به گزارش برنا؛ «کپریس فیلیپس»، فارغ‌التحصیل دانشگاه ایالتی اوهایو می‌گوید: «آن‌چه واقعا من را از این نتایج شگفت‌زده کرده این است که بالاخره می‌توانیم ظرف ۵ تا ۱۰ سال آینده نشانه‌های حیات را روی سایر سیارات پیدا کنیم.» سیاره‌های کوتوله گازی پتانسیل میزبانی از حیات را دارند. ولی چون هیچ‌کدام از این ابرزمین‌ها یا مینی-نپتون‌ها درون منظومه شمسی حضور ندارند، کار دانشمندان برای تشخیص وجود آمونیاک و سایر نشانه‌های بالقوه حیات در اتمسفر این سیارات سخت شده است.
گروه جدید سیاره‌های فراخورشیدی به خاطر وجود گرانشی قوی‌تر از جاذبه زمین می‌توانند اتمسفری مملو از هیدروژن داشته باشند. این سیاره‌ها در نقطه مقابل سیاره‌های غول‌پیکر گازی قرار دارند و به همین خاطر اسم سیاره‌های کوتوله گازی را روی آن‌ها گذاشته‌ایم.
فیلیپس می‌گوید با آغاز به کار «تلکسوپ فضایی جیمز وب» در ماه اکتبر امسال می‌توانیم پس از چند گردش در مدار این سیاره‌ها به شناسایی آمونیاک در اتمسفر شش سیاره کوتوله گازی امیدوار باشیم. او و گروهش چگونگی واکنش تلسکوپ جیمز وب به ابرها و شرایط جوی گوناگون را مدل‌سازی کرده‌اند، سپس فهرستی اولویت‌دار ساخته‌اند تا مشخص باشد که تلسکوپ باید در کجا به دنبال حیات بگردد.
خانم فیلیپس می‌گوید: «نوع بشر با این سوال روبرو بوده که آیا ما تنها هستیم؟ حیات چیست؟ آیا حیات سایر نقاط جهان شبیه ماست؟ تحقیقات من برای اولین بار نشان می‌دهد که دانش علمی و توانایی فنی لازم را داریم تا واقعا شروع به یافتن پاسخ این سوالات بکنیم.» فیلیپس در آینده نزدیک اطلاعات و نتایج اولیه تحقیق خود را از طریق یک کنفرانس مطبوعاتی با رسانه‌ها و مردم به اشتراک خواهد گذاشت.