به گزارش برنا، «کودکی ایوان» اولین ساخته بلند آندری تارکوفسکی، کارگردان شهیر روس در دوران اتحاد جماهیر شوروی، است. این فیلم در سال 1962 جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز و جایزه بزرگ جشنواره فیلم شیکاگو را به‌دست آورد و از سوی کشور تولید کننده برای رقابت در رشته اسکار بهترین فیلم خارجی معرفی شد.
در طول جنگ جهانی دوم ، خانواده ایوان بوندارف (با بازی نیکلای بورلیائف که سابقه داوری در جشنواره فیلم فجر را نیز دارد) توسط نازی‌ها کشته می شوند و او برای انتقام، در مقام دیدبان، با ارتش اتحاد جماهیر شوروی در پشت خطوط آلمان فعالیت می‌کند.
دینا یوردانوفا، مدرس و نظریه‌پرداز سینمای جهان، در سال 2013 در مقاله‌ای تحت عنوان «کودکی ایوان: تحقق رویا» نوشت:
تارکوفسکی کودکی خود را همانند ایوان در دوران جنگ گذراند . تارکوفسکی خود اشاره می‌کند «زیباترینِ خاطرات از دوران کودکی است». به همین جهت، تعدادی زیاد از تصاویری شخصی وارد «بافت تصویری» شده است. به طور خاص، او تصاویر جنگل درختان توس، استتار به‌وسیله شاخه‌های درخت توس در ارسال کمک‌های اولیه، چشم‌انداز در پس زمینه رویای آخر، کامیون پر از سیب و خیسیِ بدن اسب‌ها از باران که زیر آفتاب تبدیل به بخار می‌شود، را در مقام آنچه از خاطرات شخصی او گرفته شده، باز می‌شناسد.
نخستین فیلم بلند تارکوفسکی که بر کارگردانانی چون سرگئی پاراجانف و کریشتف کیشلوفسکی تاثیری شگرف داشته و در پاره‌ای از متون در مقام شاعرانه‌ترین فیلم جنگی تاریخ سینما مورد ستایش قرار گرفته است، از فیلم‌های محبوب عمر ژان پل سارتر و اینگمار برگمان نیز بوده است. برگمان مواجهه با این فیلم را همچون معجزه‌ای دانسته است.