به گزارش برنا؛ شهربانو امانی در دویست و هشتادمین جلسه شورا شهربانو امانی در دویست و هشتادمین جلسه شورا در تذکری در خصوص مدیریت روان آب گفت: حجم ریزش‌های جوی استان تهران در سال آبی جاری (از اول مهرماه سال ۹۹ تا کنون) نسبت به مدت مشابه سال گذشته 24 درصد کاهش یافته است. درحال حاضر ذخیره سدهای پنجگانه تهران ۶۴ میلیون متر مکعب کاهش را نشان می دهند. بر خلاف بارش‌های دو سال اخیر به نظر می‌رسد امسال با یکی از کم‌سابقه ترین خشکسالی‌ها مواجه هستیم.
او ادامه داد: متاسفانه طی هفته گذشته با وجود تذکرهای مکررِ اینجانب، بازهم مشاهده کردم که پرسنل شهرداری برای شستشوی حیاط شورا و شهرداری از فشار آب استفاده می‌کنند. تا زمانی که از خودمان شروع نکنیم نمی‌توان از مردم انتظار همکاری داشت.
امانی اظهار کرد: علاوه بر کاهش بارش‌ها بدلیل تغییرات اقلیمی، الگوی بارش‌ها نیز دچار تغییر شده است. به گونه‌ای که به جای بارش‌های مستمر در یک بازه زمانی بلندمدت، به یکباره در مدت زمان کوتاهی با حجم زیادی روان اب ناشی از بارش مواجه می‌شویم. بر خلاف روش‌های نوین مدیریت روان آب که بر اصلِ "جذب آب باران در محل بارش" استوار است، مدیریت روان آب در تهران بر "جمع‌آوری و هدایت رواناب" پایه‌ریزی شده است. این عضو شورا ادامه داد: سیستم کنونی نه تنها هزینه‌های سنگین مدیریت روان آب را به شهرداری تحمیل می‌کند بلکه آلودگی آب، پس‌زدگی در شبکه و کاهش ذخایر آب‌های زیرزمینی را بدنبال دارد.
او افزود: طبق استانداردهای اتحادیه‌ی اروپا نشستِ زمین به میزان سالانه 4 میلیمتر، وضعیت بحرانی تلقی می‌شود (اتحادیه اروپا برای این میزان نشست کمیته بحران تشکیل می‌دهد)، این در حالیست که در تهران سالانه 17 تا 25 سانتیمتر نِشَست زمین اتفاق می‌افتد که امری فاجعه‌بار است.
امانی گفت: روان آب‌های ناشی از بارش باران، سطح خیابان‌ها و پیاده‌روها را می‌شوید. این روان آب‌ها به سمت سه کانال اصلی آب در تهران هدایت و در نهایت در دشت‌های جنوب تهران رها می‌شوند. تحقیقات نشان می‌دهد که دشت‌های جنوب تهران بر اثر همین روان آب‌ها دارای سطح بسیار بالایی از آلودگی به فلزات سنگین و مواد شیمیایی سمی و خطرناک است. بخارات روغن، ذرات پلاستیک، بنزن، آزبِست و سرب موادی هستند که بر اثر تردد خودرو‌ها در سطوح مختلف شهر نِشَست می‌کنند و با اولین باران شسته شده و راهی دشت‌های جنوب تهران می‌شوند.
امانی خاطر نشان ساخت: کاهش سطوح نفوذ ناپذیر و احداث چاه‌ها و حوضچه‌های جذبی، راهکار حل این معضل است اما اینگونه به نظر می‌رسد که عزم و جدیت لازم در مدیریت شهری برای کاهش مصرف آب و مدیریت روان آب وجود ندارد.
او افزود: در پایان برای چندمین مرتبه به شهردار تهران متذکر می‌شوم که ضمن بازنگری جدی در سیستم فعلی مدیریت روان آب در شهر، نسبت به موضوع بحران آب در شهر تهران اهتمام ویژه‌ای داشته باشند.