به گزارش برنا، وی اولین دانشجوی چینی تبار بود که دکترای پزشکی خود را از دانشگاه کمبریج دریافت کرد. پس از تحصیل وی برای کار به چین رفت و در سال ۱۹۰۸ معاون دانشکده پزشکی ارتش شد. هنگامی که در سال ۱۹۱۰ یک اپیدمی بسیار کشنده در شمال غربی چین شیوع یافت دکتر "وو لین ته" دستور تحقیق در مورد بیماری در حال شیوع را دریافت کرد و پس از انجام کالبد شکافی بر روی یکی از قربانیان این بیماری کشف کرد که این طاعون از طریق هوا پخش می‌شود و بسیار مسری است.
این بیماری که میزان مرگ و میر آن ۹۹.۹ درصد بود در نهایت ۶۰ هزار کشته برجا گذاشت، از طریق تنفس از انسانی به انسان دیگر در حال انتقال بود. برای مقابله با گسترش، وو ماسکی تولید کرد که از پنبه و گاز (پانسمان) تشکیل شده بود تا افراد بتوانند هوای فیلتر شده را استنشاق کنند. امروزه او را یکی از پیشگامان ماسک N۹۵ می‌دانند چرا که ایده اولیه طراحی این نوع ماسک‌ها از ماسک اختراع شده توسط وی گرفته شده است.
با رهبری و هدایت وی طی آن سال‌ها، آن اپیدمی موسوم به "طاعون منچوریان" طی چند ماه ریشه کن شد. وی برای کارش در کنترل طاعون پنومونی در سال ۱۹۳۵ نامزد دریافت جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی شد که در آن زمان این اتفاق برای نخستین بار برای یک فرد چینی تبار رخ می‌داد. وو تا آخر عمر به کار در رشته پزشکی ادامه داد و سرانجام سال ۱۹۶۰ در سن ۸۰ سالگی بر اثر سکته مغزی درگذشت.