به گزارش برنا، شاید هیچ فیلمسازی در طول تاریخ به اندازه «ییلماز گونی» ترکیه‌ای با دستگاه سانسور و سرکوب دست و پنجه نرم نکرده، او در این مورد یک فیلمساز استثنایی است که قطعاً در تاریخ سینمای ترکیه نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. «ییلماز گونی» کارگردان صاحب‌نام و مبارز ترک که سه فیلمش را در زندان با همراهی دوستانش در خارج از زندان ساخت، برای فیلم «جاده» تلاش بسیاری کرد و می‌توان نحوه ساخت این فیلم را یکی از استثنائی‌ترین اتفاقات تاریخ سینما دانست. او که به دلیل حمایت جامعه جهانی در زندان اجازه نوشتن داشت، فیلمنامه «جاده» را با الهام از زندگی چند زندانی نوشت.
او که از ۲۴ سالگی همواره به دلیل مبارزات سیاسی‌اش به زندان رفته بود، علاوه بر نگارش فیلمنامه «جاده»، دکوپاژ آن را نیز روی کاغذ در اختیار «شریف گورن» قرار داد و او فیلمنامه «راه» را به عنوان کارگردان میدانی مقابل دوربین برد. «گونی» در سال ۱۹۸۱ در حالیکه از زندان مرخص شده بود، توانست از ترکیه فرار کند، به پاریس پناهنده شود و در آنجا فیلمش را تدوین کرد. «گونِی» حلقه‌های فیلم را به شکل قاچاق از کشور ترکیه خارج کرده بود و در سال ۱۹۸۲ موفق شد با ساخت همین فیلم، نخل طلای جشنواره کن را از آن خود کند.
این فیلم همچنان در ترکیه یک اثر بحث‌برانگیز است.
خلاصه داستان:
در زندانی در ترکیه، به پنج زندانی یک هفته مرخصی داده می‌شود تا به دیدار خانواده هایشان بروند و ما شاهد مشکلات آنها در تنظیم با جهان خارج خواهیم بود و در اخر شاهد خواهیم بود با هرگونه انتخاب راه نجاتی برای محکوم به بینوایی در این جهان وجود ندارد و پایان زندگی انها یا مرگ یا همان اسارت است.