سیامک سپهری سرپرست و نوازنده ی تار گروه رستاک که برنده بهترین موسیقی جشنواره فیلم مستند یادگار شده است. او کارشناسی موسیقی را از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران گرفته است.
او در تهران و شهرهای مختلف ایران و همچنین در کشورهای اتریش، آلمان، فرانسه ، ژاپن، اسپانیا، هلند، ایتالیا، هند، بلاروس و مالزی به همراه گروه رستاک کنسرت برگزار کرده است.
سیامک سپهری به همراه گروه رستاک چندین آلبوم از جمله: «رنگواره‌های کهن»، «همه اقوام من»، «سرنای نوروز»، «میان خورشیدهای همیشه»، «بهار» و «پروژه ی در خانه بی مرز» را منتشر کرده اند.
سیامک سپهری در خصوص این سوال که با توجه به تغییرات و شکل آنلاین بودن جشنواره موسیقی و وضعیت کرونا آیا شما با برگزاری جشنواره موافق هستید یا خیر؟ به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: پیکره و شالوده فکری گروه رستاک بر اساس حفظ ارزش های موسیقایی، ارائه و قوت آن در لایه های متفاوت اجتماع بنا شده است.
گروه رستاک همواره از حرکت و موجی که بتواند پیوندی بین موسیقی و مردم ایجاد کند استقبال کرده است و طبیعتا پتانسیل اجرایی جشنواره برای برگزاری یکی از بزرگترین گردهمایی های هنری کشور، از این قاعده مستثنی نیست .
او با اشاره به این سوال که تغییراتی(آنلاین بودن) که به دلیل شیوع کرونا در جشنواره می بینیم را چطور ارزیابی می کنید؟ بیان کرد: همه ما می دانیم که تغییرات بخش جدایی ناپذیر از واژه زندگی است که لازمه آن انعطاف پذیری ما انسانهاست. الزاما هر تغییری و تحولی هرچند بر اجبار نمی تواند پیام آور سختی و بدی باشد و گاه تغییرات می توانند با ابتکار عمل و نگاهی مثبت حامل دگردیسی مهم و خیر در جریان زندگی باشد.
این موسیقی دان در این باره که این شکل برگزاری به اعتبار جشنواره لطمه ای میزند یا خیر؟ اظهار کرد: اهداف گردهمایی و چگونگی رسیدن به آنها و در نهایت نگاه مخاطب است که اعتبار چنین جشنواره هایی را مشخص می‌کند. بی شک نوع نگاه مسئولین جشنواره و از طرفی عملکرد و کیفیت گروه ها تعیین کننده هستند. مطمئنا گروه رستاک در راستای ارتباط سازنده با مخاطبان، از تمامی ظرفیت های حال حاضر بهره خواهد برد.
سیامک سپهری در پایان و در این باره که به نظرتون جشنواره کاملا به صورت آنلاین برگزار می شود یا بخش هایی را می توان حضوری برگزار کرد؟ تصریح کرد: شیوه برگزاری جشنواره ها منوط بر انتخاب مجریان امر خواهد بود، اما تجربه حاصل از همایش های آنلاین می تواند مانوری هنری برای جبران فقدان هنر در جامعه به علت وجود محدودیت ها باشد.