علی رضا شریفی یزدی روانشناس و جامعه شناس یک آسیب شناسی در این خصوص که رسانه ملی چقدر برای سالمندان مفید است؟ آیا سالمندان فقط باید اخبار ببینند یا اینکه باید شبکه ای مختص به آن ها با برنامه های گوناگون و مسابقات در کنار دیگر شبکه هایی که برای جوانان، کودکان و نونهالان ساخته شده در نظر گرفته شود؟ چرا که اصولا برنامه تخصصی برای این دسته از افراد جامعه ساخته نمی شود به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: نقش رسانه برای سالمندان بسیار مهم است به دلیل اینکه در دوره دوم سالمندی که افراد خیلی حوصله کتاب خواندن ندارند بیشتر اطلاعات و اخبار را به طور کلی از رسانه می گیرند و از بین این رسانه ها مهم ترین آن ها رادیو است و این رسانه نقش بسیار مهمی دارد به دلیل اینکه برای سالمند امکان پذیر نیست تا ساعت های طولانی پای تلویزیون بنشینند اما رادیو به خاطر اینکه شنیداری است همدم تنهایی سالمندان است.
او افزود: نکته دوم این است که به نظر من درست نیست که یک شبکه اختصاصی برای آن ها مانند کودکان و نوجوانان ساخته شود چون بسیاری از ویژگی های آن ها با میانسالان مشترک است. زمانی که ما توصیه می کنیم برای کودکان و نوجوانان حتما شبکه جداگانه ساخته شود به این دلیل که ممکن است برنامه های بزرگسالان برای آن ها ضرر داشته باشد ولی میانسال و سالمند می توانند برنامه و سریال ها را ببینند اما باید یک بخش مناسبی از شبکه های مختلف به نوعی محتوا سازی شود که به درد سالمند در دو وجه بخورد.
این روانشناس ادامه داد: اول اینکه به طور مستقیم و مستقل برای سالمند مفید باشد و دوم اینکه برای افرادی مانند جوانان که با این قشر زندگی می کنند نیز موثر واقع شود و رسانه می تواند به آن ها کمک کند برای اینکه زندگی بهتری داشته باشند.
شریفی یزدی در پایان گفت: با توجه به اینکه ساختار جمعیتی ایران به سمت سالمندی حرکت می کند و احتمالا تا 15- 20 سال آینده بخش بسیاری از جمعیت ایران سالمند خواهد بود طبیعتا جز وظایف ملی است که از همین الان برنامه ریزی کند و به فکر باشد.