به گزارش برنا؛ پرسپولیس دوران اوجگیریاش در لیگ برتر را در شرایط خاصی با سرمربی کروات خود استارت زد. تیمی که از لیگ شانزدهم تا لیگ هجدهم 3 قهرمانی متوالی را با برانکو به دست آورده بود در حالی در لیگ نوزدهم موفق به پوکر در قهرمانی شد که شاید با جدایی برانکو به عنوان اصلیترین فاکتور موفقیتهای پرسپولیس، خوشبینیهای زیادی به تداوم این موفقیتها نبود اما کالدرون و گلمحمدی در 2 مقطع توانستند کار پروفسور را در پرسپولیس تکمیل کرده و با کسب قهرمانی دیگری تعداد قهرمانیهای متوالی این تیم را به عدد 4 برسانند، اتفاقی که در فوتبال ایران یک اتفاق ساده نبوده تا پرسپولیس تا به امروز اولین تیمی باشد که 4 قهرمانی متوالی در لیگ برتر را به نام خود به ثبت رسانده است.
ثبات در نتیجهگیری با وجود عدم ثبات!
موفقیتهای متوالی پرسپولیس در سالهای اخیر در شرایطی به ثبت رسیده که این تیم در این سالها با انواع و اقسام مشکلات داخلی و غیر داخلی روبرو بوده است. از پنجرههای بسته نقل و انتقالاتی گرفته تا جدایی و کوچ ناگهانی ستارهها که در مقاطعی خاص میتوانست بحران در نتیجهگیری را برای این تیم همراه داشته باشد اما با وجود مشکلاات عدیدهای که پرسپولیسیها در دوران مختلف با آن روبرو بودند، نتوانست مانع نتیجهگیری این تیم شده و پرسپولیس مسیری را که از سالها قبل آن را یاد گرفته بود را ادامه داد تا به پوکر در قهرمانی دست پیدا کرد.
وقتی ناکامی در فینال هم پرسپولیس را از مسیرش دور نکرد!
پس از چهارمین قهرمانی در لیگ برتر، پرسپولیس در حالی خود را برای حضور در لیگ بیستم و تکرار موفقیتهای سالهای قبلش آماده کرد که شاید برگزاری فینال لیگ قهرمانان آسیا در هفتههای ابتدایی لیگ بیستم مزید بر علت شده بود تا ناخواسته تمرکز و توجه مجموعه پرسپولیس به آن بازی معطوف شده و در اولویتبندی که در ذهن آنها نقش بسته بود، ناحودآگاه همه نگاهها به فینال دوخته شود، موضوعی که شاید کمی پرسپولیسیها را از فضای لیگ برتر دور کرده بود تا جایی که حتی پس از فینال نیز این تیم، بازیکنان و حتی کادر فنیاش تا هفتهها تحت تاثیر فینال و به خصوص اتفاقات تلخ آن بودند تا بدین ترتیب چند بازی و چند امتیاز مهم را از دست بدهند اما فاکتور مهم و مثبتی که در سالهای اخیر پرسپولیس به مدد آن موفقیتهای متوالی را به دست آورد همچنان با این تیم همراه است و موجب شده با وجود شرایط روحی و روانی و فشاری که پس از ناکامی در فینال برای پرسپولیسیها وجود داشت، تا این تیم صدمات جدیتری را به خاطر ناکامی در فینال متحمل نشود.
رنسانس با پروفسور، تداوم با یحیی!
این تیم باختن را فراموش کرده است؛ این روحیهای است که شاید به جرات بتوان گفت پرسپولیس و پرسپولیسیها آن را مدیون مربیای هستند که بدون هیچ تعارف و غلویی رنسانس مهمی را در این تیم به وجود آورد، روحیهای که آن قدر عمیق و ریشهدار بود که حتی با وجود جدایی مرد کروات از پرسپولیس و تغییر نفرات اصلی تیم در دوران پسا برانکو نیز ادامهدار است و تیمی که تحت هدایت کالدرون و پس از آن یحیی گلمحمدی هم به کار خود ادامه میدهد توانسته است این روحیه مهم و این برگ برنده بزرگ را در خود حفظ کند.
گواه این مدعا شکست ناپذیری پرسپولیس در لیگ بیستم تا به امروز است، اگرچه در برخی از بازیها شاید نتیجه و عملکرد کلی تیم کامل نبوده اما پرسپولیس حتی در شرایط بحرانی نیز با وجود چنین روحیهای تسلیم نشده و شاید این موضوع فاکتوری است که در حال حاضر فقط در فوتبال ایران، پرسپولیس از آن بهره میبرد!
عادتی که در پرسپولیس نهادینه شده!
مرور بازیهای این فصل پرسپولیس نشان میدهد عادت به نباختن همچنان در این تیم وجود دارد؛ شاسد بارزترین مصداق این موضوع را بتوان در دربی اخیر دید. تیمی که در بازی حساس و مهمی چون دربی برابر رقیب سنتیاش با گل شوکآور دقیقه یک دروازهاش را باز شده دید، توانست خیلی زود به بازی برگردد و شاید اگر بدشانس نبود، درنهایت برنده آن دیدار میشد یا بازی برابر نساجی و در شرایط باتلاقی زمین و بارش باران پرسپولیس توانست در دقایق آخر با وجود همه مشکلات به گل تساوی برسد و به جای شکست، با حداقل امتیاز به تهران بازگردد.
پرسپولیس هم میبازد اما....
ذات فوتبال با برد و باخت عجین شده و هیچ تیمی در هیچ کجای دنیا وجود ندارد که بتواند مدعی باشد بازنده نخواهد شد، حتی پرسپولیسی که فصل های زیادی را با حداقل شکست روبرو بوده، بالاخره در روزی و در جایی روی اتفاقات طعم تلخ شکست را چشیده و ممکن است در هفته های بعدی در این فصل بالاخره این اتفاق برای این تیم رخ دهد اما مهم این است که این تیم در این فصل هم بتواند مثل فصول قبل روحیه نباختن و شکست نخوردن را در خود حفظ کند و عادت به نباختن سبب شود ناکامیهای پرسپولیس در این فصل به حداقل رسیده و درست مثل سالهای قبل با حفظ این روحیه طعم شیرین قهرمانی را برای پنجمین فصل متوالی بچشد. 4