به گزارش برنا؛ در طول ۱۵ ماه گذشته که از شیوع جهانی ویروس کرونا می گذرد، دانشمندان به روش های مختلفی برای درمان این بیماری رسیده اند. آنها اخیراً ۹ داروی احتمالی را که ممکن است در درمان این بیماری کمک کنند ، شناسایی کرده اند.
یکی از راهکارهای رایج برای مواجه با کرونا از زمان اعلام کرونا به عنوان یک بیماری همه گیر جهانی ، استفاده مجدد از داروهای شناخته شده پیشین است و هدف اصلی پزشکان از این کار، کاهش خطر عوارض شدید ناشی از ویروس کرونا است. نتایج آخرین مطالعات بین المللی نشان می دهد ۹ روش درمانی برای مواجه شدن با کووید ۱۹ وجود دارد که سه مورد آن پیش از این توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) برای درمان بیماری های دیگر تأیید شده بود.
در این پژوهش که نتایج آن در آخرین شماره مجله تخصصی Cell Reports منتشر شد، دانشمندان حدود ۳ هزار و ۵۹ دارو و مولکول شبه دارویی را برای جلوگیری از تکثیر و ایجاد ویروس کرونا استفاده کرده و مورد غربالگری قرار دادند.
این مطالعه همچنین شامل هزار داروی مورد تأیید FDA و بیش از دو هزار مولکول شبه دارویی است که در مطالعات پیشین، موفقیت در برابر اهداف بیولوژیکی مشخص شده را نشان داده اند.
از جمله این موارد می توان به داروی رد پیوند سیکلوسپورین (cyclosporine) ، داکومیتینیب (dacomitinib) که نوعی داروی سرطان است و آنتی بیوتیک سالینومایسین (salinomycin) اشاره کرد.
سارا چری از پژوهشگران این تیم تحقیقاتی و استاد دانشگاه پنسیلوانیا در رابطه با موضوع فوق گفت: یافته های ما راه های جدیدی را برای مداخلات درمانی علیه کووید ۱۹ و همچنین اهمیت آزمایش داروهای کاندید در سلول های تنفسی را نشان می دهد.
ما در مطالعات خود همه این داروها را آزمایش کردیم تا مشخص شود آیا این داروها قادر به جلوگیری از تکثیر ویروس کرونا در سلول های بدن، بدون ایجاد مسمومیت هستند یا خیر؟ آنها پس از تجزیه و تحلیل این داروها، موفق به شناسایی چندین ترکیب که در سلولهای کلیه میمون و ۲۳ ترکیب در سلولهای کبدی انسان فعالیت می کنند شده و همچنین دریافتند که هیدروکسی کلروکین و داروهای ریمدسیویر در درمان کووید ۱۹ موثر هستند.
از آنجا که کرونا عمدتا یک ویروس تنفسی است و تصور می شود که از طریق سلولهای مجرای تنفسی شروع می شود، محققان به دنبال یک نوع سلول تنفسی بودند که بتواند به طور آزمایشی با ویروس آلوده شود. برای این منظور ، آنها Calu-3 را که از سلولهای لایه راه هوایی انسان گرفته شده است ، شناسایی کردند. در این مطالعات مشخص شد که نه سلول از سلول های مشتق شده از دستگاه تنفسی برای آزمایش ترکیبات ضد ویروسی شناسایی شده از طریق صفحه سلول کبدی انسان موثر هستند و نکته جالب این که هیچ یک از این نه داروی بالقوه شامل هیدروکسی کلروکین نبودند.
در میان نه داروی ضد ویروسی که می توانند به درمان عفونت های تنفسی کمک کنند ، می تواند به سالینومایسین (salinomycin) که آنتی بیوتیک دامپزشکی است که به عنوان داروی ضد سرطان نیز مورد بررسی قرار می گیرد. به گزارش سیناپرس، داروی ضد سرطان مهار کننده آنزیم کیناز داکومیتینیب (dacomitinib)، bemcentinib که یکی دیگر از مهارکننده های کیناز است که اکنون در برابر سرطان ها آزمایش می شود. داروی آنتی هیستامین ebastine. و سیکلوسپورین (cyclosporine )، داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی که معمولاً برای جلوگیری از رد ایمنی اعضای پیوندی استفاده می شود، اشاره کرد.