مسعود ردایی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: تهیه‌کنندگی در تلویزیون و سینما با هم تفاوت‌های بسیاری دارند. در سینما تهیه‌کننده‌ها خودشان درباره بسیاری از مسائل تصمیم می‌گیرند ولی در تلویزیون جدا از اینکه تهیه‌کننده باید وظایف حرفه‌ای خود را دنبال کند باید به مدیران سازمان صداوسیما نیز درباره بسیاری مسائل پاسخگو باشد.
ردایی خاطرنشان کرد: تهیه‌کننده‌های تلویزیون در بسیاری مواقع با مدیران سازمان صداوسیما برای تولیدات خود بحث و گفت‌وگو می‌کنند و اهدافی که از تولید آثار مطرح هستند را باید در نظر گرفته و تصمیمات آن‌ها را در تولید اثر خود اجرا کنند.
این تهیه‌کننده در ادامه گفت: در حالیکه در سینما اینگونه نیست و تنها یک فیلمنامه وجود دارد که تهیه‌کننده برای ساخت آن حتی می‌تواند به سراغ کارگردان برود، کارگردان را مشخص کند و به نوعی با تصمیمات خود یک اثر را از ابتدا تا انتهای تولید پیش می‌برد و در نهایت برای صادر شدن مجوز نمایش اقدام می‌کند که حتی ممکن است این مجوز صادر نشود در حالیکه در تلویزیون اینگونه نیست و در صورتی که یک اثر با مشکل مواجه شود تهیه‌کننده موظف است اصلاحات را طبق نظر مدیران صورت دهد.
تهیه‌کننده مجموعه تلویزیونی «بیمار استاندارد» درباره تأسیس کانونی با عنوان کانون تهیه‌کنندگان رسانه‌های دیداری گفت: من درباره این موضوع اطلاعاتی ندارم ولی هر تشکل صنفی لازم است برای اینکه بتواند اقدامات لازم را انجام دهد و سازنده باشد باید مجوزهای لازم را داشته باشد و معمولاً این مجوزها به شکلی است که باید از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر شود. برخی صنوف هم در خانه سینما مثل صنف تهیه‌کننده‌ها در وزارت کار ثبت شده‌اند. اگر تشکلی با عنوان کانون تهیه‌کنندگان رسانه‌های دیداری قرار است فعالیت خود را آغاز کنند با توجه به اینکه شاید بیشتر مربوط به تلویزیون شوند امکان استقلالشان مثل خانه سینما وجود نداشته باشد چرا که سینماگران مربوط به بخشی مستقل می‌شوند اما تلویزیون یک رسانه ملی و زیر نظر بخش‌های حکومتی اداره می‌شود. من درباره امکان ثبت قانونی آن دچار تردید هستم ولی اگر راهی قانونی وجود دارد برای این کار حتماً باید راه‌های قانونی طی شوند تا بتوان این صنف را به لحاظ اجرایی در مسائل مختلف کارآمد دانست.
او در پایان اظهار داشت: اینکه تهیه‌کننده‌های تلویزیون برای رفع مشکلات موجود در این رسانه اقدام کنند و بخواهند تشکلی تحت عنوان صنف تهیه‌کنندگان تلویزیون یا رسانه‌های دیداری تشکیل دهند به نظر من در تلویزیون کار سختی است و انجام آن در سینما امکانپذیر است. امیدوارم برای کانون تهیه‌کنندگان رسانه‌های دیداری مراحل قانونی طی شود وگرنه صحبت کردن درباره تشکلی که هیچ راه قانونی را طی نکرده به هیچ‌وجه منطقی و کارساز نیست.