صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

در برنامه «دورهمی» شبکه نسیم؛

مهران مدیری و جلال مقامی خاطراتشان را مرور کردند

۱۳۹۹/۱۰/۰۴ - ۱۱:۳۱:۴۲
کد خبر: ۱۱۰۸۹۱۲
جلال مقامی میهمان «دورهمی» از خاطرات خود در جریان تولید برنامه «دیدنی ها»، بیماری اش و دوری از تلویزیون گفت.

به گزارش برنا،  جلال مقامی دوبلور پیشکسوت و مجری «دیدنی‌ها» مهمان برنامه «دورهمی» در گپ و گفت با مجری این برنامه در مورد سابقه سکته مغزی خود و اتفاقات پس از آن گفت: سال ۹۳ در رادیو البرز گویندگی داشتم. صبح سرویس آمد که با هم به رادیو برویم. راننده سرویس سلام داد و من نتوانستم جواب او را بدهم. راننده اول فکر کرد شوخی می‌کنم؛ اما وقتی دید واقعا نمی‌توانم صحبت کنم، سریع من را به بیمارستان رساند.

وی ادامه داد: او با رادیو تماس گرفت و موضوع را گفت تا یک گوینده جایگزین من شود. این سکته روی صدای من تاثیر گذاشت و مدتی نمی‌توانستم صحبت کنم. آن روز‌ها دلم شکست؛ البته به لطف خداوند بهتر شدم، ولی صدایم مثل اول نشده است.

مقامی همچنین درباره چگونگی انتخاب خود برای اجرای برنامه «دیدنی‌ها» گفت: من در جام جم مشغول دوبله بود. آقای میرزاده (تهیه کننده) با من درباره اجرای برنامه دیدنی‌ها صحبت کرد. به نظرم نباید دوبلور‌ها کار اجرا و بازیگری انجام بدهند؛ من بعد‌ها در فیلمی به جای فرامرز قریبیان صحبت کردم. سام قریبیان که در استودیو بود به فرامرز گفت «بابا آقای دیدنی‌ها به جای شما صحبت می‌کند!»

وی افزود: من دهه ۶۰ دیدنی‌ها را اجرا کردم. به نظرم آن سال‌ها برنامه خوبی بود و مردم از آن ستقبال کردند. البته من با توجه به سابقه دوبله‌ای که دارم بداهه گویی بیشتری هم روی تصاویر داشتم.

مدیری هم گفت: یادم است که وسط برنامه دیدنی‌ها برق می‌رفت و اکثرا موقع پخش آن برق نداشتیم؛ شاید به خاطر اینکه در زمان موشک باران‌ها بود.

مقامی اظهار کرد: برنامه دیدنی‌ها ۱۲ سال پخش شد؛ البته در سال‌های آخر برنامه ضعیف شده بود و من دوست داشتم قطع شود؛ چرا که تهیه کننده‌ها تغییر کرده بودند و به نظرم تولید هر برنامه‌ای سلیقه می‌خواهد. همه مهران مدیری نیستند که هر برنامه‌ای را به خوبی از آب درآورند.

این دوبلور پیشکسوت، خاطره جالبی هم از فوت عمر شریف (شخصیتی که همواره به جای او صحبت کرده است) تعریف کرد و گفت: «عمر شریف تازه فوت کرده بود که خانمی به من زنگ زد و گفت آقای مقامی تسلیت می گویم. من ترسیدم و گفتم برای چه؟ گفت آقای عمر شریف فوت کردند. من هم گفتم خدا رحمتش کند اما فامیل من که نبود.»

مدیری هم گفت: یک بار هم برای دوست بازیگر ما این اتفاق افتاد. دایی او در شهرستان بدحال بود و مدام پیگیرش بودند. چارلز برانسون فوت کرد و یکی از همکارانش به این بازیگر گفت آقا تسلیت عرض می کنم. او فکر کرد دایی اش فوت کرده است. بعد طرف گفت چارلز برانسون همکارتان فوت کرده است.

 

نظر شما