ابراهیم فروزش کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: هر جشنواره در دنیا شرایط و سیاست‌های خودش را دارد که مدیریت آن جشنواره طی سال‌های متعدد با کامیابی‌ها و شکست‌هایی مواجه شده که این رویداد را به رده A رسانده است. جشنواره‌های درجه یک و معتبر دنیا انگشت‌شمار هستند و جشنواره ونیز، کن و برلین را می‌توان این دست جشنواره‌ها دانست که اسکار را هم اگر بخواهیم به عنوان یک جشنواره در نظر بگیریم یک جشنواره معتبر به حساب می‌آید.
فروزش خاطرنشان کرد: این جشنواره‌ها قابل اعتماد و اعتنا هستند و تمام تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌های خوب دنیا علاقه دارند که فیلمشان در این جشنواره‌ها حضور داشته باشد. این اعتبار حاصل مدیریت درستی است که در این جشنواره‌ها شاهد هستیم و البته جشنواره‌های سطح پایین‌تر مثل جشنواره‌های مسکو، لوکارنو و... هم وجود دارند که سعی دارند به سطح این جشنواره برسند. برگزارکنندگان جشنواره‌ها زحمات بسیاری می‌کشند و مهمان‌هایی دعوت می‌کنند که هر سال اعتبار به دست آمده را حفظ کنند و اعتبار این جشنواره‌ها به حدی است که دیگر مهمانان که جزو مهمانان اصلی نیستند باید خودشان هزینه هتل و رفت و آمد خود را پرداخت کنند و می‌بینیم که با این وجود هنوز خیلی‌ها علاقه دارند در این رویدادها حضور داشته باشند.
او افزود: اعتبار جهانی این جشنواره‌ها به حدی است که حتی صاحبان آثار سینمایی حاضر هستند تنها در بازار این جشنواره‌ها حضور داشته باشند چرا که حضور در بازار جشنواره‌ها می‌تواند برای فیلم اتفاقات خوبی را رقم بزند. اعتبار به دست آمده تنها حاصل یک فرمول مشخص نیست، شرایط کلی آن کشور، سینمایی که دارند و مسائل مختلف باعث شده تا چنین جشنواره‌ای داشته باشند و همه این جشنواره‌های سیاست‌ها و نگرش‌های مختلفی دارند.
کارگردان فیلم سینمایی «هامون و دریا» خاطرنشان کرد: فیلمسازانی که در جشنواره‌های کن، برلین و ونیز شرکت کرده‌اند می‌دانند که هیچ یک از این جشنواره‌ها به هم شبیه نیستند و من در جشنواره‌هایی که داوری کردم این تجربه را داشتم که متوجه شدم حتی در هیئت داوران ممکن است هیچ یک از داوران یکدیگر را نشناسند ولی افرادی که داور هستند هر کدام دنیایی از تجربه، تاریخ و فیلم‌شناسی دارند و عدم شناخت یکدیگر و البته حفظ اعتباری که دارند باعث می‌شود که نتوانند با هم تبانی کنند و البته مدیریت جشنواره هم هیچ دخالتی در انتخاب‌ها ندارد.
فروزش در ادامه تأکید کرد: اگر به جشنواره‌های معتبر توجه داشته باشید متوجه می‌شوید که مدیریت این جشنواره‌ها سال‌ها تغییری نداشته و برای هر سال مدیران تجربیاتی اندوخته‌اند که آن‌ها را در ادامه مسیر مدیریت جشنواره کمک می‌کند و این نکته مهمی است که در جشنواره‌های کشور ما وجود ندارد. حضور و موفقیت در جشنواره‌های معتبر دنیا فرمول خاصی ندارد و به نظر من فیلم باید با کیفیت باشد. حتی پخش‌کننده هم شاید در موفقیت اثر آنقدر که گفته می‌شود تأثیرگذار نباشد چرا که پخش‌کننده نهایتاً فیلم را می‌تواند به خوبی معرفی کند که به جشنواره راه پیدا کند اما اگر کیفیت لازم را نداشته باشد این اتفاق رخ نمی‌دهد.
او در پایان تأکید کرد: نوآوری یکی از نکات بسیار مهم در موفقیت فیلم‌ها است و عوامل صاحب‌نام فیلم هم می‌توانند در موفقیت تأثیرگذار باشند. فیلم‌های ایرانی که طی سال‌های اخیر در جشنواره‌های مختلف حضور داشته‌اند فیلم‌های با کیفیتی بوده‌اند و آثار فیلمسازان با تجربه ما را اگر نگاه کنید متوجه می‌شوید که هیچ‌یک از آثارشان به هم شبیه نیست و هر اثری که شایسته جایزه بوده معمولاً مورد توجه قرار گرفته است.