به گزارش برنا؛ دکتر سید محمد سادات منصوری در برنامه «سوفیا» درباره فلسفه و نورومدیتیشن، اظهار کرد: در 50 سال اخیر تنها اتفاقی که در این حوزه افتاده مانیتورینگ مغز است که توانسته با دستگاه‌های جدید تمام نواحی مغز را شناسایی کند.
به گفته سادات منصوری تشریح حالات مختلف مغز و حالت مکاشفه از استدلال‌های مدیتیشن هستند و می‌تواند با آموزش تکنیک‌هایی، مکاشفه را القا می‌کند.
وی ضمن یاد کردن از جنبش‌های نوین دینی که ادعای به آرامش رساندن انسان را از راه‌های آسانتر دارند، تصریح کرد: با استفاده از راه‌های تشخیص حواس، می‌توان فهمید چیزهایی که انسان می‌بیند، تحت تأثیر مغز اوست و راه فهم مکاشفه صادق و کاذب در نتیجه گیری از مکاشفات مختلف و رسیدن به تناقض می‌باشد.
سادات منصوری مدیتیشن را یک سنت بودایی معرفی کرد و ضمن گلایه از اندیشمندان گفت: چرا فیلسوفان تنها به سراغ مدیتیشن می‌روند و به مسائلی مانند نماز کمتر توجه می‌کنند؟
او ادامه داد: در سنت عرفانی، تمرکز، مراقبه و سکوت درونی در جهت نزدیک شدن به خداوند وجود دارد و آرامش صرف مطرح نیست در حالی که با مدیتیشن آرامش، سکونت درونی، بهتر شدن در روابط اجتماعی و دیدن مکاشفه حاصل می‌شود اما این‌ها هدف نیستند و تنها فایده‌های مدیتیشن می‌باشند و در حالی که هدف انسان کامل شدن است، ممکن است با وجود این فایده‌ها، این هدف میسر نشود.
ایشان در بخش دیگری از گفت و گو، کنترل کردن خصوصیات ذهنی و بدنی توسط مغز را ادعای نوروساینتیفیک عنوان کرد و افزود: یکی از مشکلات فلسفی بزرگی که در عصب شناسی شناختی وجود دارد، مسئله جبر و پذیرش تحریکاتی روی مغز است که با جدی گرفتن جبر، شاهد از بین رفتن اخلاق خواهیم بود.