صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

معرفی کتاب؛

«چپ داروینی» تلاشی برای پیوند داروینیسم با سوسیالیسم

۱۴۰۰/۰۲/۲۲ - ۰۶:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۱۷۵۲۱۰
پیتر آلبرت دیوید سینگر یکی از فیلسوفان معاصر استرالیا و استاد دانشگاه پرینستون در ایالات متحدهٔ آمریکا است. کتاب «آزادی حیوانات» معروف‌ترین اثر او است و «چپ داروینی؛ سیاست، تکامل، همکاری» نیز یکی از مهم این فیلسوف به حساب می‌آید.

به گزارش برنا، «چپ داروینی؛ سیاست، تکامل، همکاری» نام کتاب پیتر سینگر است که توسط نشر کرگدن ترجمه و انتشار یافته است. نویسنده این کتاب پیتر سینگر، نظریه پرداز و فیلسوف اخلاق مشهور استرالیایی است. پیتر سینگر در این کتاب می‌کوشد بر پایه شواهدی که به‌ویژه از نظریۀ بازی‌ها وام گرفته، نشان دهد تفسیر دست‌راستی از سرشت انسان، بر پایۀ نظریۀ تکامل، ناصواب است و باید با تفسیری همکارانه که نفع فرد را در گرو نفع همگان می‌بیند جایگزین شود.

سینگر در پی آشتی دادن داروینیسم با سوسیالیسم است. برای دستیابی به این مقصود، او نخست دو وصلت نامیمون تاریخی را هدف قرار می‌دهد. وصلت نخست، میان داروینیسم و سرمایه‌داری است. وصلت دوم نیز میان سوسیالیسم و مارکسیسم برقرار است. او می‌کوشد با باز کردن این دو گره، دو عنصر آزادشده، یعنی داروینیسم و سوسیالیسم، را با هم پیوند زند. اما این پیوند تنها هنگامی ممکن است که حک و اصلاحاتی در هر دو نظریه صورت گیرد.

فصل های کتاب

فصل ۱. سیاست و داروینیسم

فصل ۲. ایا چپ ها می توانند دیدگاه داروینی را درباره سرشتانسان بپذیرند؟

فصل ۳. رقابت با همکاری؟

فصل ۴. از همکاری به ایثار

فصل ۵. چپ داروینی برای امروز و فردا

ص. ۸۱: یادداشت ها و منابع

بخشی از کتاب:

یکصدوشصت سال پس از انتشار کتاب دوران ساز داروین، تکامل دیگر«فقط یک نظریه» در کنار نظریه های دیگر نیست. هیچ دانشگاهی در جهان و ایران وجود ندارد که نظریه ای جز تکامل را در باره منشأ و تنوع گونه ها تدریس کند و «نظریه های دیگر» عمدتا محدود به محافل غیردانشگاهی و غیرعلمی و در دانشگاهها نیز محدود به غیر زیست شناسان مانده است.یکصدوشصت سال پس از انتشار کتاب دوران ساز داروین، اکنون بحث نه بر سر نظریه تکامل بلکه بر سر انقلاب داروینی است که پس از انقلاب کوپرنیکی بزرگترین دستاورد بشر در تعیین جایگاه او در نظام کائنات است. همان طور که انقلاب کوپرنیکی باعث ابطال نظریه مرکزیت فیزیکی ما در کیهان شد، انقلاب داروینی هم مشغول ابطال نظریه مرکزیت زیستی مان در مجموعه موجودات زنده است.این انقلاب حتی در غرب نیز هنوز در جریان است و هضم نتایج آن به چند سده وقت نیاز دارد…..

نظر شما