به گزارش برنا؛ کتیبه های اشکفت سلمان در استان خوزستان شاید نمونه ای از گنجینه های ارزشمندی باشد که در مقابل چشمان ما قرار دارد و هر روز لطمه ای به آن ها وارد می شود. کتیبه هایی که تاریخی بلند در کشور ما دارند و نمونه های آن از چندین هزار سال قبل تا دوران پهلوی قدمت داشته و هر کدام به تنهایی می تواند هر منطقه از ایران را به قطب گردشگری تبدیل کند.
ایران سرزمین کتیبه های تاریخی است
کیانوش معتقدی، پژوهشگر حوزه هنر و معماری اسلامی در این خصوص به خبرنگار برنا گفت: بدون شک ایران سرزمین کتیبه های تاریخی است و هر دوره تاریخی ایران چنین آثار تاریخی را برای ما به جا گذاشته اند. آثاری تاریخی که در حقیقت سرمایه های کشور هستند. هر کتیبه به مثابه یک سند تاریخی است و می تواند تاریخ ایران را تشریح کند.
او افزود: به واسطه ورود اسلام به ایران این آثار تاریخی بیشتر شدند و در نقاط مختلف کشور امروز تعدادی از کتیبه ها را شاهد هستیم. مهم ترین آن ها نیز با خطوط کوفی و ثلث نیز منقوش شده اند.
مستندنگاری کتیبه ها باید در اولویت قرار گیرد
این پژوهشگر حوزه معماری و هنر اسلامی خاطرنشان کرد: پرسشی که در این میان بسیار اهمیت دارد این است که تا چه میزان توانسته ایم از این کتیبه ها بهره جسته و آن ها را ثبت و ضبط کنیم. مستندنگاری این کتیبه ها و تصویرسازی از آن ها نخستین ضرورتی است که در این عرصه به چشم می آید.
معتقدی ادامه داد: امروز بخش زیادی از این کتیبه ها فراموش شده اند. امروز سازمان های مرتبط با حفظ و نگهداری این کتیبه ها به نظر می رسد کاملا نسبت به آن ها بی تفاوت هستند و دیگر تخریب و نوشتن یادگاری بر روی کتیبه ها در تهران و سایر شهرستان ها حائز اهمیت نیست و مردم نیز به آن بی توجه شده اند.
او افزود: سازمان های مربوطه به علت نداشتن بودجه و نیروی متخصص نیز اقدامی انجام نمی دهند و همه دست در دست یکدیگر داده ایم و ضربه ای به بخش بزرگی از تاریخ کشورمان می زنیم. اگر امروز به فکر مستندنگاری این آثار تاریخی نیفتیم در سال های آینده هیچ چیزی از تاریخ ما باقی نخواهد ماند.
30 درصد کتیبه های مستندنگاری تهران تخریب شده است
این پژوهشگر حوزه کتیبه های تاریخی با اشاره به تخریب این آثار تاریخی تصریح کرد: طی چند سال اخیر در تهران به قدری کاشی کاری و کتیبه های تاریخی تخریب و سرقت شده اند که حساب آن از دست ما خارج شده است. در سال 94 یک کتاب به نام کتیبه های نستعلیق تهران منتشر کردم و پس از 5 سال 30 درصد کتیبه هایی که در تهران مستندنگاری کردم دیگر وجود خارجی ندارند که یا شکسته شده اند و یا به سرقت رفته اند.
معتقدی گفت: اگر این آمار را به سراسر کشور تعمیم دهیم بسیار ناگوار خواهد بود. امروز این اتفاق در استان های خوزستان، خراسان و فارس نیز پرتکرار است. کتیبه اشکفت سلمان در شهرستان ایذه نیز نمونه بارز آن است که وضعیت آن امروز خوب نیست.
او افزود: امروز بزرگ ترین خطری که کتیبه های کشور را تهدید می کند عدم مستندنگاری آن هاست. که نیاز به یک پروژه ملی است تا این کتیبه ها خوانده و تصویرنگاری شوند و در مرحله بعد ثبت و ضبط شوند و با قرار گرفتن بر روی یک سایت تمام مردم جهان از آن ها استفاده کنند و کمبودها و آثار در خطر نیز به صورت جدی شناخته شود.
نیاز به یک پروژه ملی در خصوص کتیبه ها داریم
این پژوهشگر حوزه هنر و معماری اسلامی اذعان کرد: تحقیقاتی به صورت منفرد انجام شده است اما این نیاز به تجیمع و یک پروژه سراسری دارد. متاسفانه امروز بسیاری از کتیبه ها رها شده اند و نیاز دارد تا یک حصار به دور آن ها کشیده شود. شهرهای شلوغی همچون تهران، اصفهان و شیراز نیز به علت آلودگی هوا کتیبه های خود را زودتر از دست می دهند.
معتقدی افزود: فقط وظیفه دستگاه های مرتبط نیست و مردم نیز ضرورت دارد تا از این بناها حفاظت کنند. در منطقه 12 تهران آثار تاریخی بسیاری از دوران قاجار وجود دارد که در محدوده ارگ سلطنتی هستند. محله عودلاجان مساجد، خانه ها و حمام های تاریخی دارد که هر کدام دارای کتیبه های ارزشمندی هستند و متاسفانه بسیاری از آن ها از بین رفته است و در تهران قدیم این امر رایج شده است و اولین آسیب نیز معمولا به کتیبه ها وارد می شود که یا تخریب و یا سرقت می شوند.
//انتهای پیام: 5