کامیار اسماعیلی مجری و تهیه‌کننده تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: برای بررسی این موضوع که کدام برنامه‌ها در تلویزیون موفق‌تر هستند و میزان مخاطبانشان بالا است نیاز به یک برنامه آماری مستدل داریم، برنامه‌ای آماری که مشخص کند برنامه‌هایی که از آن‌ها به عنوان برنامه موفق یاد می‌شود در چه زمانی مخاطبانشان افزایش یافته و چه زمانی دچار افت شده‌اند. اینگونه می‌توان تحلیل و بررسی دقیق‌تر و بهتری درباره برنامه‌های مختلف مثل «خندوانه» و «دورهمی» داشت.
اسماعیلی خاطرنشان کرد: مسلماً می‌شود تا سال‌های سال برنامه‌ای تاک شو روی آنتن برود اما همین برنامه‌ها نیاز به طرح‌های جدید و جذاب دارند. برنامه‌هایی مثل «خندوانه» و «دورهمی» و دیگر برنامه‌های گفت‌وگو محور تلویزیون ما می‌توانند با تکیه به طرح‌های اولیه خود در فصل‌های بعدی روی آنتن بروند اما اگر قرار است انتظار داشته باشیم این آثار با همان اقبال اولیه روبرو شوند باید طرح‌ها و ایده‌های ملموس‌تری در آن‌ها به چشم بخورد که مخاطب هم این طرح‌های جدید را احساس کند.
او افزود: به نظر من وضعیت تلویزیون هر سال بدتر از سال قبل می‌شود و در بحث کیفی هیچ پیشرفتی را شاهد نیستیم. اگر نگاهی دقیق داشته باشیم از تعداد برنامه‌های پربیننده و موفق و همچنین سریال‌های فاخری که در این سال‌ها ساخته و پخش شده‌اند می‌توان به این نتیجه رسید. تلویزیون اوضاع خوبی ندارد و تهیه‌کننده‌ها، برنامه‌سازها و مجری‌های باتجربه و قدیمی تلویزیون در جایگاه واقعی خودشان نیستند.
مجری برنامه «نیم‌رخ» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: مدیران تلویزیون چقدر بر اساس شایسته سالاری انتخاب می‌شوند؟ یک مدیر شبکه چقدر به برنامه‌سازی شناخت دارد و چه تجربه‌ای در این زمینه دارد؟ اگر به این پرسش‌ها پاسخ بدهیم متوجه می‌شویم که چرا امروز تلویزیون در این شرایط قرار دارد. بخش عمده مشکلات تلویزیون به مدیریت آن برمی‌گردد چرا که نمی‌توان از مدیرانی که هیچ شناختی به برنامه‌سازی ندارند انتظار داشت برنامه‌ای خوب تولید کنند. من بخش عمده این وضعیت را ناشی از تفکر اشتباه مدیریتی می‌دانم، اگر مدیران تجربه، علم، استعداد و فن مدیریت را داشته باشند قطعاً بهره‌وری بالا می‌رود اما متأسفانه اینگونه نیست و مدیران و تهیه‌کننده‌های کم‌تجربه راحت‌‌ترین راه‌ها را برای موفقیت برنامه‌شان انتخاب می‌کنند و به سراغ افراد معروف می‌روند و دست به هزینه‌های بالا در دکور و... می‌زنند تا بتوانند این مسیر را مدت‌ها ادامه داده و آگهی بگیرند و بیشتر هزینه کنند.
اسماعیلی تصریح کرد: چشم‌انداز روشنی در پیش نیست، من به شایسته‌سالاری در تلویزیون امیدوار نیستم چرا که هیچ نشانه‌ای از این اتفاق نمی‌بینم و معتقدم چنین معجزه رخ نمی‌دهد. نمی‌توان در ضعف برنامه‌هایی مثل «دورهمی» و «خندوانه» نوک پیکان را به سمت مهران مدیری و رامبد جوان برد. متأسفانه به ما عادت داده‌اند که عدم مدیریت را نبینیم و تنها به عوامل تولید انتقاد کنیم اما باید دیدمان را بازتر کرده و عدم مدیریت صحیح را هم ببینیم.
او افزود: اگر یک مدیر در تلویزیون خودش فردی فرهنگی باشد هزار ایده در عرصه برنامه‌سازی دارد، در برنامه‌سازی مدیر بالا دست است که ایده‌های اصلی را می‌دهد و بعد مدیران بخش‌های مختلف و در نهایت تولیدکننده برنامه. نبود ایده جدید باعث شده تا ایده‌های موفق سال‌های گذشته بارها تکرار شوند و یک نمونه از این مثال به سریال «پایتخت» مربوط است که تکرار بیش از حد آن به کلیت اثر لطمه وارد کرده است.
تهیه‌کننده برنامه «شمعدونی» در پایان گفت: برای پیدا کردن مشکلات تلویزیون حتماً باید نواقص کلان را پیگیری کرد. اگر ما انتظار داریم هنرمند خود را تکرار نکند باید در کنارش انتظار داشته باشیم که مدیریت و سیستمی پویا وجود داشته باشد که متأسفانه این را در رسانه نمی‌بینیم.