به گزارش برنا؛ هفته هوای پاک بهانه‌ای است که قوانین خاک خورده در این زمینه را بازیابی و به‌طور کامل این مسئله را حل و فصل کرد. در حالی که قانون هوای پاک می‌تواند در ارتقای کیفیت هوای کشور نقش به سزایی داشته باشد، اما تاکنون در بین نهادها و سازمان‌های تصمیم‌گیر جایگاه مناسبی نداشته است. از سوی دیگر عیسی کلانتری، رییس سازمان محیط زیست از کنترل کانون های داخلی گرد و غبار در کشور خبر داد و گفته اگر قانون هوای پاک اجرایی شود 70 درصد اقتصاد تعطیل خواهد شد.
منابع آلوده کننده هوا مشخص شود
لیلی ابوالحسنی، دانشیار دانشکده کشاورزی گروه اقتصاد کشاورزی در دانشگاه فرودوسی مشهد در این خصوص به خبرنگار برنا گفت: بخش قابل توجهی از آلودگی هوا به‌دلیل حمل و نقل، صنعت و تولیدات بروز کرده است. البته برای کاهش آلودگی تولیدات نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند. از مهمترین و اساسی‌ترین اقدامات این است که منشا آلودگی را مشخص کنیم.
این استاد دانشگاه افزود: قبل از هر اقدام باید منابع آلوده کننده را مشخص کرد. البته منشا آلودگی‌ها مشخص است، اما باید میزان آن مشخص شود. باید منابع آلاینده را رصد کرد و به‌طور ماه به ماه یا سال به سال در دوره‌های معین میزان آلودگی‌ها مشخص شود.
به گفته او سیاست‌های اجرایی برای کاهش میزان آلودگی هوا در بخش‌های تولید کننده، مصرف کننده، کاهش عرضه و اقدامات متنوع وجود دارد. برای اعمال سیاست‌های متنوع باید منابع و میزان آلاینده‌ها را رصد کرد.
این استاد دانشگاه افزود: در مرحله بعدی هم با رصد و پایش تاثیر آن را سنجیده و سیاست‌های موثر را بررسی کرد. در این زمینه می‌توان راهکار داد تا نهادهای تولیدی تحت تاثیر این اقدامات قرار نگرفته و متضرر نشود.
ابوالحسنی گفت: در اغلب تصمیم‌گیری‌ها در زمینه محیط زیستی از اولین و اساسی‌ترین اقدامات غافل هستیم. در حالی که اگر نتوان تصویر کلی موجود را ببینیم نمی‌توان سیاست موثر برای آن پایش و نتایج سیاست را بررسی و نواقص آن را مشاهده کرد.
نیازمند سیستم برای پایش میزان آلودگی هوا هستیم
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در این اقدام باید سیستم یا سامانه‌ای را تعریف کنیم که قادر به سنجش میزان آلاینده‌ها از منابع آلودگی باشد تا بتوان در دراز مدت نقش سیاست‌ها را در کاهش این آلودگی‌ها سنجیده و بتوان سیاست‌های مناسب را برنامه‌ریزی کرد تا با آلودگی وحشتناک مواجه نباشیم.
عدم اشراف به قانون هوای پاک در تصمیم گیری‌ها
او درباره جایگاه قانون هوای پاک در برنامه‌های تصمیم‌گیران در عرصه‌های مختلف گفت: در بسیاری از مواقع تصمیم‌گیران آن‌طور که باید اشراف به قانون هوای پاک و ملزومات آن ندارند. قانون هوای پاک جزو آخرین مواردی است که تصمیم‌گیران آن را لحاظ می‌کنند.
اقدامات در زمینه هوای پاک باید در راستای فعالیت‌های اقتصادی باشد
این استاد دانشگاه افزود: قانون هوای پاک در بسیاری از کشورها اجرا می‌شود، طبیعتا این قانون در کشور ما هم موثر است. اینکه بخواهیم به این قانون توجه کرده و نقش فعالیت‌های اقتصادی سرمایه‌گذار و تولید کننده را کنار بگذاریم، امکان‌پذیر نیست چون در کنار قانون هوای پاک تولید کننده و سرمایه‌گذار ما باید از امنیت شغلی و اقتصادی برخوردار باشد. در غیر این صورت فقط داشتن یک هوای پاک نمی‌تواند در ارتقای کیفیت زندگی موثر باشد.
او ادامه داد: این مقوله‌ها در هم تنیده شده هستند. هرچند به این معنا نیست که بتوان از پس آنها بر آمد. تمامی مولفه‌ها بر روی کیفیت جامعه را می‌توان بررسی کرد.
ابوالحسنی درباره نقش صنعت در تولید و افزایش آلاینده‌ها در کشور افزود: بر اساس مطالعات انجام شده بخش حمل‌ونقل عمومی آلاینده محیط زیست محسوب می‌شود. در مرحله دوم بخش شیمیایی و صنایع تولیدکننده نیز در تولید آلودگی موثر است. در ابتدا باید این دو بخش تعیین کننده در تولید آلاینده‌ها تعیین تکلیف شوند.
//انتهای پیام: 4