به گزارش برنا؛ کارگردان «آخر خط» درباره چگونگی ورود خود به گروه نویسندگان «ساعت خوش» در برنامه «دست در دست» بیان داشت: مشهد که بودم مصاحبه‌ای را خواندم با ارژنگ امیرفضلی، نصرالله رادش و زنده‌یاد داود اسدی که گفته بودند اگر کسی بتواتد بنویسد به او میدان می دهیم. فردایش سوار اتوبوس شدم آمدم تهران، انتهای الوند در حالی‌که ۱۰۰ آیتم نوشته بودم.
از کارگردانی «هشت‌آباد» تا اجرا با زیرشلواری
نویسنده «ساعت خوش» ادامه داد: تا آن زمان هنوز اسم لوکیشن به گوشم هم نخورده بود، فکر می کردم همه برنامه‌ها در همین آدرس میدان آرژانتین انتهای الوند تولید می‌شود، به من آدرس لوکیشن ساعت خوش را دادند، من آنجا را پیدا کردم و بعد از اینکه متن‌هایی که نوشته بودم را خواندند شروع به همکاری کردم که البته اواخر تولید این برنامه بود.
نویسنده «کوچه اقاقیا» اضافه کرد: بنابراین همیشه می‌گویم بدون پارتی وارد شدم، درست مثل کلاه قرمزی و به نظرم همه چیز را خدا برایم جور کرد. هر زمان ادم آرزویی دارد و آن موقع هم آرزوی من این بود.
نویسنده‌ها همیشه مظلومند
علیرضا مسعودی در پاسخ به این سوال که از میان اجرا، نویسندگی، بازیگری و کارگردانی به کدامیک بیشتر علاقه داری، گفت: بازیگری را از نویسندگی بیشتر دوست دارم چون نویسندگی سخت و دشوار است. حتی بدترین متن ها هم برای خلق شدن زحمت زیادی می طلبند.
وی ادامه داد: بازیگری، اجرا، کارگردانی، نویسندگی و ... را تجربه کرده‌ام. در بازیگری کارگردان کمک می کند و داده های متن هم در اختیار بازیگر است. اما نویسنده به جای همه این آدم ها باید فکر کند و صحنه را هم توضیح دهد. ضمن اینکه نویسنده ها همیشه مظلومند اگر کاری خوب شود بازیگران و کارگردان آن مطرح می شوند اگر بد از آب درآید می‌گویند فیلمنامه خوب نبوده.
از کارگردانی «هشت‌آباد» تا اجرا با زیرشلواری
این طنزپرداز مشهدی درباره سریال جدیدش توضیح داد: داستان «هشت آباد» از ۲۰ اسفند ۶۶ شروع می‌شود تا اواسط فروردین 67 در یکی از محله‌های حاشیه مشهد و درباره روابط آدم های آن زمان، رفاقت ها و ... است. خاطرات خودم هم قطعا در نگارش متن این سریال تاثیر داشته است.
نویسنده «سه دونگ سه دونگ» درباره بازیگران این مجموعه نوروزی گفت: در این سریال ترکیبی از بازیگران باتجربه و جوانان توانمند مشهدی در کنار هم قرار گرفتند. حمید شجره، سینا رازقی، محمد اسلامی، جواد خواجوی، داریوش سلیمی، ماهان عبدی، هادی عامل هاشمی، رابعه اسکویی، شهرام قائدی، شاهو رستمی و ... در این کار حضور دارند و البته یوسف تیموری که از سال ۸۲ با هم کار می کردیم و در این کار مثل برادرم بود بسیار منظم و همه تجربیاتش را هم در اختیار جوان ترها گذاشت.
وی درباره تجربه خود در اجرای برنامه «قرنطینه» بیان داشت: با شش پیژامه و ۶ تیشرت برنامه قرنطینه را اجرا کردم. یکی از پرهزینه ترین برنامه ها در طراحی لباس بود، وقتی طراح لباس گفت برویم لباس بخریم کلی خوشحال شدم که حداقل ۱۵ دست لباس برای 15 برنامه برایم می‌خرد ولی رفتیم و با شش پیژامه و پنج تیشرت برگشتیم.
داستان علی مشهدی شدنِ علیرضا مسعودی
علیرضا مسعودی در گفتگو با سیاوش عقدایی؛ مجری برنامه «دست در دست» درباره شناخته شدنش به نام «علی مشهدی» گفت: ۲۵ سال پیش در یک سالن ورزشی تمرین کشتی می‌کردم. علی هم یکی از اسم‌هایی است که در اکثر خانواده ها وجود دارد و بنابراین در سالن ما هم علی‌نام‌ها بسیار بودند. مربی برای من نام علی مشهدی را انتخاب کرد تا با بقیه علی‌ها اشتباه گرفته نشوم و از همان موقع این اسم روی من ماند.
آرزویم خوب شدن حال مردم است
علی مشهدی درباره آرزوی این روزهای خود در برنامه «دست در دست» بیان داشت: تنها آرزویم جدا از بحث شعار و ... خوب شدن حال هموطنانم، سلامتی و کم شدن شر کرونا از سر همه جهان است. این که روزی برسد که این همه خبر از دست دادن نشنویم. ما ازمردم انرژی می گیریم و وقتی حال شان خوب نباشد در کار ما هم بی تاثیر نیست.
وی از دغدغه خود و سایر هنرمندان برای خوب کردن حال مردم در این دوران اظهار داشت: از اولین روزهای قرنطینه تا امروز پشت سر مشغول پروژه‌های مختلفی هستم، از اجرای قرنطینه و نویسندگی تا کارگردانی «آخر خط» و این روزها هم که سریال نوروزی «هشت‌آباد» که ممکن است نام دیگری برایش انتخاب شود.
همچنین سید سجاد شبانکاره، مسئول گروه جهادی محمد رسول الله (ص) که در استان سیستان و بلوچستان اقداماتی نظیر ساخت ۸ مدرسه ابتدایی، ۴ منزل مسکونی، اولین و بزرگترین پردیس جهادی کشور ، شامل ( هنرستان فنی حرفه ای، آموزشگاه فنی و حرفه ای، مرکز رشد و کارآفرینی )، کارگاه مصالح ساختمانی، کارگاه صنایع فلز، کارگاه اتومکانیک، دامداری تعاونی، پرورش طیور ، نخلستان و ... را انجام داده است، دیگر مهمان این برنامه بود.
وی در این برنامه گفت: وقتی دیدم علی آقای مشهدی مهمان برنامه هست خوشحال شدم، یکی از نوروزهای گذشته که کنار خانواده نبودیم بچه ها کمی دلتنگ بودند، یکی از دوستان با الگو قرار دادن آقای مسعودی بچه ها را خنداند.
وی ادامه داد: سیستان و بلوچستان را علی آقا فراموش نکنند. آنجا خندان مردم سخت نیست، چون مردمان مهربان، قانع و مهمان نوازی دارد.
این جهادگر توضیح داد: ما تصمیم گرفتیم اگر به بحث محرومیت زدایی می خواهیم ورود کنیم از این شاخه به آن شاخه نپریم. بنابراین برای انجام دادن اقدامات اصولی و شناخت منتطقه آنجا ماندگار شدیم.تجربه ۱۳، ۱۴ سال فعالیت جهادی ما هم تبدیل به پردیس جهادی شد. پردیس در حقیقت مجموعه اقداماتی است که می تواند منطقه را به رشد برساند و در دل خود هم مهارت آموزی و هم کارآفرینی دارد.
وی ادامه داد: وقتی در منطقه ای می مانیم مسئولیت و تعهد اخلاقی ایجاب می کند کار اثرگذار انجام دهیم. وقتی درد را در منطقه ای تشخیص می دهیم نیاز به زمان برای اقدام تایرگذار داریم. انگیزه دادن به مردم منطقه و ایجاد حس خودباوری که نگاه افراد به خودشان و سایرین را به آن منطقه تغییر می‌دهد نیز از جمله اهداف ماست.
«قاب خیال» این برنامه به هادی شفائیه پدر عکاسی ایران اختصاص داشت و گزارشی از برآورده کردن آرزوی سه کودک توان‌یاب که در یکی از قسمت‌های قبلی «دست در دست» توسط یکی از مهمانان قول انجام آن داده شده بود، نیز روانه آنتن شد.
گفتنی است «دست در دست» در ویژه برنامه فصل زمستانی خود تا کنون میزبان ایرج حریرچی، کیانوش جهانپور،رسول نجفیان، سیاوش طهمورث، امیر کاظمی، مهشید جوادی، فریبا متخصص،پوراندخت مهیمن، مسعود اسکویی، عذرا وکیلی، مرتضی امیری اسفندقه، مهران رجبی، عنایت بخشی، شهرام عبدلی، علیرضا بدیع، مریم سعادت و .. بوده و علاوه بر پرداختن به موضوعاتی مثل زمستان و تاثیرگذاری افراد در بزنگاه‌های اجتماعی و تاریخی به موضوع مهم همراهی افراد جامعه در جدیدترین میدان همدلی یعنی دوران شیوع کرونا پرداخته و در این مسیر هم‌صحبت افرادی می‌شود که گام‌های موثری در یاری رساندن به همنوعان خود برداشته‌اند.
«دست در دست» کاریست از گروه معارف شبکه دو و مرکز رسانه سازمان تبلیغات اسلامی به تهیه‌کنندگی هادی خدّادی، اجرای سیاوش عقدایی و کارگردانی بهار ارجمند که پنجشنبه و جمعه هر هفته بعد از گفتگوی ویژه خبری حوالی ساعت 23:30 روانه آنتن می شود و در ایام دهه فجر نیز طی 10 شب متوالی در جدول پخش برنامه‌های شبکه دو سیما قرار دارد.