به گزارش برنا، مشروح گفت و گوی عباس سلیمی نمین، فعال سیاسی اصولگرا، با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا را می خوانید:
ضعف های ما به لحاظ ساختاری در سال گذشته چه بوده و برای ریل گذاری جدید چه کار باید کنیم؟
عمده مشکلات امروز ما به بحث عدم رشد یافتگی کسانی بر می گردد که در مناصب رسمی و غیر رسمی قرار دارند. ما براساس یک تحول فرهنگی توانستیم ساختار سیاسی کشور را تغییر بدهیم و به حاکمیت بیگانه پایان بدهیم اما اینکه در ارتباط با تعاملات در عرصه امور اداری کشور رشد لازم را کسب کرده ایم یا خیر پاسخ منفی است. ما فرصت چندانی برای رشد لازم در این عرصه نداشته ایم و نمی توانیم ادعا کنیم، رشد لازم را کسب کرده ایم. البته در ارتباط با برخی از شخصیت ها که برای میدان سخت ساخته شده اند، بحث جدا است.
ما مجددا به فرهنگی متفاوت از فرهنگ انقلاب برگشته ایم. نگاه فرهنگ انقلاب اسلامی به حل مشکلات دیگران و تقدم دادن به دیگری است اما فرهنگ فرد گرایی، فرد و مسائل شخصی را مقدم می دارد و تضاد بین این دو فرهنگ امروز حتی در ارتباط با کارهای رسانه ای دیده می شود و ما بیشتر از فرهنگ فرد گرایی متاثریم و سینما و هنر ما به سمت فردگرایی می رود.
از یک طرف پیام هایی را به جامعه می دهید که حل مشکلات دیگری را مقدم بدارد و از طرف دیگر جامعه پیام هایی می گیرد که باید برای لذت از زندگی، خود محور باشد و همه مسائل را براساس خواسته های شخصی و لذت های فردی بنا گذاشته می شود. من فکر می کنم این تضاد امروز مشکلات زیادی برای ما بوجود می آورد و آورده است.
طبیعی است که نتایج فرهنگ لذت جویی، بسیار زود عاید می شود و در فرهنگ ایثار نتایج دیرتر به دست می آید درحالیکه در فرهنگ خود محوری و فردگرایی نتایج زودتر حاصل می شود. امروز این تضاد در عرصه امور اداری مشکلاتی جدی برای شهروندان ایجاد می کند. انتظار این بود که براساس فرهنگ ایثار، کارمند مشکلات جامعه را بر خود مقدم بداند حل مشکلات مراجعین را برای خود عبادت پندارد ولی کسانی که نگاه بسیط ندارند به این صورت از فرهنگ فردگرایانه متاثر می شوند. در عرصه تجارت بسیاری از تجار ما منافع بلند مدت تجارت را قربانی منافع کوتاه مدت خود می کنند و به جای اینکه به تولید توجه کنند و برند ایجاد و تلاش کنند و زحمت بکشند و سود کمتری را مطالبه کنند، به فکر سود بیشتر هستند. در این وضعیت تعارض ایجاد می شود و منافع بلند مدت شکل نمی گیرد و منشا تغییر اقتصادی و تولید کلان دراز مدت نخواهد بود.
در عرصه سیاسی چطور؟
در عرصه سیاست نیز همین مساله دیده می شود. برخی سیاست مداران ما به جای تامل، بردباری و تحمل مخالف را با انگ زدن از میدان خارج می کنند چون این کار راحت است و به سرعت به نتیجه می رسند و می توانند رقیب را با تهمت از میدان خارج کنند درحالیکه اگر منافع کلان ملت، مورد توجه باشد از این شیوه ها استفاده نمی شود.
امروز بحث تضاد بین فرهنگ ایثار و فداکاری با فرهنگ فردگرایی است که به کشور ما صدمه می زند. فرهنگ ایثار و فداکاری از اعتقادات دینی و مذهبی ما نشات می گیرد و فرهنگ فردگرایی از فرهنگ سرمایه داری، غربی، گرایشات فرد محور و شخص محور نشات می گیرد.
از دیدگاه شما از لحاظ قانون گذاری ضعف ما در ۹۹ چه بود؟
من فکر می کنم ما به لحاظ قانون گذاری مشکل چندانی نداریم بلکه در نحوه قانون گذاری و در پیوند بین قوانین و احترام به قانون مشکل داریم. یعنی عادت لازم و محوریت دادن به قانون در روابط اجتماعی و سیاسی و اقتصادی مشکل ما است ضمن اینکه ما در ارتباط با بحث اینکه قوانین فراوان تصویب کرده ایم و نتوانسته ایم این قوانین را تجمیع کنیم، مشکل داشته ایم و موجب نشده آشنایی مردم و مسئولین با قانون تسریع شود. وقتی قانون زیاد است حتی کسانی که هر روز با قانون سر و کار دارند دچار مشکل می شوند چه برسد به مردم. اگر بتوانیم قوانین را با هم در بیامیزیم و تعداد آنها را کم کنیم در بین مسئولین و شهروندان تصویر روشنی از قانون وجود خواهد داشت و می توانند، مطالبه گری دقیقی داشته باشند.
اگر شما مسئول بودید و ۱۴۰۰ مسئولیتی داشتید، چه اولویت هایی را برای اداره کشور مدنظر قرار میدادید؟
باید در همه اقشار جامعه اشراف به قانون را تسریع کرد اگر چنین چیزی مدنظر قرار بگیرد حرکت مثبتی خواهد بود. ما اداره ای برای تسریع قانون داریم اما این جایگاه نمی تواند نگاه کلانی داشته باشد. نگاه کلان باید در جای دیگری شکل بگیرد و دیگران بتوانند، براساس قوانین از مجریان مطالبه گری داشته باشند.۸