به گزارش برنا؛ نتایج آزمایش های اولیه، وجود رده هایی از انواع ترکیبات را نشان دادند که به دلیل مسائل سلامتی و زیست محیطی به شدت محدود شده‌اند. این ترکیبات شامل «فرمالدئید» یک ماده شیمیایی شناخته شده است که موجب آبریزش چشم، احساس سوزش در چشم، بینی و گلو، سرفه کردن، خس خس سینه و حالت تهوع می‌شوند.
کارشناسان نگرانند که وجود این مواد شیمیایی در ماسک‌هایی که به مدت طولانی استفاده می‌شوند، می‌تواند باعث بروز مشکلات ناخواسته برای سلامتی شود. شواهد به دست آمده توسط Ecotextile News که روزنامه دیلی میل آنها را به اشتراک گذاشته است، نشان می دهد اگرچه ماسک های صورت باید از استانداردهای خاصی برخوردار باشند اما همه ماسک این استانداردها را ندارند.
اکنون در همه جای دنیا استفاده از ماسک به عنوان یک روش بسیار موثر در پیشگیری از انتقال ذرات ویروس کرونا، مجاز شده است. اما پوشش های صورت که برای استفاده توسط عموم مردم طراحی شده اند، تنظیم نشده هستند و از استانداردهای درجه پزشکی PPE برخوردار نیستند.
پروفسور «مایکل براونگارت» مدیر انستیتوی محیطی هامبورگ، آزمایشاتی را روی ماسک هایی انجام داد که باعث بروز بثورات پوستی در افراد شده بود. پروفسور «براونگارت»، گفت: آنچه ما از طریق دهان و بینی خود تنفس می کنیم در واقع زباله های خطرناکی هستند.
مشخص شد که این ماسک های استفاده شده حاوی فرمالدئید و سایر مواد شیمیایی هستند. فرمالدئید ماده شیمیایی است که با باز شدن بسته جدید ماسک بوی «تمیزی» می دهند. این محقق همچنین «آنیلین» را که یک ماده سرطان زای شناخته شده است نیز در این ماسک ها پیدا کرد.
او گفت: ما فرمالدئید و حتی آنیلین پیدا کردیم و متوجه شدیم که عطرهای معطر ناشناخته ای برای پوشاندن هرگونه بوی نامطبوع شیمیایی از ماسک استفاده می شود. در مورد ماسک های جراحی آبی رنگ، ما کبالت پیدا کردیم که در رنگ های آبی استفاده می شود.
پروفسور براونگارت اظهار کرد: در مجموع، یک محصول شیمیایی در جلوی بینی و دهان خود داریم که هرگز از نظر سمی بودن یا اثرات طولانی مدت بر سلامتی آزمایش نشده است.