محمد روحالامین گرافیست و طراح پوسترهای سینما در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: اظهار نظر درباره وضعیت طراحی پوستر در نگاهی کلی و یکپارچه نمیتواند اظهار نظری دقیق باشد. طراحی پوستر فیلم در کشور ما بجز موارد انگشت شمار ، وضعیتی بیمار گونه ایی دارد و این وضعیت نیاز به درمان دارد و باید نگاهی کارشناسی و دقیقی به آن بشود.
روحالامین خاطرنشان کرد: از این بابت میتوان وضعیت طراحی پوستر را بیمار دانست که در گذشته اگر قرار بود کسی وارد این عرصه شود و پوستر طراحی کند باید دورههایی از هنرهای کلاسیک را میگذراند، خوشنویسی، تصویر سازی ، نقاشی و... میدانست ولی امروز فاجعهای چون فتوشاپ به این حرفه وارد شده و طراحان تنها با دیدن چند ویدئو در یوتیوب و بعد تسلط نسبی به فتوشاپ و تماشای سطحی کار های موفق شروع به طراحی می کنند و کافی است شما به یکی از عوامل اصلی در سینما ارتباط داشته باشید ، وبعد کار شروع میشود .متأسفانه دیگر نیازی نیست حتی بر هنرهای پیشنیاز این کار تسلط داشته باشید.
او افزود: این فاجعه تقریباً از اوایل دهه 1370 با ورود فتوشاپ به این عرصه آغاز شد و فتوشاپ به جای یک ابزار به یک اصل و عنصر تعیینکننده تبدیل شد و در حالیکه در گذشته طراح با ابزارهایی چون رنگ، گواش، قلمو و... مواجه بود امروز همه اینها کنار رفته و تنها طراحی با عکسی که عکاس فیلم گرفته به سادهترین شکل در فتوشاپ صورت میگیرد و به جرأت میتوان گفت که 80 درصد طراحان ما نه تحصیلاتی لازم در این زمینه را دارند و نه تجربه کافی.
طراح پوستر فیلم سینمایی «رگ خواب» در ادامه خاطرنشان کرد: از نگاه من پوستر میتواند نماینده تبلیغاتی فیلم باشد و صاحب اثر اگر بخواهد عنصری هنری نمایندگی فروشش را بر عهده داشته باشد پوستر میتواند بهترین گزینه باشد. در طراحی پوستر یک اثر لازم است طبیعت و اقتضاعات فیلم را بررسی کرد و با در نظر گرفتن استانداردهای یک اثر هنری و توجه به مارکت فیلم پوستر را طراحی کرد. در اکثر پوسترهایی که این روزها شاهدش هستیم تنها یک جنبه از اثر مد نظر است و آثار یا فقط اصطلاحا هنری هستند و یا به شکل ناشیانه و سطحی، تنها به مارکت و فروش اثر فکر میشود؛ اما به نظر من شکل درست طراحی این است که به نقطهای همرس در بین این دو مسئله برسیم و بنده همیشه در آثاری که خلق کردهام چنین هدفی داشتهام ، اما اینکه موفق بودم یا خیر ،آن جای گفتگوست.
او افزود: در سالهای اخیر توجه به چنین موضوعاتی را در آثار شاهد نبودم و بیش از هر چیز نوعی تقلید دیده میشود که عموماً کپی است یا ملغمهای از تصاویر رنگارنگ است. اگر بخواهیم به آثار با کیفیت و خوب گذشته رجوع کنیم به نظر من در بین آثار دهه 40 و 50 و برخی آثار دهه 60 میتوان پوسترهای قابل توجهی پیدا کرد. در آن سالها اساتیدی چون استاد مرتضی ممیز طراحی پوستر این آثار را بر عهده داشتند اما در آن زمان هم مثل امروز طراحیها معطوف به سلیقه مخاطب عام و خاص بود که البته در آن دوره اتفاقات درست می افتاد یعنی طراح هنری کار خودش را بلد بود و ادا ی کاری را ایجاد نمی کرد و متاسفانه امروزه اتفاقاتی به عنوان پوستر فیلم می افتد که اگر پوستر هم باشند و طراح خوبی آنها را هم ساخته باشد ،اما به هیچ وجه پوستر فیلم نیستند و پیامشان برای جلب مخاطب و نمایندگی تبلیغی یک فیلم سینمایی نیستند . بگذریم ، در آن سالها طراح پوستر های عام پسند هم مسلط به تصویر سازی استاندارد و ترکیب بندی متناسب با اون شکل از کار بودند . در اون سالها اساتیدی چون محمدعلی حدت و محمدعلی باطنی دست به قلم بودند و به معنای واقعی میشد آنها را هنرمند دانست.و استاد علی خسروی جزو نوابغ این حرفه جز کسانی بودند که خاطرات بی مانندی از کارهاشون داریم و این افراد پیش از ظهور فتوشاپ تواناییهای بسیاری کسب کردند که واقعاً روی مقوا کار میکردند و دست به قلم میبردند اما امروز با پیشرفت تکنولوژی به نظر میرسد کمتر کسی حوصله یاد گرفتن نقاشی، خوشنویسی و طراحی را دارد چرا که به وسیله فتوشاپ بدون کمترین درک از طراحی پوستر فیلم میتوان اثری خلق کرد که متأسفانه مورد توجه تهیهکنندگان و کارگردانها هم قرار میگیرد. اگر به این طراحان بگوییم که فتوشاپ را کنار بگذارند نه تنها قادر به طراحی پوستر نیستند که حتی نحوه دست گرفتن قلمو را هم بلد نیستند ، البته که امروز ابزار تغییر کرده اما مراد بنده از ابزار دقیقا چیزی است که ما به وسیله آن ایدهای خلاقه و توانایی های تکنیکی خود را اجرا می کنیم نه اینکه ابزار امکانات خودش را جلوتر از فهم ما به ما تحمیل کند.
روحالامین درباره تأثیر پوستر بر تبلیغ آثار سینمایی گفت: شاید در گذشته برای آثار پرفروش هزاران نسخه از پوستری که طراحی شده چاپ و در سطح شهر پخش میشد اما امروز به واسطه ورود فضای مجازی به زندگی مردم هر نسخه از پوستری که طراحی میشود میلیونها نسخه از آن منتشر میشود و نکته جالب توجه این است که با وجود کثرت میزان پخش نسخهها توجه به جزئیات به حداقل رسیده است و افراد برای پرداختن به جزئیات زحمت چندانی به خودشان نمیدهند چرا که جزئیات در صفحات کوچک موبایل چندان به چشم نمیآید و با هزاران ایراد و اشکال میتوان یک اثر را در نسخههای بسیار زیاد منتشر کرد و کسی هم متوجه آن نمیشود.
طراح پوستر فیلم سینمایی «دوزیست» در ادامه اظهار داشت: ریشه مشکلات را تنها در بحثهای هنری و شکل طراحی نباید جستجو کرد. در مراودات حرفهای بین تهیهکنندهها و کارگردانها با طراحان پوستر و تمایلات گاها متناقض ماجراهای بسیاری وجود میآورد که آنها هم به شکلی در شکلگیری این وضعیت تأثیرگذار هستند. متأسفانه اکثر تهیهکنندهها سعی دارند در این زمینه کمترین هزینه را داشته باشند و حتی برخی مواقع تصور بر این است که نباید برای طراحی پوستر هزینهای صورت گیرد و هر کس که در این حرفه مشغول به کار است تنها با ذوق و علاقهاش کار میکند و نیازی به پول و درآمد ندارد. در این بین جوانانی پیدا میشوند که ذوق، علاقه و میلشان به دیده شدن باعث میشود حتی به رایگان پوسترهایی به شکل بسیار مبتدی طراحی کنند و با جرح و تعدیل های بسیار از اتود اصلی خود اصلا مشکلی ندارند و حتی اونقدر اتود ارائه می کنند تا کاری به امضای آنها منتشر شود تنها این افراد خواستهشان این است که نامشان به عنوان طراح پوستر مطرح شود و اصلاً دغدغه حرفهای این کار را ندارند. و این شیوه باعث میشود هیچ گاه طراحی جدی گرفته نشود .
این طراح پوستر با اشاره به تأثیر تکنولوژی بر طراحی پوستر در دنیا تأکید کرد: در دنیا هم ظهور تکنولوژی قطعاً تأثیرات مخرب خود را بر این حرفه گذاشته است. چندی پیش مستندی از طراح پوستر فیلمهای استیون اسپیلبرگ و جرج لوکاس و... میدیدم که همین گلایهها و انتقادات را به شرایط حاضر داشت. با وجود اینکه شرایط حاضر در همه جای دنیا وجود دارد ما به عنوان طراح پوستر باید به اصول کارمان پافشاری کنیم. با وجود اینکه این گلایهها و اعتراضات به وضعیتی که وجود دارد در دنیا هم دیده میشود . اما بخاطر اهمیت اصول کار حرفه ایی بشدت نیاز هست که ما کیفیت و فهم خود رو ارتقا بدیم و سفارش دهنده رو قانع کنیم که این کار علی رغم این که شاید خواهر یا برادر و یا هر یک از اقوام نزدیکشان با توسل به فوتوشاپ می توانند کارهای با مزه ایی بکنند لکن این کار ریشه در تاریخ طولانی تصویر سازی و گرافیک بیش از صدوچند ساله سینما دارد .