، به خاطر خانواده و بچههای خودش به خانه نمیرفت، اینها کار عظیم و بزرگی است که انجام گرفته است.
یک وقتی است که تعداد پرستار ما به اندازه استاندارد بینالمللی است، یک وقتی بیشتر و یک وقتی کمتر است. ما الان از نُرم پایینتر هستیم، اینجا شرایط سختتر و مشکلتر میشود.
پزشکی ما سالهاست در کشور سربلند است. افتخار میکنم به فردی که در اروپا زندگی میکند، ولی موقع عمل جراحیاش میآید ایران جراحی میکند. درست نقطه مقابل 50، 60 سال پیش است. که اینجا اگر کسی عمل جراحی داشت التماس میکرد یک جوری به خارج برود و فلان کشور اروپایی عمل را انجام دهد.
امروز اینجوری نیست. واقعاً عدهای هستند، نه اینکه اینجا ارزانتر است، بلکه به این دلیل که اینجا مطمئنتر هستند. اطمینان بیشتری در جامعه پرستاری و پزشکی هست که در بخشهای مختلف دست به دست هم میدهند. اگر به آزمایشگاه هم اطمینان نداشته باشد نمیتواند به ایران بیاید. تنها پزشک نیست. حتی اگر به نظافت آن بیمارستان هم اطمینان نداشته باشد، نمیتواند بیاید. پزشکی موضوع وابستهای است؛ از آن آشپز بیمارستان تأثیرگذار است تا بقیه بخشها، اگر او غذای خوب و سالم درست نکند تمام زحمات از بین میرود.
معلوم است، مجموعه این کادری که بار مسئولیت بهداشت و درمان را به دوش دارد، امروز مورد اعتماد ایرانیها و بسیاری از افراد غیرایرانی است.
افراد غیرایرانی داریم در کشورهای اطراف که وقتی نیاز به عمل جراحی دارند، با وجود اینکه آنجا هم پزشک خارجی هست و بیمارستان مجهز هست، از آنجا به شیراز و تهران میآید. این مهم است و معنایش این است که جامعه پزشکی ما امتحان خوبی پس داده است.
در دوران کرونا که کار بسیار عظیم و بزرگی انجام گرفته است. واقعاً در طول این 10 ماه، فراز و نشیب داشتیم. موج اول و بعضی جاها موج دوم داشتیم و الان موج سوم را داریم. این موج سوم را الحمدالله داریم از آن عبور میکنیم. در همه این مراحل، کسی پشت در بیمارستان نماند، کسی نبود که بگویند تو برو ما تخت نداریم. به خانه برو بعد خبرت میکنیم و تخت بود به شما اطلاع میدهیم. این وضع در کشورهای پیشرفته پیش آمد. آمدند دم بیمارستان و جا نبود و گاهی در فصلی که هوا هنوز سرد نبود، تخت در فضای باز گذاشتند و بیمار را بستری کردند. این شرایط را در بعضی از کشورهای پیشرفته داشتیم.
در این کشور همه فداکاری کردند. البته این تنها در کرونا نبود. در سیل، زلزله در همه حوادث کادر درمانی ما با همه وجود در خط مقدم آمدند.
در زلزله سال 96 به سر پل ذهاب رفته بودم، آنجا بیمارستانی که رفتم و بازدید کردم در کرمانشاه، پزشک و جراحی بود که درست نمیتوانست بایستد. رئیس بیمارستان به من گفته بود که این پزشک 48 ساعت است که یک لحظه استراحت نکرده و همهاش در اتاق عمل است. اینها فداکاری و ایثار میخواهد. این همه درمان، اتاق عمل و تلاش بخاطر آن روحیه بلند است.
اینکه میگوییم زینب کبری (س) و آن الگوی بلند شایسته لقب پرستاری است، برای این است که قدرت صبر، مقاومت، استقامت، ایثار و فداکاری دارد و جان خودش را برای جامعه، هموطن و عزیزانش خودش فدا میکند.
البته در دولت یازدهم و دوازدهم از آغاز در تبلیغات انتخاباتی سال 92 در چندین سخنرانی اعلام کردم که اگر موفق شوم، یکی از اولویتهایم بحث بهداشت و درمان است و این جزو قولهای من در انتخابات بود. و وقتی در سال 92 آمدیم، از آغاز 93 رفتیم دنبال طرح تحول سلامت و این طرح تحول سلامت، جزو مواردی بود که از دوست و دشمن کسی نتوانست این واقعیت و خدمت بزرگ را منکر شود.
آنهایی که با دولت خوب نبودند و همیشه منتقد بودند هم اینجا را نتوانستند در برابر این واقعیت و این کار بزرگی که انجام گرفت، خدشهای وارد کنند.
شما میدانید چه وضعی بود. یادتان هست هر کسی به بیمارستان میخواست برود، اول باید میرفت دمپایی، ملحفه بخرد. آمپول و دارو و وسایل جراحی را بخرد. میبایست یک کیسه میگرفت تا وارد بیمارستان شود و بستری میشد.
وقتی بستری میشد، هزینهها آنقدر سرسامآور بود، وقتی میخواست مرخص بشود از یک طرف خدا را شاکر بود که بیماریاش خوب شده و از یک طرف غصهاش میشد که حسابداری را چه کند!
وقتی طرح تحول سلامت اجرا شد، بیمارانی بودند که وقتی رفتند برای حساب در حسابداری و گفتند پولی که شما باید پرداخت کنید 300، 400 هزار تومان است و این 20 میلیون برای پرداخت آماده کرده بود. باورش نمیشد، مردم از شوق دم بیمارستان گریه میکردند، من حسابم 300، 500 هزار تومان شده است! باورش نمیشد. کمکی که شد به جامعه ما، به هر حال کسی که بیمار میشود شرایط سخت روحی دارد. مخصوصاً بیماریهایی که گاهی خطرناک است، تهدید جانی است.
این کار عظیم و بزرگ شروع شد و انجام گرفت. پشت سرش، سال بعد آمدیم، مسأله عمومی کردن بیمه برای همه مردم و این بیمه سلامت اجرا و پیاده شد که در بیمه سلامت بخش بزرگی پولی برای بیمه پرداخت نمیکنند و به طور مجانی بیمه هستند، آنهایی که شرایط زندگیشان شرایط زندگی مناسبی نیست.
الحمدالله این روزها آب و برق و گاز اینها هم اضافه شد به مواردی که برای قشری که محرومیت دارند و زندگیشان به سختی میگذرد.
واقعاً خوشحالم، از ماههای اخیری که صحبت کردیم با وزیر نیرو و نفت که بیاییم 30 درصد جامعهای که کممصرف هستند، برق و گازشان مجانی شود.
الان 30 درصد جمعیت کشور گاز و برقشان مجانی است و پولی پرداخت نمیکنند. البته در آب 30 درصد نیست کمتر است که تلاش میکنیم آن بخشی که کم مصرف هستند پولی پرداخت نکنند.
در بخش بهداشت و درمان هم همینطور است. هزینه خیلی پایین آمده است، اینکه هزینه 6 الی 10 درصد برای بستری شده است. در کووید-19 به طوری بود که پولی نگرفتیم و مردم آمدند و درمان شدند. حتی افرادی که ایرانی نبودند و در ایران زندگی میکردند آنها را هم تحت پوشش قرار دادیم. بار تحمل یک مقداری برای مریض آسانتر شد.
نمیخواهم بگویم مشکلی وجود ندارد، اما یک تحول بزرگی صورت گرفت. از طرفی برای تعداد تخت، همینکه الان مشکل تخت نداریم، اگر شرایط ما، شرایط گذشته بود، ممکن بود مشکل تخت پیدا کنیم. در این دوره 7 ساله، 36 هزار تخت جدید اضافه کردیم. 40 درصد تختها را بازسازی کامل کردیم.
اگر شرایط آیسییو ما شرایط قدیم بود، یعنی 4500 تخت آیسییو داشتیم در این شرایط چه میکردیم. الان 9500 تخت آیسییو داریم. در این دوران تخت آیسییوی ما بیش از 2 برابر شده است. در این دوران کرونایی ببینید چقدر تحول بزرگی در کشور ایجاد شد.
این از یک طرف، البته میفهمم اگر همه تجهیزات و امکانات هم مهیا باشد، باز اصل پزشک و پرستار است. حتی آنی که عکس شما را نگاه میکند و تشخص را میدهد. خیلی مهم است همه کنار هم چیده میشود و میآید تا درمان را بوجود میآورد و طرف را از بیمارستان به سلامت مرخص میکند و همه در کنار هم هستند. این کار بزرگ و عظیم در کنار عزیزان ما در بخش سلامت که فداکاری و ایثار کردند و دانشکدههایی که تربیت میکنند.
در همین جلسه گفته شد که 190 دانشکده پرستارهای ما را تربیت میکند. کار عظیمی است. کار آموزش اگر درست و دقیق انجام نگیرد، کار پیش نمیرود و باید طرف درست مهارت لازم را یاد بگیرد تا بتواند در روز مبادا و روزهای سخت پای کار بیاید.
گاهی یک عمل و اقدام کوچک یک پرستار، طرف را از مرگ نجات میدهد. یک دفعه میبیند طرف در حالتی است که اگر یک تکان شدید به او بدهد و اقدامی کند و تزریقی کند، طرف نجات پیدا میکند. اینها مهارتهایی است که طرف دارد. به هر حال آموزش دیده و میداند باید در ساعت خطر چه کند؟ آن بیمار حتی خودش الان نمیداند چه خطری او را تهدید میکند؟ او خواب است ولی پرستار در دوربین نگاه میکند و تا حس میکند و علائم را میبیند، سریع میرود داخل اتاق و طرف را نجات میدهد، بدون اینکه او متوجه شود. او خواب است و فکر میکند سالم است.
این کار عظیم و بزرگی که انجام میگیرد، این کار فوقالعاده ارزشمند است. اینکه دولت هر مقدار توان داشته باشد در این راه افتخار میکند که حقوق را بالا ببرد و کارانه و فوقالعاده را پرداخت کند. هر کاری که است، دولت وظیفه را انجام میدهد.
البته گزارشی که چند روز پیش سازمان برنامه و بودجه به من داد، بسیار برای من خوشحالکننده بود. در آن گزارش آمده بود که از ماه اسفند سال 98 تا دی، دی به دلیل اینکه فوقالعاده ویژه اضافه شده است، اینها را با هم مقایسه کرده بود، گفته بود که پرداختیمان به طور متوسط 2.5 برابر شده است. برای من بسیار خوشحالکننده است. هیچوقت نمیخواهیم این کارهای بزرگ و فداکاری و عشق را با پول معامله کنیم. آن هم برای پول نمیآید، کسی که پزشک و جراح و پرستار شده، برای درآمد و پول نیست، آن عشقی است که دارد.
واقعاً اینکه میگویند فرشته الهی و رحمت است، راست میگویند. آن بیمار گاهی وقتها در یک حالتی است که همه چشم امیدش، البته چشم امیدش اول خداست، همه چشم امیدش به آن پزشک و پرستار است که بالا سرش است و چقدر امید و روحیه میدهد.
تنها پزشک نیست. پزشک حکیم است. سخنان و جملات حکیمانه میگوید. گاهی یک جمله میگوید و طرف را نجات میدهد.
اصلاً ممکن است در کار پزشکیاش، میگوید تو خوب میشوی و چیزی نیست تو نگران نباش. همین که پزشک متخصص به او میگوید چیزی نیست تو نگران نباش، برایش شفابخش است و آرامش به او میدهد و لذا به یک پزشک ماهر، میگوییم حکیم. از قدیم هم میگفتند حکیم است به جای اینکه بگویند پزشک آمده یا دکتر آمده، میگفتند حکیم است. واقعاً اعمال، رفتار و جملات و کلماتاش حکمتآمیز بود و با حکمت توأم بود.
تلاش خود را انجام دادیم، الحمدالله خوشحالیم در روز پرستار این قدمها را برداشتیم. اینکه مجوز استخدام داده شده است و اینکه 30 هزار اخیرا و 23 هزار قبلاً مجوز داده شده است. حالا این مجوزها به تدریج عمل میشود، یک مقدار دست و بال را باز میکند و بار سنگین را کاهش میدهد برای پرستاران عزیزمان که کار عظیم و بزرگی انجام میدهند.
نکات مهمی در این جلسه گفته شد که من هم دنبال میکنم و آقای دکتر نمکی و بقیه دوستان هم دنبال کنند. خیلی مهم است کسی که دوران بیمارستانیاش تمام میشود، گاهی وقتها خیلی خوب عمل شده در بیمارستان، یک نقاهتگاه دیگری بعد از بیمارستان نیاز است. دوره بیمارستانیاش دیگر نیاز نیست، ولی یک جایی نقاهتگاهی باشد و برود و ممکن است یک هفته، دو هفته کمتر و بیشتر بستری شود. گاهی باید اقدامات توانبخشی انجام بگیرد. یک عمل جراحی انجام داده، کارها انجام گرفته است، ولی در یک جایی باید برود و بماند برای یک ماه و کمتر و بیشتر و آنجا کارهای توانبخشی روی آن انجام بگیرد، برای اینکه بتواند راه برود. دستش را عمل کردند، خوب این دست خوب شده، ولی این دست حرکت اولیه را ندارد. باید نرمشها و ورزشهایی بکند و حرکتهایی را انجام دهد تا این دست به حالت اول برگردد.
عملهای جراحی، بسیاری از آنها یک دورههایی نیاز دارد برای اینکه طرف به حالت اول برگردد. بنابراین مراکز مراقبتی در کنار بیمارستانهای بزرگ نیاز داریم و در این زمینه کمبود داریم و باید بیشتر تلاش و برنامهریزی کنیم.
انشاء الله در همین فرصت 7، 8 ماههای که از دوران این دولت مانده است، قدمهایی را در این زمینه برداریم. میشود کارهای بزرگی در این زمینه انجام داد تا در دولتهای بعد هم ادامه دهند. یکی از نکاتی که گفته شد، الکترونیکی کردن پرستاری است.
خیلی مهم است. گاهی وقتها، ممکن است طرف اصلاً نیازی نباشد در بیمارستان باشد. میتواند در خانه خودش باشد، اما با پرستار و پزشکاش در تماس باشد و آن طرف یا پزشک یا پرستار است، بتواند به موقع هدایتاش کند به او پاسخ و جواب دهد و بگوید این کار را بکن.
وقتی این حالت را داری حالا مراجعه کن و به بیمارستان بیا. این مسأله مهم است که پرستاری را از محیط بیمارستان یک مقدار وسیعتر قرار دهیم. الکترونیکی کردن درمان و پرستاری و حتی تشخیص یکی از راههای اصلی است که نیازی نباشد طرف مراجعه کند. با همان سیستم موبایل هوشمند هدایتاش کنند و اقدامات لازم را انجام دهند. این هم بسیار مهم است.
همینطور مراقبت در منزل و پرستاری در منزل، افرادی هستند که دیگر نیاز به حضور در بیمارستان ندارند، یعنی نیاز به یک دورانی دارند که پرستاری از آنها شود، برای اینها باید ساماندهی کنیم و تعرفههای لازم را برقرار کنیم. اینها کارهای زیادی است که باید انجام بگیرد. در کنار آن کاری که برای کادر درمان، زیرساختها، بیمارستان، تخت و تجهیزات انجام دادیم، این کارها هم باید در کنارش انجام بگیرد تا کار را یک مقدار کاملتر کند و مردم بتوانند با شرایط راحتتری در دوران بیماری، بیماریشان را سپری کنند.
من از الکترونیکی شدن سلامت بسیار خوشحالم که این کار الحمدالله شروع شده و بخش بزرگیاش انجام گرفته و باید تکمیل شود. این جزو مواردی است که در دولت الکترونیک این را دنبال میکنیم. الان جلساتی که برای دولت الکترونیک داریم، یک بخشیاش مسأله مهم بخش سلامت است که باید انجام دهیم.
در پایان باید از شرکتهای دانشبنیان هم تشکر کنم. شرکت دانشبنیان در این دوره خیلی به ما کمک کردند. خیلی از تجهیزات را شرکتهای دانشبنیان توانستند بوجود بیاورند و در اختیار ما قرار دهند. تجهیزات بیمارستانی الحمدالله تامین میشود. حتی در زمینه کووید-،19 هم در واکسن شرکتهای دانشبنیان کار میکنند و هم در دارو دارند کار میکنند. این شرکتها بسیار ارزشمند هستند. در این دوره هفت سال و خردهای شرکتهای دانش بنیان حدود 50 شرکت بوده و الان شده 5 هزار و 200 شرکت. الان کارخانههای نوآوری در بعضی از استانها افتتاح شده است و همین اخیراً به استاندارها دستور دادم که در هر استانی تلاش کنند که یک کارخانه نوآوری ایجاد شود که استارتآپها همه آنجا جمع شوند و الان یکی دو استان داریم که 2 کارخانه نوآوری دارد و در این کارها باید فعال شویم. یعنی دولت الکترونیک، بخش سلامت، شرکتهای دانشبنیان، همه در کنار هم میتواند شرایط را شرایط سهلتر و آسانتری برای بخش درمان و بهداشت کند.
یکبار دیگر میخواهم از همه پزشکان، پرستاران و کادر سلامت تشکر و سپاسگزاری کنم. مخصوصاً در این 10 ماهی که بار بسیار سخت و سنگینی بر دوش داشتند، کار بسیار بزرگی انجام دادند. ملت ما خدمات این عزیزان را در تاریخ فراموش نمیکند. این در تاریخ ثبت شده و همیشه به این اوراق تاریخ افتخار میکنیم، به عنوان اینکه مدافعین سلامت در خط مقدم بودند.
انشاء الله مردم یاری میکنند. امشب شب یلداست. امیدواریم مردم پرستارها، پزشکها، کادر درمان را با نرفتن کنار همدیگر و از طریق فضای مجازی با هم در رابطه بودن یاری کنند. تکریمها خیلی ارزشمند است. خواهش میکنیم امسال به صورت غیرحضوری باشد، فاطمیه بسیار مهم است. فاطمه اطهر(س)، بزرگترین الگوی زنان تاریخ است. ولی امسال فاطمیه غیرحضوری حتیالامکان برقرار شود و با همه دستورات بهداشتی انجام بگیرد. ما هم یاری و کمک کنیم همانطور که آنها برای ما ایثار و فداکاری میکنند.
خداوند ملت بزرگ ما را سرافرازتر کند و کادر درمان ما که سرافراز است، مقام و رتبه بالاتری را در این دنیا به آنها دهد و هم اجر اخرویشان را انشاء الله افزوده کند.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.