به گزارش برنا؛ رسول باختر به موضوع قراردادهای ورزشی پرداخت و عنوان کرد: دستهای از قراردادها بر اساس قانون ملی هر کشوری هستند، مانند قرارداد حمل و نقل بازیکنان، اجاره هتل و اسپانسرینگهایی که برای باشگاهها وجود دارد. این نوع از قراردادها بر اساس قاعده و قوانین ملی کشوری است که تیم فوتبال در آن وجود دارد.
او ادامه داد: برخی از انواع قراردادها مانند به کارگیری مربیان و بازیکنان، علاوه بر الزامات حقوقی کلی، مقررات و رویههایی در فیفا و مراجع بین المللی فوتبال وجود دارد که به این قراردادها اضافه میشوند.
این حقوقدان در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا قرارداد خوب، به معنای عدم پرداخت غرامت است، توضیح داد: قرارداد خوب قراردادی است که منافع دو طرف حفظ شود، قراردادی که یک سویه باشد، بر روی بازیکن یا مربی تاثیر گذار است و موجب میشود راندمان لازم را نداشه باشند. در قراردادی که دو طرفه و حقوق طرفین در آن تضمین شده باشد، زمانی که موضوع غرامت مطرح میشود، هر یک از طرفین که لازم باشد آن را میپردازند. بنابراین این موضوع که در قرارداد خوب نباید غرامت پرداخت کرد، غیرممکن است.
باختر با تاکید بر لزوم بومی سازی قراردادهای بین المللی گفت: درجه بومی سازی متفاوت است، اگر قراردادی باید در ایران اجرا شود یعنی دو طرف ایرانی باشند، باید آن را بر اساس مقررات داخلی تغییر دهیم. حالت دیگر قراردادی است که برای به کارگیری یک بازیکن خارجی منعقد میشود، در این حالت باید بخشهایی از آن را ایرانیزه کنیم و الزامات داخلی را در آن لحاظ کنیم اما قسمتهایی از آن را نمیتوانیم تغییر دهیم چرا که قواعد فیفا و دیوان عالی ورزش است.
او به تغییرات پی در پی مقررات فیفا اشاره کرد و گفت: قرارداد موفقی که چندسال پیش نوشته بودم در حال حاضر امکان استفاده مجدد برای بازیگن دیگر را ندارد چراکه رویهها و قوانین تغییر کرده است. از این رو به روز بودن دانش حقوقدانهای ورزشی در تدوین قراردادهای خوب اهمیت بسیار زیادی دارد.
وکیل حوزه ورزش افزود: حقوق ورزشی بسیار تخصصی است و بسیاری از افراد صاحب نظر در حوزههای دیگر مانند حقوق بین الملل یا حقوق بشر، حتی الفبای حقوق ورزش را نمیدانند چرا بخشهایی از آن با چیزهایی که میدانند یا مطالعه کردهاند، متفاوت است.
باختر در پاسخ به پرسشی درباره این که آیا موضوع ویلموتس و دستیارانش میتوانست با هزینه کمتری برای ما به پایان برسد، اظهار کرد: خیر چنین امکانی وجود نداشت. روزی که شرط قرارداد ویلموتس را برای نخستین بار دیدم بسیار متعجب شدم که چگونه اعضای فدراسیون این بند را پذیرفتهاند و با وجود چنین شروطی امکان هزینه کمتر نبود.