آتش تقی پور؛ با آتشی بردل آرزوی نوروزی کودکانه با عطر گل گلاب در شامه و شیرنی نقل در دهان دارد

آتش تقی پور با خوش رویی به سوالاتم جواب می دهد، در حالی که تلاش می کند از چند نفر طرفدارانی که می خواهند با عکس یادگاری بگیرند فاصله بگیرد.

بازیگر سریال «معمای شاه» در مورد کار در شرایط اپیدمی کرونا و وجود پروتکل های شدید بهداشتی گفت: متاسفانه در حرفه ما فاصله گذاری نه تنها سخت بلکه تا حد زیادی غیرممکن است. نمی توان در خیلی از صحنه ها ماسک به صورت داشت. مشکل تنها مقابل دوربین نیست مساله فراتر از این حرف هاست مردم وقتی یک هنرپیشه را در خیابان می بینند می خواهند با او عکس یادگاری بگیرند و گپ بزنند تمام این اتفاقات زندگی روزمره ما را در این سن و سال به خطر می اندازد. 

آتش تقی پور که امسال تله فیلم «قجرزده ها» را نیز داشته است در مورد حضورش در این فیلم می گوید یک تله فیلم در ژانر کمدی است و که در آن پدر خانواده می کوشد تا فرزندان ناخلفش را وادارد تا از سنت ها پیروی کنند.

بازیگر تله فیلم«قجرزده ها»  با اشاره به سبک زندگی امروزی اضافه می کند: تا قبل ازاین بسیاری در حسرت زندگی های گذشته بودند، دورانی که تمام اهل خانه در کنار هم زندگی می کردند اما بیش از  یک سال است که همان زندگی سال قبل را می خواهیم . فرزندانمان جرات نمی کنند به دیدن پدر و مادرها بروند، همه تنها به دیدن همدیگر از طریق تلفن های تصویری دلخوش کرده اند.

وی اضافه می کند: امسال در یک سریال و تله فیلم کار کردم. این تله فیلم به تهیه‌کنندگی و کارگردانی مجتبی سعیدزاده بود و خانم رابعه اسکویی با من در آن بازی می کند.

آتش تقی پور همچنین از بازی در سریالی برای معاونت امور استان های صداوسیما نقش «آقاجان» گفت. او  با اشاره به تغییر سبک زندگی در سال های اخیرگفت: «خانه آقاجان» مجموعه ای است که تلاش  می کند تا علاوه بر بازگشت به سبک زندگی ایرانی، از رونق کسب و کارهای خانوادگی بگوید.  در این سریال تلاش شده تا به حرفه های خانوادگی بها می دهد. آقاجان خانه ای دارد و دخترها و دامادها ر اتشویق می کند تا کار خانوادگی شان یعنی  صنعت دستی ملیله‌سازی را احیاء کنند.

هنرمند با سابقه کشورمان  سال 99 را با وجود کرونا در زنجان و سر صحنه سریال « خانه آقاجان» گذرانده است. او از مشکلات زیادی که کووید 19 در زمان تصویربرداری ایجاد کرده است گفت: با وجود تلاش دوستان برای رعایت تمامی پروتکل های بهداشتی بسیاری از دوستان ما سر صحنه دچار بیماری شدند.

آتش تقی پور داستان « خانه آقا جان» را نمادی از زندگی امروزی می داند  و اعتقاد دارد: متاسفانه در دوره ای زندگی می کنیم که افراد بیشتر به منافع مادیشان فکر می کنند و بسیاری از سنت ها و فرهنگ های خوب به فراموشی سپرده شده، آقاجان زندگی مردی است که خانواده اش را به دور هم جمع می کند و سعی دارد فرزندانش را به حرفه خانوادگی وارد کند اما با سبکی جدید و در همکاری با فرزندان و نوه ها.

از او پرسیدم آقاجان قصه آیا پیرمردی بداخلاق و عبوس است که مدام به بچه هایش تحکم می کند؟  و او خندید و گفت: این روزها پیرمردها مطیع و سر به راه هستند و دیگر نمی توانند به بچه هایشان تحکم کنند. بزرگترها بیشتر به حرف بچه ها گوش می دهند و با آنها در کارهایشان مشورت می کنند.

آتش تقی پور به مشکلات جامعه امروز هم اشاره کرده و می گوید:هنرمندان باید دغدغه های مردم را درکارهایشان نظر بگیرند. اگر نتوانیم مشکلات مردم را به تصویر در آوریم، کارمان چه فایده ای دارد. هنرمندی که دغدغه مردم را نداشته باشد دیگر هنرمند نیست. 

بازیگر  مجموعه تلویزیونی «ستایش» در ادامه از سال های دور کودکی و خاطرات نوروز ی اش می گوید و اضافه می کند: دوران کودکی زمان ناآگاهی است، دورانی است که هر کس از کوچکترین چیزها لذت می برد. آن زمان نوروز با سفره هفت سین، عیدی مادربزرگ، انار رنگ شده، تخم مرغ های نقاشی شده همراه بود ولی به مرور که بزرگ شدیم. نوروز با چه کنم؟ چه کنم؟ همراه شد. امسال هم نمی دانیم با وجود کرونا سرنوشتمان چیست؟ آیا حداقل می توانیم دید و بازدیدی با دوستان و آشنایان داشته باشیم یا مثل نوروز 99 باید در خانه بمانیم.

تقی پور متاثر از اندوه مردم در این روزها  می گوید و ادامه می دهد: وقتی می بینی مردم و اطرافیانت مشکل دارند چطور می توانی از ته دل بخندی؟ هرکس به نوعی در این دوره گرفتار شده؟ یکی کارش را از دست داده دیگری بیمار دارد و آن یکی مقروض و بیکار است. خلاصه زمانه ی بدی شده است. 

بازیگر مجموعه «شیخ بهایی» خاطرنشان می کند: نمی دانم چه شده؟ امروز افرادی را در راس کارهای می بینیم که سررشته ای ندارند، اما مردمی که متخصص هستند دارند از ایران می روند. خدا خودش بخیر بگذراند نمی دانم با وجود این همه آدم های کاربلد و فهیم چرا ما گرفتار عده ای شده ایم که تنها به منافع دو روزه شان فکر می کنند.

از او در مورد آرزوهای سال 1400 پرسیدم واو تنها دعا می کند که سال 1400 اوضاع مردم بهتر شود و به عنوان دعای آخر برای همه عاقبت بخیری و نورزوی کودکانه را آرزو می کند. نوروزی دل خوش با عطر گل گلاب در شامه و دهانی شیرنی با نقل و آب نبات.