انتشار بزرگترین نقشه ماده تاریک جهان

به گزارش برنا؛ دانشمندانی از کالج دانشگاهی لندن موفق شدند نقشه ماده تاریک را با مشاهده و تجزیه و تحلیل ۱۰۰ میلیون کهکشان شبیه سازی کنند.

 نور ۱۰۰ میلیون کهکشان برای تهیه نقشه ماده تاریکی که یک چهارم آسمان نیمکره جنوبی را پوشش می‌دهد، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تصور می‌شود ماده تاریک که قابل مشاهده نیست، حدود ۸۰ ٪ از مواد موجود در جهان را تشکیل می‌دهد.

تیمی از دانشمندان با شبیه سازی ماده تاریک، نقشه جدید این ماده را که یک چهارم آسمان نیمکره جنوبی را پوشش می‌دهد، ایجاد کردند. آن‌ها این کار را با مشاهده تحریف نور کهکشان‌های دور در مسیر رسیدن به زمین انجام دادند. هوش مصنوعی برای ایجاد نقشه، داده‌ها را تجزیه و تحلیل کرد.

حدود ۱۰۰ میلیون کهکشان برای این پروژه مشاهده شد. طبق گفته ناسا تنها در کهکشان راه شیری ۱۰۰ میلیارد ستاره وجود دارد. تیم DES توسط محققانی از کالج دانشگاهی لندن هدایت می‌شد. دکتر نایل جفری، از بخش فیزیک و نجوم دانشگاه UCL، یکی از نویسندگان اصلی این پروژه بود.

او گفت: بیشتر مواد موجود در جهان ماده تاریک است. نگاهی اجمالی به این ساختار‌های پنهان و گسترده در قسمت بزرگی از آسمان شب بسیار عجیب است. این ساختار‌ها با استفاده از اشکال تحریف شده صد‌ها میلیون کهکشان دور با عکس‌هایی از دوربین انرژی تاریک در شیلی آشکار شده‌اند. در نقشه ما که به طور عمده ماده تاریک را نشان می‌دهد، الگویی مشابه را مشاهده می‌کنیم که تنها در ماده مرئی مشاهده می‌شود، ساختاری شبیه به وب با توده‌های متراکم ماده با خلا‌ءهای بزرگ از هم جدا شده است.

مشاهده این ساختار‌ها در مقیاس کیهانی می‌تواند به ما کمک کند تا به سوالات اساسی در مورد جهان پاسخ دهیم. وجود ماده تاریک را می‌توان از نحوه حرکت کهکشان‌ها استنباط کرد، آن‌ها در کنار هم می‌مانند و آن دسته که در خوشه هستند سریعتر از حد انتظار حرکت می‌کنند.

یکی دیگر از محققان این پروژه می‌گوید: کهکشان‌های قابل مشاهده در متراکم‌ترین مناطق ماده تاریک تشکیل می‌شوند. هنگامی که به آسمان شب نگاه می‌کنیم، نور کهکشان را می‌بینیم، اما ماده تاریک اطراف آن را مشاهده نمی‌کنیم، مانند نگاه کردن به چراغ‌های یک شهر در شب. با محاسبه اینکه گرانش چگونه نور را تحریف می‌کند، تکنیکی که به لنز‌های گرانشی معروف است، ما کل تصویر را چه ماده قابل مشاهده و چه نامرئی می‌بینیم. این ما را به درک اینکه جهان از چه چیزی ساخته شده و چگونه تکامل یافته نزدیک می‌کند. این همچنین قدرت روش‌های هوش مصنوعی را برای تجزیه و تحلیل یکی از بزرگترین مجموعه داده‌ها در نجوم نشان می‌دهد.