به گزارش برنا؛ در این تحقیقات ۷۳.۸۸۱ نوزاد که حداقل دارای یکی از علایم ADHD و اوتیسم بودند و امکان دسترسی به اطلاعات مصرف داروی استامینوفن توسط مادران آن‌ها وجود داشت، مورد مطالعه قرار گرفتند.
در نتیجه این تحقیقات مشخص شد بین ۱۴ تا ۵۶ درصد از مادران این نوزادان در دوران بارداری استامینوفن مصرف کرده‌اند. نوزادانی که پیش از تولد در معرض این دارو قرار گرفتند ۱۹ درصد بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به اوتیسم و ۲۱ درصد بیشتر در معرض ابتلا به ADHD قرار داشتند.
اوتیسم یک اختلال عصبی است که عملکرد مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این معلولیت رشدی معمولا در سه سال اول زندگی به طور کامل آشکار می‌شود.
معمولا این سه سال اول، دوره طلایی قلمداد می‌شود و چنانچه در این دوره مربیان و والدین کودک این عارضه را شناسایی کنند و در صورت درمان و رسیدگی می‌توان کودک را به مدرسه فرستاد و مهارت‌های زیادی را به او آموخت.
برخی از مهمترین نشانه‌های اوتیسم
• دیر به حرف افتادن یا عدم تمایل به صحبت کردن؛ ۴۰ درصد از مبتلایان به اوتیسم هرگز صحبت نمی‌کنند
• مشکل در درک دیدگاه گوینده
• استفاده از کلمات و عبارت های تکراری
• تکرار رفتارهای کلیشه‌ای مانند تکان دادن دست یا بدن
• تمرکز طولانی مدت روی اشیا
• خودزنی
• پرخاشگری
• ناتوانی در بیان اسم
• ناتوانی در برقراری ارتباط چشمی
• علاقه به بازی‌های تکراری
• خیره‌شدن به یک شی یا تصویر
• فقدان حس همدلی و به اشتراک گذاشتن احساسات
• عدم تمایل به ایجاد دوستی با هم سن و سالان
اختلال نقص توجه – بیش‌فعالی (Attention-deficit hyperactivity disorder) یا به اختصار ADHD یک اختلال رفتاری رشدی است. این افراد معمولا توانایی دقت و تمرکز بر روی یک موضوع را نداشته، یادگیری کندی دارند و از فعالیت بدنی غیرمعمول و بسیار بالایی برخوردار هستند.