به گزارش برنا؛ کودک آزاری پدیده ای است که در این روزها می توان آن را به شکل های مختلف مشاهده کرد. یک آسیب اجتماعی دهشتناک که شاید ریشه بسیاری از جرائم و آسیب های اجتماعی در آینده از این بستر باشد و جامعه را به سمت ورطه ای بی انتها سوق دهد. پدیده ای که در این روزها قدم به عرصه فضای مجازی گذاشته و هر روز با جلوه ای جدید از آن در فضای مجازی رو به رو می شویم. از استعمال اجباری مخدر تا ضرب و شتم کودکان صرفا موارد محدودی از این پدیده مخوف است اتفاقی که شاید اگر گذشتگان آن را مشاهده می کردند، هیچ گاه آرزو نمی کردند در این برهه زمانی زندگی کنند. جدیدترین اتفاق در حوزه کودک آزاری می توان به تتو پیکر کودکان اشاره کرد. تتو کاری که بیان می شود با رضایت والدینش رقم خورده است!! آیا والدین حق دارند این اقدام را انجام دهند؟ آیا تبلیغ آن در فضای مجازی جرم است و هزاران سوالی که در ادامه به آن می پردازیم.
قانون در خصوص تتوکاری کودکان چه می گوید؟
عبدالصمد خرمشاهی، حقوقدان و وکیل دادگستری در این خصوص به خبرنگار برنا گفت: تتوکاری فارغ از قانون یک اقدام غیرمتناسب با سن و سال کودکان است. کودکان در سن و سالی قرار گرفته اند که قدرت تصمیم گیری و تعقل ندارند و شاید در آینده از تتو کردن پشیمان شوند و آن را نخواهد.
او افزود: تتوکاری روی بدن کودکان، مطابق با اخلاق نیست و برخلاف آزادی اراده است. زمانی که کودکان بزرگ می شوند و به رشد عقلی می رسند، آن گاه می توانند در خصوص بدن خود تصمیم گیری کنند.
این حقوقدان خاطرنشان کرد: این اقدام اگر با اجبار و تهدید صورت گیرد می تواند مصداق کودک آزاری قلمداد می شود و جرم است. این صدمه زدن به جسم است و ذیل قانون حمایت از کودکان مصوب سال 1381 می تواند مورد پیگرد قانونی قرار گیرد. زور و تهدید در این عرصه بسیار اهمیت دارد زیرا برای تتوکاری جرم انگاری نشده و صرفا برای تتوکاری مجازاتی تعیین نشده است.
در ورای این مسئله آن چه که شاید بیشتر اهمیت داشته باشد، ابعاد روانی و اجتماعی این پدیده است که شاید در سالیان آینده تاثیری به مراتب بدتر از امر تتوکاری در پی داشته باشد و شاید هیچ گاه از ذهن و روان کودکان محو نشود.
سرکشی کودکان؛ بزودی
مجید ابهری، مشاور پیشین کمیسیون اجتماعی مجلس و استاد جامعه شناسی در این خصوص به خبرنگار برنا گفت: باید توجه داشت که کودکان سرمایه اصلی آینده کشور هستند. همواره کودکان مورد توجه دو طیف هستند که نخستین آن ها پرورش دهندگان استعداد کودکان هستند و گونه دوم افراد هستند که باید آن ها را داعش فرهنگی نامید. این دسته در ظاهر به دنبال پیشرفت اجتماعی کودکان هستند اما آن ها را از مسیر منطقی خارج می کنند. گسترش و نفوذ فضای مجازی در میان خانواده ها و کودکان این فضا را برای انحطاطشان مهیا کرده است.
او افزود: بی توجهی خانواده ها به کودکان سبب شده تا این انحطاط با سرعت بیشتری شکل گیرد. یکی از مصادیق آن که در این روزها به وفور در فضای مجازی با آن مواجه هستیم، استفاده از کودکان در تبلیغات مد و لباس است که در حالت های نامناسبی شکل می گیرد. آرایش کردن کودکان، پوشاندن لباس های نامناسب و آموزش های نامناسب با سن و سال کودکان سبب شده است تا آن ها به دنیایی خارج از دنیای کودکیشان پرتاب شوند.
این استاد جامعه شناسی خاطرنشان کرد: برخی خانواده ها نیز در این میان در راستای عقب نماندن از دوستان و فخرفروشی به دیگران، فرزندان خود را به این عرصه می کشانند و تحت آموزش های اشتباه قرار می دهند. گرایش و علاقه دختران از سنین کودکی به پوشیدن کفش و لباس مادران و استفاده از لوازم آرایشی موجب بهره برداری سو، مورد تهاجم فرهنگی قرار گرفته و در حال حاضر نیز مراکز مختلفی تحت عنوان آتلیه و عکاسی و یا برگزاری سالن های مد و مدگرایی موجب استفاده از پوشاک بسیار نامناسب شده و کودکان را به وسیله ای تبلیغاتی بدل کرده است.
مشاور پیشین کمیسیون اجتماعی مجلس افزود: این اقدامات اخلاق جامعه را در ابتدا هدف قرار می گیرد. به تازگی نیز خالکوبی و تتو کاری بر روی کودکان مرسوم شده است. در کنار این اتفاق تشویق های کاذبی صورت می گیرد که پس از مدتی کوتاه منجر به سرکشی کودکان می شود و قدرت مقابله را از والدین و جامعه می گیرد. تقابل نسل ها و تضارب فرهنگ ها از جمله تبعات چنین اقدامی است که به زودی گریبان جامعه را به صورت جدی خواهد گرفت.
آسیبی جدی که کم تر مورد توجه دستگاه ها قرار می گیرد و هر کدام به نحوی از کنار آن عبور می کنند و تقصیر و وظیفه رسیدگی را به گردن دیگری می اندازند. موردی که قانون در آخرین اصلاحیه در خصوص آن به صحبت پرداخته و تعیین تکلیف کرده است.
متولی رسیدگی به کودک آزاری کیست؟
محمد سرگزی، سخنگوی فراکسیون رسانه و فضای مجازی مجلس شورای اسلامی در این خصوص به خبرنگار برنا گفت: باید توجه داشت که ما همواره با دو دسته جرائم مواجه هستیم که شامل جرائم مشهود و غیرمشهود است. جرائمی که در فضای مجازی رقم می خورد، پلیس باید آن ها را به اطلاع مقام قضایی برساند.
او افزود: پس از ارائه گزارش پلیس به مراجع قضایی، مراجع قضایی نیز در این خصوص ورود می کنند. باید توجه داشت، هر فردی بنا به قانون آیین دادرسی کیفری، شاهد جرمی باشد که جنبه عمومی داشته باشد، می تواند به مراجع قضایی آن را اعلام کند. بهزیستی به عنوان متولی این حوزه نیز باید حتما مراتب و تخلفات را همچون پلیس به مراجع قضایی گزارش دهد.
سخنگوی فراکسیون رسانه و فضای مجازی مجلس خاطرنشان کرد: دادستانی نیز می تواند مستقیما ورود کرده و علیه جرائم رخ داده در فضای مجازی اعلام جرم کند. در همین راستا تتوکاری روی بدن اطفال، به علت این که به بلوغ فکری نرسیده اند، جز مصادیق کودک آزاری قرار می گیرد و برای آن مجازاتی نیز تعیین شده است.
قانون چه می گوید؟
در این میان قانون به صورت شفاف اعلام کرده است که هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد ممنوع است. در ماده 4 این قانون به صراحت اعلام شده است که هرگونه صدمه و اذیت و آزار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و نادیده گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل آنان ممنوع و مرتکب به سه ماه و یک روز تا شش ماه حبس و یا تا ده میلیون ریال جزای نقدی محکوم می شود.
فقدانی که دیده نمی شود
وجود قانون، متولی و حتی ایجاد زمینه هایی در راستای برخورد آسان تر با کودک آزاری تا به این لحظه نتوانسته است این پدیده شوم را کنترل کند. پدیده ای که به نظر می رسد باید ابعاد آن در حوزه های دیگری رسیدگی شود. سوالی که در این میان ذهن را به شدت درگیر می کند این است که آیا اساسا آموزشی به پدران و مادران برای داشتن فرزند ارائه می شود؟ انسان هایی که برای ایجاد یک کسب و کار و یا رانندگی باید دوره های مختلفی بگذرانند، آیا ملزم به گذراندن دوره ای می شوند تا جان یک انسان در اختیار آن ها قرار گیرد تا آن انسان و طفل را به بدترین شکل ممکن و همچون یک برده به کار نگیرند؟
//انتهای پیام:5