حسین مدرسی فر در گفت و گو اختصاصی با خبرنگار برنا اصفهان، پیرامون اقدامات انجام شده با محوریت توسعه و حفاظت از محیط زیست گفت: از ابتدای طراحی شرکت فولاد مبارکه اصفهان با وجود ارقام بالا، تکنولوژی هایی به کار گرفته شد که دوستدار محیط زیست هستند و این شرکت ثابت کرده است، همواره توسعه محیط زیست را به عنوان یکی از مسئولیت های اجتماعی خود می داند و در این راستا حاضر نیست هیچ یک از خط مشی های این شرکت، سبب آلوده شدن محیط زیست شود، همچنین بر اساس آمارهای محیط زیست آلاینده های تولیدی این شرکت حتی از حد استاندارد هم پایین تر است.
وی افزود: در بحث‌های گسترش حفاظت از محیط زیست، در حد توان این شرکت، مدیران استانی را یاری نموده ایم و هیچ گاه در تخصیص بودجه به محیط زیست با مشکلی روبرو نشده ایم و در این خصوص همیشه گفته می‌شود، مبارکه شهر بزرگی است که داخل یک پارک قرار گرفته است.
مدیر بهداشت حرفه ای ایمنی و محیط زیست شرکت فولاد مبارکه اصفهان با بیان یکی از تمایزات این شرکت با دیگر شرکت های فولادی در جهان گفت: این شرکت همواره اهمیت زیادی به کنترل مصرف آب داده است و بر اساس اسناد کمترین مصرف کننده آب در میان رقبای داخلی و خارجی هستیم.
مدرسی فر ادامه داد: یکی از پروژه‌های که منجر به کنترل مصرف آب در این شرکت شده است، به سرانجام رسیدن پروژه جمع آوری پسابهای شهری است که برای این پروژه از سوی بنیاد انرژی اروپا جایزه دریافت کرده ایم.
وی در خصوص آخرین پروژه این شرکت با محوریت جمع آوری آب های خاکستری گفت: پروژه طرح جمع آوری فاضلاب شهرهای اطراف برای بکارگیری در آبهای صنعتی، با ارزشی نزدیک به ۱۲۰۰ میلیارد تومان در انتهای راه قرار دارد و با راه اندازی این پروژه حدود ۴۰ درصد از میزان برداشت آب زاینده رود کم خواهد شد تا بتوانیم شاهد زاینده رودی در سر زنده باشیم.
مدیر بهداشت حرفه ای ایمنی و محیط زیست شرکت فولاد مبارکه اصفهان با اشاره به پروژه انتقال آب از خلیج فارس به استان اصفهان گفت: این پروژه از اهمیت بسیاری برخوردار است و با راه اندازی، نزدیک به ۲۰۰ میلیون متر مکعب آب به صنایع اختصاص می‌یابد و به تبع آن، سهم صنایع از آب زاینده رود با تصمیم محیط زیست به کشاورزان انتقال داده خواهد شد.
مدرسی فر خاطر نشان کرد: تا مشکل صنعتی سازی کشاورزی در استان اصفهان انجام نشود، اگر حقابه کشاورزان بیشتر هم شود، مشکلات آبی بخش کشاورزی مرتفع نخواهد شد، چراکه در دورانی هستیم که آب شرب فقط و فقط باید برای آشامیدن باشد.