محمد محمود سلطانی، نویسنده، سرپرست نویسندگان سینما و تلویزیون، در آثاری همچون سریال تلویزیونی «تکیه بر باد»، «گاهی به پشت سرت نگاه کن»، «دیوار شیشه‌ای» و سه فصل از سریال «از سرنوشت» فعالیت داشته است.
محمد محمود سلطانی در این خصوص که سال 99 را به لحاظ حرفه ای چطور گذرانده است به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: در حال حاضر مشغول نوشتن قسمت های آخر یک سریال نمایش خانگی هستم که شروع آن در سال قبل بود و تا کنون ادامه دارد. حدود یک سالی است که فصل چهارم سریال «از سرنوشت» را به اتفاق همکارم روح الله صدیقی می نویسیم. در کنار نوشتن سریال طرح یک اثر سینمایی را نیز کامل کرده ام که احتمالا برای سال جدید نگارش آن را شروع خواهم کرد.
او در این خصوص که چه پیش بینی برای سال آینده دارد و چه وضعیتی خواهد داشت بیان کرد: برای سال بعد به احتمال زیاد یک اثر سینمایی خواهم داشت.
این نویسنده با اشاره به این سوال که کرونا در حرفه اش علاوه بر ضرر زدن وجه مثبتی داشته است یا خیر تصریح کرد: طبیعتا کرونا اول از همه باعث شد که افراد قدر همدیگر را بیشتر بدانند و لذت هایی که به نظر بی اهمیت جلوه می کردند اکنون تبدیل به یک ارزش شوند. اما به جهت کاری کرونا در زندگی همه تاثیر گذاشته است و کار ها تقریبا کمتر از پیش شده اند.
نویسنده سریال «تکیه بر باد» در این باره که ما در 8 سال اخیر به لحاظ جایگاه هنری نسبت به قبل رشد مثبتی داشته ایم یا خیر تصریح کرد: در خصوص این سوال نمی توانم پاسخ دقیقی دهم به این خاطر که بنابر جامعه آماری و مطالعات باید به طور دقیق جوابگو باشم و به تمام جوانب نگاه کنم.
او در این باره که چه پیشنهادی به مدیران تلویزیون برای دیگر مدیوم های شبکه نمایش خانگی دارد تصریح کرد: به هر جهت واقعیتی که درباره ما وجود دارد این است که بسیاری از چهارچوب ها و خط قرمز هایی که تعیین می شود مانع از این است که ما بازتابی از واقعیت جامعه را در متن هایمان داشته باشیم و همین مسئله باعث می شود که تماشاگر به جهت محتوا و قصه احساس فاصله با اثر داشته باشد. طبیعتا اگر این اجازه از سوی مدیران داده شود که یکی سری از حوزه ها به موضوعات ممنوعه ورود پیدا کنند و آسیب شناسی داشته باشیم مخاطب از دیدن آنها بیشتر لذت خواهد برد.
این نویسنده با اشاره به این سوال که چرا ما در تلویزیون ژانر های متفاوتی نداریم و معمولا تکراری هستند خاطر نشان کرد: مدیران تلویزیون باید پاسخگوی این سوال باشند و اینکه چرا ما در تولید آثار، تک ژانر یا دو ژانر شده ایم؟ بیشتر آثار تلویزیونی ملودرام و طنز هستند.
مسئولین باید بررسی کنند و متوجه شوند که این مشکلات ناشی از چیست؟ آیا تولیدی است؟ اما به طور کل من قبول دارم که ما در ژانر تنوع نداریم و این فقط مختص تلویزیون نیست بلکه سینما نیز گرفتار چنین معضلی شده است و بیشتر به آثار طنز و اجتماعی محدود است و باید این مسئله را ریشه ای بررسی کنیم. خلاصه این که تولید آثار اکشن، ترسناک و معمایی در سینما و تلویزیون به نسبت یا اصلا وجود ندارد. این در حالی است که اثر جنگی نسبت به سابق نیز کمتر و ضعیف تر شده است.
او در پایان و در این باره که چقدر در هنگام نوشتن و خلق یک آثار خود را محدود و سانسور می کند اظهار کرد: ذهن همه ما در جامعه به نوعی فارغ از کار نمایش و نوشتن سانسور شده است. ما دارای یک ذهن سانسور شده هستیم که یک سری ممیزی ها را نا خواسته رعایت می کند و این محدودیت و سانسور در رفتار اجتماعی ما هم وجود دارد.
بیشتر افراد هنرمند برای نوشتن به یک سری حوزه ها ورود می کنند که قسمت هایی از آن ممنوعه به حساب می آید و آن ها مجبور می شوند دَرِ خود سانسوری را رو به داستان خود باز کنند.
محمد محمود سلطانی در پایان و در خصوص درستی یا نادرستی این سوال که آیا یک نویسنده می تواند فیلم و سریال را ارزان یا گران بنویسد و با توجه به هزینه های تولید تهیه کننده سفارش کند که کار و اثر ارزان تر نوشته شود بیان کرد: من تا به حال این شکل جدید از کار را انجام نداده ام. اما مسلما نویسندگانی که تجربیات چند ساله دارند در جریان هستند که محدودیت های تولیدی وجود دارد و آگاهی لازم را در این باره که نوشتن چه درامی می تواند به کارشان ضربه بزند دارند. به همین خاطر خود به خود برخی موارد را رعایت می کنند. به طور کل ساختار و زیر ساختمان ما در تلویزیون حرفه ای نیست و شهرک سینمایی و کمپانی کارآمدی نداریم و طبیعتا این کسری ها و زیر ساخت ها باعث می شود که ما محدودیت داشته باشیم و به راحتی نتوانیم به جهت تولیدی عمل کنیم در نهایت ملاحظات نویسندگان نیز باعث شده است کار آسان تر پیش رود.