فطرت انسان به گونه‌ای آفریده شده است که توانایی‌های بسیاری دارد و این توانائی‌ها بدون ارتباط با زیبایی‌های طبیعی که در زندگی شهری که همان فضای سبز می‌باشند به افسردگی و خمودگی می‌گراید و بالطبع در پرتو بهره‌مندی از فضای سبز، خلاقیت‌های انسانی شکوفا می‌گردد.
امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست.
شهرها به عنوان کانون‌های تمرکز فعالیت و زندگی انسان‌ها برای این که بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند، چاره‌ای جزء پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از.سیستم های طبیعی ندارند.
در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لاینفک پیکره یگانه شهرها در متابولیسم آن‌ها نقش اساسی را دارا می‌باشد که کمبود آن‌ها می‌توانند اختلافات جدی در حیات شهرها به وجود آورد.
نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که فضای سبز شهری دارای بازدهی اجتماعی و اکولوژیکی هستند که مهم‌ترین اثر فضای سبز در شهرها، کارکردهای محیط‌زیستی یا بازدهی اکولوژیکی آن‌هاست که شهرها را برای زیست مساعد می‌سازد و با آثار مخرب گسترش صنعت و حمل‌ونقل مقابله می‌کند و موجب ارتقاء کیفی در زندگی شهروندان می‌شود.
اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی از شاخص‌های توسعه‌یافتگی جوامع به حساب می‌آید.
مهم‌ترین اثرات فضای سبز در شهرها، کاهش آلودگی هوا کاهش آلودگی صوتی، تعدیل دما، افزایش رطوبت نسبی، تلطیف هوا و جذب گردوغبار است.