به گزارش برنا؛ درگیری ۸ میلیون ایرانی با بیماری مرموز دیابت زمانی تکان‌دهنده‌تر میشود که بدانیم جمعیت مبتلایان به این بیماری به‌اصطلاح شیرین، اما خاموش، طی ۳۰ سال گذشته در ایران ۱۴ برابر شده، هر ساله حدود ۲۰۰ هزار نفر به تعداد آن‌ها در کشور اضافه میشود و انتهای آن برای مبتلایان دست به گریبانش فقط با خود این بیماری نیست بلکه آن‌ها را با عارضه‌ها و بیماری‌های خطرناک دیگری نظیر نارسایی‌های کلیوی نیز مواجه می‌کند.
این آمار‌ها را اسدالله رجب، رئیس انجمن دیابت ایران در تشریح نرخ رشد ابتلا به بیماری دیابت در کشور اعلام کرد و گفت: «در حالی با ابتلای حدود ۸ میلیون نفر از جمعیت ایران یعنی حدود ۱۰ درصد از کل جمعیت کشور به بیماری دیابت مواجه هستیم که در کشورمان به جای پیشگیری، بیشتر به درمان توجه میشود. هر چند شیوع دیابت در همه جای دنیا رو به افزایش است، اما درصد شیوع این بیماری در منطقه خاورمیانه و ایران خیلی بالاتر از اروپاست که متأسفانه این روند روزبه‌روز هم در حال افزایش است و هر ساله حدود ۲۰۰ هزار نفر به تعداد بیماران دیابتی در ایران اضافه میشود. این تخمین با توجه به آمار ۳۰ ساله کشورمان است.»
رئیس انجمن دیابت ایران اضافه شدن سالانه ۲۰۰ هزار نفر به بیماران دیابتی کشور را «خیلی زیاد» و «تکان‌دهنده» دانسته و می‌گوید: «حتی همین میزان افزایش سالانه نیز کار ما را مشکل می‌کند. ضمن اینکه این آمار‌ها همه تقریبی است، چون بیش از ۵۰ درصد دیابتی‌ها اطلاعی از ابتلای خود به این بیماری ندارند و به همین‌خاطر در هیچ جای دنیا دیابتی‌ها به‌طور دقیق شناسایی نشده و آمار‌هایی که از این بیماران اعلام میشود، آمار‌هایی تقریبی هستند.»
بنابراین از اظهارات رئیس این انجمن تخصصی برمی‌آید که آمار‌های تعداد بیماران دیابتی، الزاما نهایی نبوده و سیستم درمانی کشور باید خود را برای پوشش بیش از آمار‌های تقریبی آماده کند. چه اینکه با همین آمار‌های موجود هم بیماران دیابتی در زمینه تهیه دارو نظیر انسولین با چالش جدی مواجه هستند و اصولا این بیماران شاهد کمبود انسولین قلمی در داروخانه‌ها و در نهایت کمیاب و نایاب شدن این داروی حیاتی هستند.
اسدالله رجب در این‌باره می‌گوید: «انسولین مایه حیات یک بیمار دیابتی است و انتظار این است که سیاستگذاران بهداشتی و درمانی کشور نه‌تن‌ها اجازه ندهند کمبودی به لحاظ سطح دسترسی به این دارو برای جامعه استفاده‌کنندگان آن ایجاد نشود بلکه اقدامات پیش‌دستانه برای تامین انسولین جهت رفع نیاز جامعه رو به افزایش بیماران دیابتی بردارد. اما گه‌گاه مانند کمبودی که در خیلی از اقلام مورد استفاده مردم ایجاد میشود، در زمینه انسولین هم به کمبود برخورد می‌کنیم و هم‌اکنون نیز به‌صورت جسته‌وگریخته مشاهده میشود که در برخی جا‌ها برای کوتاه‌مدت مشکلاتی به لحاظ دسترسی به انسولین داریم؛ ولی خب اصلاح میشود.»
مشکل کلیوی در ۳۵ درصد افراد با دیابت کنترل نشده
آن‌طور که رئیس انجمن دیابت ایران می‌گوید، اتفاق شوم افزایش صعودی نرخ شیوع دیابت نه‌تن‌ها ضرورت عاقبت‌اندیشی بیشتر برای درمان این بیماران را دوچندان می‌کند بلکه این افزایش ابتلا به دیابت، عارضه دیگری نیز به‌دنبال دارد که این عارضه، افزایش آمار بیماران حاد کلیوی و دیالیزی‌هاست. رجب در این‌باره آمار‌های قابل تاملی را اعلام کرد: «اگر به مراکز ارائه خدمات دیالیز بروید، متوجه می‌شوید که تقریبا نزدیک به ۵۰ درصد بیمارانی که دیالیز می‌شوند، سابقه بیماری دیابت دارند. اگر این بیماری در افراد کنترل نشود، تقریبا ۳۰ تا ۳۵ درصدشان می‌توانند دچار مشکلات کلیوی شوند.»
از سوی دیگر، محسن نفر، رئیس انجمن نفرولوژی ایران نیز نتیجه آینده‌پژوهی درباره نرخ رشد بیماران حاد کلیوی را چنین اعلام کرد: «رشد سالانه تعداد بیمارانی که دچار نارسایی‌های مزمن کلیه هستند و باید پیوند کلیه انجام دهند بین ۸ تا ۱۰ درصد است. همچنین سالانه به میزان ۸ تا ۱۰ درصد به تعداد دیالیزی‌ها اضافه میشود.»
این آمار رئیس انجمن نفرولوژی وقتی در کنار آمار تکان‌دهنده رشد ابتلا به دیابت در کشور و درصد دیابتی‌هایی که به‌دلیل نبود درمان مناسب، به بیماری‌های کلیوی دچار شده و برای ادامه زندگی محتاج دریافت خدمات دیالیز می‌شوند، قرار می‌گیرد؛ ابعاد شیوع این بیماری‌های غیرواگیر در کشور طی سال‌های پیش رو را بیشتر روشن کرده و نوعی آماده‌باش برای حاکم شدن نگاه آینده‌نگرانه در سیاستگذاران بهداشتی و درمانی و همچنین تولیدکنندگان و تامین‌کنندگان تجهیزات و داروهای ضروری این بیماران را ضروری‌تر می‌کند.