به گزارش گروه آموزش خبرگزاری برنا، زهرا جبروتیان از روستای نیسیان اردستان که رتبه اول فیلم مستند جشنواره دختران امروز را کسب کرده در گفتگو با خبرنگار آموزش‌وپرورش اظهار کرد: قصد داشتم در اواخر جشنواره دختران امروز که در دی‌ماه برگزار شد شرکت کنم اما به دلیل اینکه دوربین فیلم‌برداری نداشتم از حضور در جشنواره و ارسال اثر خودداری کردم. ۵روز مانده به اختتامیه به مربی پرورشی مدرسه پیام دادم و از خانم جلیلی راهنمایی خواستم. کار با دوربین مدرسه را بلد نبودم و با فیلم‌سازی و تدوین آشنایی نداشتم اما با مساعدت خانم جلیلی و مدیر مدرسه مقرر شد دوربین مدرسه که تازه خریده شده بود را در اختیار من قرار دهند.
وی افزود: مدیر مدرسه خیلی امیدوارم کرد، همچنین خانواده پشتیبان قوی برای من بودند و مدام مسافت ۷۰کیلومتری محل سکونت تا اردستان را طی می‌کردند تا من کارهای ساخت فیلم را یکی‌یکی پیش ببرم. چند نفر از همکلاسی‌ها قرار شد در مدت سه روز مانده به افتتاحیه در نیسیان مستقر شوند تا با همکاری یکی از خبرنگاران اردستان شروع به ساخت فیلم کنیم.
جبروتیان تصریح کرد: یکی از همکلاسی‌های من که از روستای جُنبه به مدرسه می‌آمد، لپ‌تاپ خود را در اختیار من قرار داده بود که خیلی به من کمک کرد، ضمن اینکه تمام دانش آموزان روستای جُنبه کارهای خود را با همین لپ‌تاپ انجام می‌دادند و طی این دو روز، برای اینکه از دروس خود عقب نیفتند تکالیفشان را برای من ارسال می‌کردند تا با لپ‌تاپ برای آن‌ها انجام دهم و دوباره برای آن‌ها ارسال می‌کردم تا برای معلم خود بفرستند. شرایط سختی را پشت سر گذاشتیم و اگر حمایت‌های خانواده و همراهی و دلگرمی مدیر مدرسه و مربی پرورشی نبود هیچ‌وقت این فیلم ساخته نمی‌شد.
رتبه اول فیلم مستند جشنواره دختران امروز تاکید کرد: کار من اصلا حرفه‌ای نبود ولی بعد از آن عاشق کارگردانی مستند شدم و دنیای جذابی در آن دیدم، خودم هم کارگردانی کردم، هم تدوین زدم هم فیلمبردار بودم اما پس از آن که رتبه نخست را کسب کردم همه به راحتی از کنارم رد شدند و ذوقم را نادیده گرفتند. این مقامی که من در جشنواره دختران امروز کسب کردم مانند امتحان مجازی نبود و شرایط خاصی داشت، سختی‌های بسیاری را به جان خریدم، شب‌ها بیدار می‌ماندم تا طریقه ویرایش فیلم را یاد بگیرم و بتوانم فیلم را به جشنواره برسانم.
وی با اشاره به سوژه فیلم خود گفت: وقتی اسم جشنواره دختران امروز را شنیدم یاد حقیقت دختران روستای خودم افتادم، شاید در روستای ما قطع و وصل اینترنت خیلی جدی نباشد اما مشکلات دیگری برای ما وجود دارد. در منزل ما سه نفر با یک گوشی کار می‌کنیم و مطمئنم در منازل دیگر روستایی نیز همین مشکل وجود دارد، البته آموزش و پرورش خیلی تلاش کرد تا هیچ دانش‌آموزی بدون گوشی نباشد اما به هر ترتیب همچنان دانش آموزان و خانواده‌هایی هستند که امکان تهیه گوشی تلفن همراه را ندارند.
جبروتیان خاطر نشان کرد: وقتی مدیر مدرسه به من گفت حقیقت را در فیلم خود بازگو کن، این فکر در ذهنم به وجود آمد. فیلم من در تدوین و صداگذاری مشکلاتی داشت که فکر نمی‌کردم رتبه کسب کند، اما زمانی که مربی پرورشی خبر کسب مقام را به من داد تا چند ثانیه ساکت بودم و نمی‌دانستم چه کاری باید بکنم، پس از آن ناگهان فریاد زدم که مادرم ترسید. از خوشحالی به مدرسه رفتم که خدارا شکر خیلی فضای شادی بین همکلاسی‌ها به وجود آمده بود.
رتبه اول فیلم مستند جشنواره دختران امروز اضافه کرد: می خواهم به هم سن و سالان خود بگویم نباید منتظر فرصت بود، باید به دنبال موقعیت برویم و روی پاهای خودمان بایستیم چرا که با پشتکار و تلاش می‌توان قله‌های پیروزی را در هر رشته‌ی مورد علاقه‌ای فتح کرد.