به گزارش برنا، خاویر سولانا در یادداشتی که منتشر شد، نوشت:
دیپلماسی همیشه تنها راه معقول برای رفع تنش‌های ایران و آمریکا بوده است اما وقتی سیاست خارجی بر جریان‌های عاطفی سوار و تسلیم وسوسه‌های حیله‌گر می‌شود، دستگاه دولتی هوشمند و دقیق به محاق می‌رود.
پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در آمریکا، چنین اتفاقی افتاد و در دوران ریاست جمهوری پر سر و صدای دونالد ترامپ نیز تکرار شد. شاید بهترین مثال، تصمیم شتابزده یکجانبه ترامپ برای خروج آمریکا از توافق هسته ای ۲۰۱۵ ایران باشد.
این توافقنامه که به طور رسمی تحت عنوان برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) شناخته می‌شود، پس از سال‌ها مذاکره طاقت‌فرسا منعقد شد، که ترامپ آن را تنها فقط به عنوان بخشی از استراتژی " فشار حداکثری " متکبرانه و کوته بینانه خود نسبت به ایران، کنار گذاشت.