به گزارش برنا؛ ستاره‌ها در ابرهای مولکولی مثل AFGL 5180 متولد می‌شوند. ستاره‌ای جوان و بسیار داغ در مرکز این ابر می‌درخشد و به دلیل رشد کردن، در حال مختل کردن فضای اطراف و ایجاد شکافی عظیم در ابر گازی است.
زمانی که قسمتی از گازهای متراکم تحت نیروی گرانش متلاشی می‌شوند، فرآیند تولد ستاره آغاز می‌شود. این شبه‌ستاره سپس شروع به چرخش کرده و دیسکی از مواد را در اطراف خود تشکیل می‌دهد که همزمان با افزایش نیروی گرانش به درون ستاره فرو می‌ریزند.
اگر به تصویر دقت کنیم، دو پرتوی نور یکی در بالا سمت راست و دیگری در پایین سمت چپ تصویر قابل تشخیص است که به گفته محققان رشد ستاره را نشان می‌دهند. زمانی که مواد به طرف ستاره کشیده می‌شوند، تحت تأثیر میدان مغناطیسی پیچیده ستاره، فوران‌هایی قدرتمند از پلاسما را ایجاد می‌کنند که از بالا و پایین ستاره به بیرون پرتاب می‌شوند.
این فوران‌ها تا زمانی که مواد به درون ستاره ریخته می‌شود، ادامه پیدا می‌کنند، بنابراین با توقف رشد ستاره، فوران نیز متوقف می‌شود. زمانی که رشد پایان یافت، باقی مانده دیسک شروع به متراکم شدن کرده و از آن سیارات، سیارک‌ها و دیگر اجرام سیاره‌ای شکل می‌گیرند.
محققان با رصد AFLG 5180 می‌توانند این ساز و کار پیچیده را بهتر درک کنند. البته این کار چندان آسان نیست چون ابرهای غبار بسیار غلیظ هستند که تماشای فعل و انفعالات درون را سخت‌تر می‌کند. اینجاست که تلسکوپ فضایی هابل وارد عمل شده و با استفاده از تجهیزات مادون قرمز تولد ستاره‌ها را مشاهده می‌کند.
برای دانلود تصویر در ابعاد بزرگ تر می‌توانید روی این لینک کلیک کنید.