به گزارش برنا؛ حسن اکبری گفت: وقتی آدامس می‌جوید، حقیقتا پلاستیک می‌جوید، اوایل آدامس از شیره گیاهی که یک نوع لاستیک طبیعی است ساخته می‌شد اما به مرور و با تولید لاستیک مصنوعی، پلی اتیلن و پلی وینیل استات توسط دانشمندان، این مواد در غالب آدامس‌ها به تدریج جایگزین لاستیک طبیعی شدند.
اکبری ادامه داد: این آدامس سمی نیز است چراکه وینیل استات که با استفاده از وینیل استات تولید می‌شود یک ماده شیمیایی است که عامل تومور در موش‌های آزمایشگاهی شناخته شده است؛ در حالی که ممکن است آدامس شما قابل بازیافت باشد، شاید بهترین کار این باشد که آدامس و بسته پلاستیکی آن را دیگر مصرف نکنید.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی تشریح کرد: هر موجود زنده‌ای بقایای غذایی که می‌خورد را در طبیعت بر جای می‌گذارد؛ انسان نیز از این قاعده مستثنی نیست و چیزی که در مورد گونه ما متفاوت است این است که ما علاوه بر پسماندی که به راحتی در طبیعت قابل تجزیه است، مواد و وسایلی نیز تولید می‌کنیم که تجزیه آن در طبیعت گاهی به هزاران سال زمان نیاز دارد که مشهورترین آن، پلاستیک است.
وی افزود: هنگامی که پلاستیک‌ها به عنوان زباله دورریخته می‌شوند، به علت ماندگاری طولانی مدت در محیط، باعث آلودگی محیط زیست می‌شوند؛ این پلاستیک‌ها به همراه باد جابه جا شده و وارد رودخانه‌ها و کانال‌های آب می‌شوند؛ در نتیجه موجب گرفتگی آبراهه‌ها شده و در بسیاری موارد به علت ساکن ماندن آب، زاد و ولد انواع حشرات افزایش می‌یابد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی بیان کرد: پلاستیک‌ها در صورت ورود به محیط زیست دریایی، وارد زنجیره غذایی جانوران دریایی شده و سالانه هزاران گونه از جانوران آبزی از قبیل وال، دلفین، فک و لاک پشت و نیز پرندگان دریایی اشتباهاً بر اثر خوردن این کیسه‌ها و خفگی ناشی از آن می‌میرند.
اکبری ادامه داد: کیسه‌های بلعیده شده حتی پس از مرگ جانوران و تجزیه آنها نیز سالم باقی می‌مانند، بنابراین دوباره پراکنده شده و از بین بردن حیاتی دیگر را ادامه می‌دهند، پلاستیک‌ها درصورتی که به عنوان زباله دفن شوند، به علت تجزیه آرام و کند در محل‌های دفن می‌توانند سبب تشکیل شیرابه و نفوذ آن به آب‌های زیرزمینی شوند.
وی افزود: این شیرابه شامل ترکیباتی نظیر فلزات سنگین و سایر ترکیبات خطرناک است که جزء ترکیبات زیان آور برای محیط زیست هستند؛ همچنین مواد پلاستیکی و پلیمری به علت ساخته شدن از منابع نفتی و دارا بودن مواد با پایه نفتی و خاصیت تجزیه ناپذیری، در خاک باقی می‌مانند و به این ترتیب مواد شیمیایی آنها به تدریج از طریق خاک وارد زنجیره غذایی انسان می‌شود؛ بنابراین علاوه بر اثرات کیسه‌ها و ظروف پلاستیکی روی محیط زیست، آنچه حائز اهمیت است، سلامت انسان‌هاست، به خصوص اینکه امروزه مصرف بیش از حد و نابجا از این مواد، خطرات جبران ناپذیری را برای سلامت انسان به همراه دارد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی اظهار کرد: کیسه‌ها و ظروف پلاستیکی به علت ترکیبات خاص موجود در آنها، درصورت تماس با مایعات و مواد غذایی چرب، اسیدی یا داغ، ترکیباتشان آزاد شده و وارد بدن انسان می‌شود که این امر باعث ایجاد بیماری‌های صعب العلاج مانند انواع سرطان‌ها خواهد شد.
اکبری با بیان اینکه برای سلامت محیط زیست راهکارهایی برای کاهش مصرف پلاستیک وجود دارد که لازم است توجه شود، افزود: آیا شما حقیقتا نیاز دارید که نوشیدنیتان را با یک نی پلاستیکی بنوشید؟! یکی از ساده‌ترین راه‌هایی که باعث می‌شود پلاستیک‌ها وارد اماکن دفن نشوند این است که از استفاده از نی‌های پلاستیکی اجتناب کنیم.
وی ادامه داد: یک نی ساخته شده از شیشه یا فولاد ضد زنگ که قابل استفاده مجدد است خریداری کنید.
اکبری اظهار کرد: در هر دقیقه حدود یک میلیون کیسه پلاستیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد و هر کیسه حدوداً هزار سال زمان برای تجزیه نیاز دارد و اگر شما تاکنون کیسه‌های قابل استفاده مجدد را با خودتان به فروشگاه‌ها کشانیده‌اید، بدانید که از خودتان رد صحیحی به جا گذاشته‌اید اما اگر تاکنون این کار را نکرده‌اید وقتش شده که در رفتارتان تغییر ایجاد کنید.
وی بیان کرد: کیسه‌های قابل استفاده مجدد را خریداری کنید و نگذارید که پلاستیک‌ها به اماکن دفن سرازیر شوند؛ به علاوه از خرید کیسه‌های ساخته شده از نایلون یا پلی استر نیز اجتناب کنید چراکه این کیسه‌ها نیز از پلاستیک ساخته شده‌اند و لازم است به جای آن از کیسه‌های تولید شده از پنبه و نخ استفاده کنید.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی بیان کرد: این روزها، فروشگاه‌ها و مغازه‌ها پر شده‌اند از محصولاتی که بسته بندی‌های رنگارنگ و چشمگیر دارند؛ اما مشکل چیست؟ مشکل اینجاست که بخش زیادی از این بسته بندی‌ها را پلاستیک تشکیل می‌دهد و از طرفی اگر بسته‌های محتوی مواد بهداشتی و غذایی از جنس کاغذ یا مقوا باشند هم، حجم انرژی و آب مصرفی برای تولیدشان باز هم به محیط زیست آسیب وارد می‌کند.
اکبری ادامه داد: اگر شما هم به دنبال راهی برای کاهش حجم زباله اقلام خریداری شده از فروشگاه‌ها هستید، می‌توانید خرید فله‌ای را جایگزین کنید؛ برای این کار اگر ظرف مناسبی نیز به همراه داشته باشید بهتر است. مثلا اگر قصد دارید ادویه، موسیر، دمنوش یا چای بخرید، می‌توانید از ظرف‌های شیشه‌ای استفاده کنید.
وی تصریح کرد: عده‌ای از فروشندگان نیز خودشان دست به ابتکار عمل برای حفظ محیط زیست زده‌اند و مواد شوینده را به صورت باز می‌فروشند؛ به این صورت که مشتری می‌تواند ظرف خالی مایع دستشویی یا هر شوینده دیگری که مدنظرش است را با خود ببرد و آن را در مغازه از گالن محتوی ماده شوینده پر کند، این کار از نظر اقتصادی نیز به صرفه تر است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی بیان کرد: حالا که حرف از بسته‌های محصولات به میان آمد، بگذارید جعبه‌های شیرینی را نیز از یاد نبریم. این جعبه‌ها پلاستیکی نیستند، اما برای تولید مقوای آن باید مقدار زیادی آب مصرف شود. در واقع آب نقش پیوند دهنده الیاف را در تولید کاغذ و مقوا ایفا می‌کند، پس در صورتی که امکانش وجود دارد، برای حل این مساله هم می‌توانید ظرف‌های خانگی چند تکه را جایگزین جعبه شیرینی کنید.
اکبری ادامه داد: شما می‌توانید برخی از مواد غذایی آماده را به جای پلاستیک در ظروف شیشه‌ای خریداری کنید که از آن میان می‌توان به کره بادام زمینی، سس سیب و... اشاره کرد؛ به جای دورانداختن این ظرف‌ها و یا وارد کردنشان به چرخه بازیافت، می‌توانید از آنها برای ذخیره مواد غذایی استفاده کنید و یا در هنگام خرید مواد غذایی آنها را با خود به مغازه ببرید.
وی افزود: اگر شما دارای ظروف پلاستیکی محتوی ماست، کره یا دیگر مواد غذایی هستید، آنها را با خالی شدن محتویاتشان دور نریزید؛ آنها به سادگی شسته شده و آماده ذخیره مواد غذایی می‌شوند.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی بیان کرد: به جای استفاده از بطری‌های آب قابل دفع، از آنهایی که مجدداً پر می‌شوند استفاده کنید و وقتی باقیمانده غذای خورده شده در رستوران را به خانه می‌برید، آن را در ظرف خودتان بریزید. برای انجام این کار موقع سفارش از پیشخدمت یا متصدی سوال کنید که آیا می‌توانید باقیمانده غذا را در ظرف خودتان از رستوران خارج کنید.
اکبری اظهار کرد: اگر نیاز به روشن کردن شمع یا درست کردن آتش دارید و یا به هر دلیل دیگری مایلید آتش بیفروزید، استفاده از کبریت نسبت به آتش زنه‌های پلاستیکی قابل دفع ارجح است. این وسایل پلاستیکی ارزان قیمت برای سال‌ها در اماکن دفن می‌مانند و در معده پرندگان مرده یافت می‌شوند.
وی بیان کرد: غذاهای یخ زده راحتی خاص خود را دارند و بازار هدف خوبی برای بسته بندی‌های پلاستیکی به حساب می‌آیند. آنها از لحاظ اقتصادی هم دوست داشتنی هستند چراکه به جای قرار گیری در کارتن، داخل یک ورقه نازک پلاستیکی می‌شوند؛ شما غذاهای فرآیند شده کمتری را خواهید خورد و از مواد شیمیایی داخل بسته بندی‌های پلاستیکی آنها برخوردار نخواهید شد.
اکبری ادامه داد: با چاقو، چنگال و قاشق قابل دفع خداحافظی کنید و به جای خرید آب میوه در بطری‌های پلاستیکی، آب میوه تازه بگیرید و یا به سادگی میوه تازه بخورید؛ این کار نه فقط زایدات پلاستیکی را کم می‌کند، بلکه برایتان بهتر است چراکه هم ویتامین‌ها و آنتی اکسیدان‌های بیشتری وارد بدنتان خواهد شد و هم شربت غلیظ قندی نمکی کمتر به اندرونتان راه خواهد یافت.
وی بیان کرد: برای تمیز کردن کاشی، پنجره‌ها و توالت نیاز به استفاده از بطری‌های گوناگون پلاستیکی ندارید زیرا همه این کارها به سادگی توسط استفاده از جوش شیرین و سرکه قابل انجام است؛ شما می‌توانید با در نظر گرفتن فضایی، ضمن ذخیره پولتان و دوری جستن از این مواد شیمیایی سمی، محصولات تمیز کننده دست سازتان را تولید کنید.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی اظهار کرد: سبک زندگی بدون زباله، مجموعه‌ای از راهکارهای متمرکز بر پیشگیری از تولید زباله است که باعث طراحی مجدد چرخه‌های عمر منابع و استفاده مجدد از آنها می‌شود؛ هدف از این سبک زندگی این است که هیچ زباله‌ای به محل دفن زباله، زباله درصد از زباله ۹ سوز یا اقیانوس ارسال نشود.
اکبری یادآور شد: در حال حاضر، فقط ۹ درصد از زباله‌های پلاستیکی بازیافت می شوند و در سیستم زباله صفر، مواد تا زمانی که قابل مصرف بهینه باشند، دوباره استفاده می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: سبک زندگی بدون زباله در تلاش است که این سیستم خطی را به یک سیستم دایره‌ای الهام گرفته شده از طبیعت تبدیل کند. ما در حال حاضر در یک اقتصاد خطی زندگی می‌کنیم که منابع را از زمین می‌گیریم و پس از بهره برداری از آنها، پسماند را در یک سوراخ غول پیکر در زمین دفن می‌کنیم.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی در پایان یادآور شد: در طبیعت هر منبع پس از استفاده، به چرخه طبیعی باز می‌گردد و دوباره استفاده می‌شود؛ در واقع هیچ زباله‌ای در طبیعت تولید نمی‌شود.