به گزارش گروه روی خط رسانه‌های برنا، بله آب معدنی هم واقعاً تاریخ انقضایی دارد که به سر می‌رسد؛ و گرچه علت تاریخ انقضا داشتن گوشت یا مواد لبنی شاید برایتان واضح باشد، اما شاید از تاریخ انقضا داشتن آب معدنی تعجب کنید.
در بحث تاریخ انقضای آب معدنی آن چیزی که باید نگرانش باشید کیفیت آب نیست. پلاستیکی است که آب را با آن بسته بندی می‌کنند: معمولاً پلی اتیلن ترفتالات (PET) برای بطری‌های آب معدنی کوچک و بزرگ و پلی اتیلن سنگین (HDPE) برای بطری‌های آب سردکن ها. با سر رسیدن انقضای آب معدنی یا به خصوص با قرارگیری در معرض حرارت از جمله نور خورشید و گرمای ماشین یا کامیون‌های حمل بار، این پلاستیک‌ها به درون آب نشت می‌کنند. به این ترتیب، سم درون این پلاستیک‌ها وارد آب می‌شود.
وقوع این اتفاق نه تنها بر روی مزه‌ی آب اثر می‌گذارد بلکه می‌تواند صدمات جدی به سلامت بدن وارد کند. این سم‌ها سیستم غدد درون ریز بدن را مختل می‌کنند، امری که باعث مشکلات باروری، سرطان‌های مختلف، مشکلات عصب شناختی و وارد شدن صدمه به دستگاه ایمنی بدن می‌شود. علاوه بر این، متخلخل بودن ساختار پلاستیک باعث می‌شود هر بو و چیز ناخوشایندی که در بیرون بطری وجود دارد به آب درون آن راه پیدا کند.
پس تاریخ انقضای روی بطری آب معدنی چطور سلامت ما را حفظ می‌کند؟ بسیاری از تولیدکنندگان آب معدنی یک تاریخ انقضای استاندارد ۲ ساله روی بطری می‌زنند. اما حقیقت آن است که این عدد تقریباً من درآوردی است. هیچ روش قطعی وجود ندارد که بتواند تعیین کند دقیقاً از چه زمانی آب درون بطری دیگر قابل نوشیدن نیست. با این حال، بدیهی است که هر چه بطری مدت زمان بیشتری دست به دست شود، احتمال اینکه در معرض حرارت قرار بگیرد یا به طور کلی کیفیت آن شروع به کم شدن کند، بیشتر می‌شود.
اما کیفیت آب می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. حتی یک بطری پلاستیکی تازه که ساعت‌ها در یک کامیون حمل بار گرم بوده می‌تواند مواد سمی خطرناکی را وارد آب کند، حتی اگر اول از همه به انبار فروشگاه رفته باشد. اما به طور کلی، تا زمانی که آب معدنی تان را با فاصله‌ی منطقی بعد از خرید آن بخورید، آن را طولانی مدت در معرض حرارت شدید قرار ندهید یا خیلی نزدیک شوینده‌های خانگی نگه ندارید و به محض باز کردنش آن را در یخچال بگذارید، آب معدنی تان کاملاً بی ضرر خواهد بود.
منبع: روزیاتو